-
金陵即事·其一
古诗《金陵即事·其一》宋·黄文雷,东庵遗像宿尘埃,追想鸡声午梦回。只与钟山增九鼎,当时何似早归来。
-
往年因读岳王传尝为之赋今过东林睹其遗像感而申颂之·其一
古诗《往年因读岳王传尝为之赋今过东林睹其遗像感而申颂之·其一》宋·黄文雷,将军英爽冠人豪,眼底山河累宝刀。青女护香天亦误,黑龙饮渭数何逃。当时僧说松楸犯,今日人推阀阅高。珍重王孙方鼎贵,莫将歌舞替征袍。
-
上天池寺·其一
古诗《上天池寺·其一》宋·黄文雷,蟠际均衡岳,千峰独出群。鲲鹏从水击,翼轸验天文。旷野风行雨,曾霄日贯云。僧言兴废事,因念福王勋。
-
上天池寺·其三
古诗《上天池寺·其三》宋·黄文雷,今古无穷恨,山林只自豪。云行地欲尽,风立天相高。灵草如堪饵,浮生计可逃。人间何扰扰,万里一秋毫。
-
自广
古诗《自广》宋·黄文雷,今古纷纷孰控抟,太平方寸豁忧端。后千年去人何似,外九州来天更宽。风雨南山飞霹雳,江湖北斗挂阑干。要知元命真消息,沧海神龙自屈蟠。
-
次黄存之东皋韵·其二
古诗《次黄存之东皋韵·其二》宋·黄文雷,抱膝东皋下,春风又草庐。海仙将可见,溪友未宜疏。楷著祈年疏,闲笺种树书。西山颒烟雨,容易长嘉蔬。
-
次黄存之东皋韵·其四
古诗《次黄存之东皋韵·其四》宋·黄文雷,挟册东皋下,从人笑未玄。传真秧马帖,参透牧牛篇。列岫窗前月,平湖坞外烟。似蒙稽古力,钟鼎岂其然。
-
近报·其一
古诗《近报·其一》宋·黄文雷,入春风雨恶情怀,谈柄谁资近报来。比岁时闻通国信,新年又说建行台。难言铁冶飞灰烬,易见铜驼出草莱。羌筦夜吹梅落尽,倚墙缭乱野花开。
-
南丰道中·其三
古诗《南丰道中·其三》宋·黄文雷,此路通南国,于今人少行。遗民依庙住,旷野用锄耕。古木刀痕熟,空山鬼火惊。犹闻宿师处,仓猝又招兵。
-
往年因读岳王传尝为之赋今过东林睹其遗像感而申颂之·其二
古诗《往年因读岳王传尝为之赋今过东林睹其遗像感而申颂之·其二》宋·黄文雷,欲坏长城岂自由,江人重唱白符鸠。熏天富贵还须尽,从古忠良类若仇。狱吏但能书牍背,相公终欲割鸿沟。书生志念闲无用,长想朱云地下游。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次黄存之东皋韵·其一
古诗《次黄存之东皋韵·其一》宋·黄文雷,艺木东皋下,新荣冒水涯。锦机分箔闹,青子亚枝斜。犊角初生笋,龙须正引瓜。汲清双玉井,留客品尝茶。
-
和陶·其二
古诗《和陶·其二》宋·黄文雷,林表有宿霭,谷鸟相啾喧。听此心烦劳,启窗西南偏。天气总未佳,白云生陇山。欲访云间人,雨至或未还。拨灰书且住,首肯心中言。
-
绝句·其一
古诗《绝句·其一》宋·黄文雷,乳燕飞飞帘影迟,不晴不雨晚春时。开窗纵目消书困,风送杨花落砚池。
-
玉壶即事
古诗《玉壶即事》宋·黄文雷,雨过条风着柳芽,淡黄浅绿嫩如花。陂湖漾漾初侵路,蜂燕纷纷各理家。带郭园林仙苑近,送春船舫绣帘遮。芸窗倦倚何山翠,暖霭轻笼日脚斜。
-
岁晚归自临川
古诗《岁晚归自临川》宋·黄文雷,半世生群盗,穷年见乱离。出门偏念母,挟策欲干谁。雪重人踪绝,山寒火气低。平时来往地,满目尽忧疑。
-
东塘舟中
古诗《东塘舟中》宋·黄文雷,初识东塘路,言寻槜李船。鱼盐千古地,吴越一家天。梦觉何为者,行藏不偶然。半溪疏竹影,相送海云边。
-
题醉僧图
古诗《题醉僧图》宋·黄文雷,僧之饮酒,地狱咫尺。此僧饮酒,天龙辟易。僧之饮酒,背面抵讳。此僧饮酒,口角觱沸。披毛带角即不理,倒阶卧路而已矣。一生般若几杯汤,个是逃禅真法...
-
金陵即事·其四
古诗《金陵即事·其四》宋·黄文雷,王谢风流自一时,长干古巷记乌衣。寻常百姓几番换,那有当年燕子飞。
-
古石
古诗《古石》宋·黄文雷,赑屃窗前石,参差类虎螭。秋晴藓可剥,岁晏竹相宜。要自山川出,那知陵谷移。摩挲群玉瘦,风助马王悲。
-
无恙
古诗《无恙》宋·黄文雷,北去初无恙,传疑路不通。戈鋋亭障密,榜牍训辞工。落日鸟飞急,空山花自红。若为能诅盗,桑匕斗星中。