-
项宜父涉趣园
古诗《项宜父涉趣园》宋·戴炳,四面山回合,中间百亩畦。入门惟见竹,绕屋半栽梅。果熟霜前树,鱼肥雨后溪。秋来饶景物,斟酌费诗材。
-
金陵怀古
古诗《金陵怀古》宋·戴炳,尚闻深巷语乌衣,无复高堂彩凤仪。栋宇半攲元帝庙,香烟争奉志公祠。六朝兴废千年梦,独客登临万古悲。莫上钟山望淮北,西风禾黍更离离。
-
次韵东渠兄观梅
古诗《次韵东渠兄观梅》宋·戴炳,诗眼非梅不可遮,三葩五蕊便堪嘉。瘦如饭颗逢工部,老似磻溪卧子牙。水影月香参众妙,弟酬兄倡自成家。快篘新酝同清赏,莫待枝头烂缦花。
-
杂言·其三
古诗《杂言·其三》宋·戴炳,逸翮凌丹霄,潜鳞纵深壑。天分安所适,翔泳同一乐。短吟五七字,薄酒三四酌。浩气与春风,相从满寥廓。
-
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
古诗《方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙》宋·戴炳,绿萝翳翳结高林,烟吐霞吞一径深。半夜松凉鹤先睡,满山明月自横琴。
-
甘穷
古诗《甘穷》宋·戴炳,自甘穷处更何疑,坎止流行信所之。不学昌黎驱五鬼,肯随子厚骂三尸。堂堂白发欺人出,耿耿青灯独己知。细嚼黄花香满齿,清风千古一东篱。
-
次韵黄次夔思家
古诗《次韵黄次夔思家》宋·戴炳,世态从渠炎更凉,蕙兰元不为人香。时凭酒挹圣贤味,闲借茶搜文字肠。靴笏岂能拘野性,莼鲈终是忆家乡。小需归作天台隐,长啸松风卧石梁。
-
送陈竹屋提干东归
古诗《送陈竹屋提干东归》宋·戴炳,生长由来接社枌,台山越水偶中分。一朝倾盖便知我,千里携家得傍君。风厚大鹏培怒翼,天寒征雁拆同群。折梅相送齐山路,愁绝江东日暮云。
-
秋日过屏山庵·其二
古诗《秋日过屏山庵·其二》宋·戴炳,山泉清且甘,漱之冷侵骨。拂苔坐石上,松风更萧瑟。悠悠行空云,何心自出没。六凿忽玲珑,吾计良未失。
-
次韵屏翁咏梅
古诗《次韵屏翁咏梅》宋·戴炳,芳信基花事,东君思亦奇。横枝疏蓓蕾,半树老丰姿。心共寒霜苦,香惟夜月知。最怜清梦觉,疏影竹窗时。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
自武林还家道由剡中
古诗《自武林还家道由剡中》宋·戴炳,一筇双不借,役役又东还。野渡浅深水,夕阳高下山。光阴虚我老,造物靳人閒。高躅思吾祖,鸣琴独闭关。
-
夜过鉴湖
古诗《夜过鉴湖》宋·戴炳,推蓬四望水连空,一片蒲帆正饱风。山际白云云际月,子规声在白云中。
-
辛亥九日被檄视涝遂爽同官饮菊之约夜宿荒驿风雨达曙
古诗《辛亥九日被檄视涝遂爽同官饮菊之约夜宿荒驿风雨达曙》宋·戴炳,孤负重阳菊,愁怀不肯宽。邮亭一夜雨,客枕五更寒。脚健从渠老,心低到处安。独行谁可语,时把古诗看。