-
初游方岩山
古诗《初游方岩山》宋·戴炳,图志旧尝看纪载,杖藜今得遍经行。渔翁化石几年钓,仙客有田何世耕。千尺枯崖蜕龙骨,一帘飞瀑撼雷声。相传逸少曾来此,惜不镌岩记姓名。
-
移古梅植于贮清之侧已有生意喜而赋之
古诗《移古梅植于贮清之侧已有生意喜而赋之》宋·戴炳,剥尽皮毛真实在,几年孤立小溪浔。人来人去谁青眼,花落花开自苦心。不是野夫同臭味,难教君子出山林。巡檐日日窥生意,一朵先春直万金。
-
梳头自叹
古诗《梳头自叹》宋·戴炳,短发如冬霜,一朝白一朝。又如深秋柳,槁叶迎风凋。白者不再黑,白者不复牢。羲娥疾驰骥,乾坤虚悬瓢。人生寄其间,泛泛波上藻。百岁一大梦,倏忽已隔...
-
次韵屏翁新秋
古诗《次韵屏翁新秋》宋·戴炳,检点新秋事,天公赐已丰。秋床梧叶雨,晓袂竹林风。阅世心先老,伤时酒易中。谁将和战议,细与问元戎。
-
夏曼卿作新楼扁曰潇湘片景来求拙画且索诗
古诗《夏曼卿作新楼扁曰潇湘片景来求拙画且索诗》宋·戴炳,有此一楼足,悠然万虑忘。拓开风月地,压断水云乡。四野留春色,千峰明夕阳。眼前无限景,何处认潇湘。
-
郑安道终岁相聚临别以诗见贻次韵为谢
古诗《郑安道终岁相聚临别以诗见贻次韵为谢》宋·戴炳,解把诗言别,那无计可留。梅花两心事,寒雁五更愁。我亦高悬榻,君须独卧楼。后回相忆处,莫返雪中舟。
-
春晚即事
古诗《春晚即事》宋·戴炳,春郊农务急,野岸水痕高。蒲渚鸣姑恶,桑林啭伯劳。整栏扶芍药,搴网护樱桃。不改穷居乐,何妨见二毛。
-
严子陵
古诗《严子陵》宋·戴炳,赤伏君王访旧游,富春男子只羊裘。一竿本为逃名去,何意虚名上钓钩。
-
烧灯夕宋明府自置酒见招席上复赋诗因次韵定诗盟并致别意
古诗《烧灯夕宋明府自置酒见招席上复赋诗因次韵定诗盟并致别意》宋·戴炳,苦用吟心续祖灯,得君印證愈分明。一聆此日鸡窗话,尽洗前时蚓窍声。飏柳轻风寒忽暖,催花小雨湿还晴。眼前总是诗光景,可惜明朝又远行。
-
书房
古诗《书房》宋·戴炳,书房清晓焚香坐,转觉幽栖趣味真。怪石一根云态度,早梅半树雪精神。池鱼自乐谁知我,林鸟相忘不避人。得丧由来天自定,莫将闲虑恼闲身。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
五禽言·其五
古诗《五禽言·其五》宋·戴炳,麦熟锻磨,麦熟锻磨,村南村北声相和。大男小女总欣欣,煮饼蒸糜任渠做。锻磨锻磨莫等閒,去年糠秕无得餐。
-
次韵晚春二首·其二
古诗《次韵晚春二首·其二》宋·戴炳,田园深有趣,已分隐柴扃。老去情多感,春来梦少灵。游丝捲晴日,飞絮入空庭。预识今年好,啼鹃枕上听。
-
江滨晚霁
古诗《江滨晚霁》宋·戴炳,十里平沙路,人行晚霁间。水光涵远树,云影度空山。吹浪江豚怒,摩霄野鹤闲。渔翁醉吹笛,小艇泊前湾。
-
七夕感兴二首·其一
古诗《七夕感兴二首·其一》宋·戴炳,家家欢笑迓星期,我辈相邀只酒卮。矫俗何须标犊鼻,甘愚不解候蛛丝。新秋光彩月来处,半夜清凉风起时。一曲玉箫尘外意,此音除是鹤仙知。
-
次刘叔子总干夜坐感秋韵
古诗《次刘叔子总干夜坐感秋韵》宋·戴炳,秋风远客叹飘零,满镜吴霜故故明。酒盏论心疏旧约,诗筒到眼快新评。短檠伴我夜深静,长笛何人月下横。步绕空庭吟未竟,隔林鸲鹆又传更。
-
代简寄谢友人
古诗《代简寄谢友人》宋·戴炳,经年未复寄来书,索我形骸莫太疏。鲍叔相知应似旧,嵇康习懒苦难除。白头阅世梅花老,青眼看人柳色舒。春月正圆春水滑,何须雪夜扣吾庐。
-
代简约诸同官探梅
古诗《代简约诸同官探梅》宋·戴炳,信是抟沙放手开,渴心空想细论杯。等閒不见便逾月,如此相从能几回。旧雨已孤重九菊,新诗宜探小春梅。骑驴索句真颜面,要向清溪洗出来。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,桑竹森森绕屋边,美池清泚浸良田。桃源只在桃溪上,不信壶中别有天。
-
青阳梅仙舒伯虞为其尊人索静閒轩诗
古诗《青阳梅仙舒伯虞为其尊人索静閒轩诗》宋·戴炳,人心元至虚,天下本无事。举世役于形,扰扰谁暂置。先生自超俗,涵养老逾粹。妙契无名翁,深造静閒味。壶中贮日月,胸次纳天地。婆娑阅四序,物物见春...
-
秋日独倚东楼
古诗《秋日独倚东楼》宋·戴炳,重阳过了秋逾爽,自豁楼窗眺晚西。野外倒涵天影动,海云平压雁行低。兴来频放深杯饮,吟到须还大字题。近喜书房添一宝,陶泓买得古端溪。