-
山家小憩即景效药名体
古诗《山家小憩即景效药名体》宋·戴炳,柴门通草径,茅屋桂枝间。修竹连翘木,高松续断山。仰空青荫密,扫石绿花斑。傍涧牵牛饮,白头翁自闲。
-
有妄论宋唐诗体者答之
古诗《有妄论宋唐诗体者答之》宋·戴炳,不用雕锼呕肺肠,辞能达意即文章。性情元自无今古,格律何须辨宋唐。人道凤箫谐律吕,谁知牛铎有宫商。少陵甘作村夫子,不害光芒万丈长。
-
观败棋者戏作
古诗《观败棋者戏作》宋·戴炳,看人出着笑人低,及至当枰却自迷。角上仅全输了腹,东边才活丧于西。欲装劫去多难补,待算征来恰又提。天下未应无妙手,劝君莫爱墨狻猊。
-
唐李涉有山中五无可奈何诗戏用其体作秋日四章·其二
古诗《唐李涉有山中五无可奈何诗戏用其体作秋日四章·其二》宋·戴炳,无奈秋月何,鍊魄金气精。炯炯一轮满,天地冰壶清。照我方寸景,表里同光明。
-
七夕感兴二首·其二
古诗《七夕感兴二首·其二》宋·戴炳,相传牛女起何时,无柰人间事转痴。青鸟蟠桃方士信,金钗钿合逆胡基。一杯记节图成醉,万感因秋却易悲。遗恨古今流不尽,银潢耿耿接天池。
-
天台道上早行
古诗《天台道上早行》宋·戴炳,箯舆轧轧过清溪,溪上梅花压水低。月影渐收天半晓,两山相对竹鸡啼。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,一涧寒泉九节菖,酿泉为酒冽仍香。玉卮捧处慈颜喜,眉寿方岩共久长。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,阡陌纵横尚宛然,知他耕耨是何年。果然绝粒轻能举,底事仙人亦有田。
-
杂言·其二
古诗《杂言·其二》宋·戴炳,提壶劝我饮,布谷催我耕。我酒瓶已罄,我田草正生。荷锄理荒秽,及时新雨晴。秋来刈吾秫,庶得两遂情。
-
孤桐行
古诗《孤桐行》宋·戴炳,孤桐结根倚崖石,俯瞰清溪照虚碧。枝叶扶疏朱夏寒,上有翔鸾旧栖迹。风霜冉冉岁月深,老柯半朽苍皮蚀。其中素抱金玉声,以暗投人人不识。人不识,多苦...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送彭希圣姊夫赴三山民曹
古诗《送彭希圣姊夫赴三山民曹》宋·戴炳,槐笏绿衫初作吏,要须立脚自廉勤。闾阎疾苦宜加意,廒廥奇赢莫与闻。少啖荔枝防美疢,多栽茉莉挹清芬。公馀览遍佳山水,倘有诗篇寄海云。
-
玉峰登眺得初字
古诗《玉峰登眺得初字》宋·戴炳,玉峰奇绝处,短策步崎岖。海近潮声壮,山空树影疏。吟情危眺外,饮兴薄寒初。数点新来雁,高飞不羡渠。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,秋池清晓濯玄云,鸲眼辉涵紫玉文。细字黄庭应写就,莫将容易博鹅群。
-
次韵屏翁观梅
古诗《次韵屏翁观梅》宋·戴炳,晓寒篱落外,一见一番新。唤觉群芳梦,先钟万古春。冷香宜醉寝,真色任烟邻。更喜连朝雪,飞花为辟尘。
-
立春前五日得雪
古诗《立春前五日得雪》宋·戴炳,雪作春前瑞,银城拥万家。太婆头欲白,九子顶先华。压麦嘉培本,封梅惜损花。家童解人意,烧鼎问烹茶。
-
效宫词体
古诗《效宫词体》宋·戴炳,杨柳万丝堆怨绪,丁香百结锁愁肠。小桃先得东皇宠,莫妒东风过海棠。
-
秋晚
古诗《秋晚》宋·戴炳,西风澄晓气,凝观惬幽情。草润蛩声滑,松凉鹤梦清。吟怀依水静,病思得秋轻。忽忆登高近,循篱看菊英。
-
五禽言·其四
古诗《五禽言·其四》宋·戴炳,脱却破裤,脱却破裤,蚕熟缫成霜雪缕。小姑织绢未落机,县家火急催官赋。输了官赋无零落,破裤破裤还更着。
-
上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其七
古诗《上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其七》宋·戴炳,多金建华屋,一堂容百客。立斋有厅事,不觉旋马窄。僻于萧相居,隘甚晏子宅。鬼神瞰高明,吉祥止虚白。
-
上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其一
古诗《上立斋先生十首以有官居鼎鼐无宅起楼台为韵·其一》宋·戴炳,形弱能使强,脉病能使寿。医和肘后方,袖手若无有。绿野归晋公,洛社闲迂叟。此意谁得知,可以久则久。