-
偈颂三十八首·其二十五
古诗《偈颂三十八首·其二十五》宋·释如净,大海汪洋,须弥突兀。现在说法不思议,稽首光明最奇特。
-
偈颂十八首·其五
古诗《偈颂十八首·其五》宋·释如净,净慈法座,木头一棚。横撑竖撑,黑漆光生。
-
偈颂三十八首·其二
古诗《偈颂三十八首·其二》宋·释如净,黄金殿上一转语,烜赫红轮照万方。草木丛林成正觉,砖头瓦砾放毫光。
-
自赞·其二
古诗《自赞·其二》宋·释如净,突出娑婆世界,一枚真个村头。行脚都无用处,推倒只好做牛。钉双角,插条尾,绿杨芳草春风里。可杀有力会耕田,卖与阎王还饭钱。不然掣电几先吃,痛拳...
-
偈颂三十四首·其三十一
古诗《偈颂三十四首·其三十一》宋·释如净,活刬群牛脑后毛,风吹日炙转腥臊。不堪狼藉薰天地,罪恶重将业火烧。切忌死灰寻舍利,臭烟蓬㶿燄头高。
-
偈颂三十八首·其三十
古诗《偈颂三十八首·其三十》宋·释如净,烟濛濛,雨濛濛,芍药花开湿嫩红。我今灌沐诸如来,人间天上起清风。
-
济颠赞
古诗《济颠赞》宋·释如净,天台山里五百牛,跳出颠狂者一头。赛尽烟花瞒尽眼,尾巴狼藉转风流。
-
偈颂十首·其八
古诗《偈颂十首·其八》宋·释如净,秋风清,秋月明,大地山河露眼睛。瑞岩点瞎重相见,棒喝交驰验衲僧。
-
偈颂三十四首·其十七
古诗《偈颂三十四首·其十七》宋·释如净,今朝正月初一,一举上上大吉。吉无不利,春风和气。散入花梢百草头,尘尘刹刹转风流。
-
偈颂十首·其九
古诗《偈颂十首·其九》宋·释如净,今朝日南长至,黑豆生芽。大众恭惟欢庆,铁树开花。如何结果,龙驰虎骤,撒土抛沙。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂十六首·其十三
古诗《偈颂十六首·其十三》宋·释如净,净妙妙时解活计,露堂堂处有家风。须知脱体卓然道,廓落圆通是个宗。
-
风铃
古诗《风铃》宋·释如净,通身是口挂虚空,不管东西南北风。一等与渠谈般若,滴丁东了滴丁东。
-
偈颂三十八首·其十八
古诗《偈颂三十八首·其十八》宋·释如净,独瞎顶门眼,大人具大见。掀翻瓮里天,大智具大机。以大入小,万化普施。莺迁乔木调新舌,梅吐清香发旧枝。
-
偈颂三十四首·其十
古诗《偈颂三十四首·其十》宋·释如净,过去然灯佛,相牵弄业识。现在漏灯盏,光影瞒人眼。未来乾纸撚,贼赃无处典。咄,髑髅前点破,鼻孔里看见。衲僧门下黑漫漫,历劫不分通一线。
-
偈颂三十四首·其二十八
古诗《偈颂三十四首·其二十八》宋·释如净,瞿昙打失眼睛时,雪里梅花只一枝。而今到处成荆棘,却笑春风缭乱吹。诸方说禅,清凉念诗。烧香点烛拜泥团,脑后辽天鹞子飞。
-
偈颂三十八首·其三
古诗《偈颂三十八首·其三》宋·释如净,截断千差,单提一著。那边放下龟毛,者里拈起兔角。咦,敲开欢喜妙楼阁,瑞霭祥云充碧落。转入梅花烂熳看,春风撼动玉栏干。人天普会,佛祖透关。发大...
-
偈颂十八首·其一
古诗《偈颂十八首·其一》宋·释如净,净慈屋里门,净慈屋里开。昔日净慈曾此去,净慈从此又还来。咦,净慈关棙衮风雷。