-
秋日过屏山庵·其一
古诗《秋日过屏山庵·其一》宋·戴炳,凄切抱叶蝉,间关栖树禽。入山本避喧,复爱聆此音。微飔动夕爽,薄云散秋阴。众籁阒以静,片月生东林。
-
上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其八
古诗《上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其八》宋·戴炳,灵岩一片云,曾为作雨起。风吹还故山,松筠澹相倚。秋高霜露寒,酒热鲈鱼美。少宽忧世怀,微醉有妙理。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,自傍青牛种早粳,炊来玉屑满盆香。休论服日餐霞事,只此延年第一方。
-
喜小儿学步
古诗《喜小儿学步》宋·戴炳,对周尚有六十日,举足已能三五移。世路只今巇险甚,须教步步著平夷。
-
上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其三
古诗《上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其三》宋·戴炳,蔚蔚空明山,古号仙人居。神秀发虹气,瑞孕真璠玙。洁白外难染,坚刚中不枯。勿逐鼠璞价,韫椟姑藏诸。
-
次黄叔粲茶隐倡酬之什
古诗《次黄叔粲茶隐倡酬之什》宋·戴炳,美人隐于茶,性与茶不异。苦涩知馀甘,淡薄见真嗜。肯随世俱昏,宁堕众所弃。灵雨滋山腴,迅雷起龙睡。野草未敢花,春芽早呈瑞。斗水须占一,焙火不落...
-
此生
古诗《此生》宋·戴炳,此生毕竟已蹉跎,有酒何妨醉且歌。人世尽缘愁得老,春花偏被雨相魔。草欺兰瘦能香否,杏笑梅残奈俗何。试上东楼看春景,海山无数列青螺。
-
夏肯甫晓山亭
古诗《夏肯甫晓山亭》宋·戴炳,开棂纳晨光,隐几挹寒翠。以我胸中真,会彼景外意。孰因夜息存,孰使昼梏累。念虑方清明,体认贵切至。峨峨成九仞,进进基一篑。勖哉亭中人,涵养玉其...
-
侍屏翁领客游雪山分得生字
古诗《侍屏翁领客游雪山分得生字》宋·戴炳,雪峰峰顶寺,来此定诗盟。山瀑分云影,松风乱雨声。眼明春树绿,心醒晓钟清。未好言归去,尘中事又生。
-
竹林避暑
古诗《竹林避暑》宋·戴炳,自抱桃笙过竹林,浓阴一片直千金。清眠尽晚无人唤,时有风鸣石上琴。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
里中小渔舟被差防江有感而赋
古诗《里中小渔舟被差防江有感而赋》宋·戴炳,着身平地更多忧,一棹思为泛宅谋。昨夜西风边报急,防江也要钓鱼舟。
-
纳凉即事
古诗《纳凉即事》宋·戴炳,炎蒸欣傍晚,扫地坐宽凉。入竹风逾冷,生荷水亦香。蚁行缘食几,萤照落书床。听得农人语,今年稻穗长。
-
读陈元龙传
古诗《读陈元龙传》宋·戴炳,九州四海沸如汤,问舍求田策最良。豪气到头成底事,未容欺客卧高床。
-
腊前见兰花
古诗《腊前见兰花》宋·戴炳,兰丛才一干,独向腊前开。托荫偏宜竹,先春不让梅。韵从幽处见,香自静中来。便欲纫芳佩,灵均唤不回。
-
幽栖
古诗《幽栖》宋·戴炳,幽栖颇喜隔嚣喧,无客柴门尽日关。汲水灌花私雨露,临池叠石幻溪山。四时有景常能好,一世无人放得闲。清坐小亭观众妙,数声黄鸟绿阴间。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,晚菘早韭各随时,霜薤青青间露葵。甘脆自堪供小摘,不须他觅养神芝。
-
上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其四
古诗《上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其四》宋·戴炳,支厦资寸莛,涉江寄孤艇。弗顾胜弗胜,乃诿幸不幸。舜华朝暮期,苍松岁年迥。从渠宝康瓠,我自有岑鼎。
-
初冬梅花偷放颇多
古诗《初冬梅花偷放颇多》宋·戴炳,清樽才了黄花债,又被梅花恼杀人。碎点南枝无数雪,探支东帝几分春。精神全向疏中足,标格端于瘦处真。彻夜苦吟无好语,梦随双月步溪漘。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,有时山洞拾荆薪,应遇真仙对弈春。多少胸中高著处,尽教饶尽世间人。
-
有永嘉薛君自号云屋来池阳以诗见贻用韵答之
古诗《有永嘉薛君自号云屋来池阳以诗见贻用韵答之》宋·戴炳,清晨闻剥啄,喜得薛能诗。风月一囊锦,江湖两鬓丝。寒城吹角夜,孤馆拥衾时。谁会吟心苦,梅花是旧知。