-
半落梅
古诗《半落梅》宋·李龙高,飘零大半委山坡,雨雪无情尚折磨。纵有风流前辈在,贞元朝士想无多。
-
小梅
古诗《小梅》宋·李龙高,小杜文章小李歌,诗名还有小东坡。莫欺一点丰姿瘦,著得清香尽自多。
-
菊梅
古诗《菊梅》宋·李龙高,千林摇落梅新蓓,万卉披猖菊未莎。岁晚幽人空谷里,渊明和靖不争多。
-
竹梅
古诗《竹梅》宋·李龙高,落落丰标霁月怀,棱棱寒碧隔风埃。耿恭也有孤高节,岂但苏郎齧雪来。
-
疏梅
古诗《疏梅》宋·李龙高,瘦削丰姿淡伫妆,三三两两立冰霜。春风只爱私红紫,可是梅花欠主张。
-
茅舍
古诗《茅舍》宋·李龙高,深村古木路三叉,路外溪流溪外沙。背水短篱花似雪,遥知不是四娘家。
-
寒梅
古诗《寒梅》宋·李龙高,绵衣早觉污陈子,冬服何能薄顾郎。不是生平誇强项,众芳无奈怯风霜。
-
读范谱
古诗《读范谱》宋·李龙高,刘叟空将芍药誇,欧公浪谱牡丹花。如君更把凡花品,俗了吴门一范家。
-
鸳鸯梅
古诗《鸳鸯梅》宋·李龙高,莫是夷齐幻出身,又疑洛下见机云。世人苦被风情累,也把妖名涴却君。
-
探梅
古诗《探梅》宋·李龙高,问讯南枝开未开,花神许我日徘徊。桐江一缕清风在,莫误刘郎物色来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
二月梅
古诗《二月梅》宋·李龙高,明知身是雪霜姿,瘦骨棱棱不入时。但得春风盈宇宙,老翁也要逐儿嬉。
-
郑笺
古诗《郑笺》宋·李龙高,老郑东都一钜儒,未知楠树与梅殊。平生博识犹如此,何况儿曹不读书。
-
陶诗
古诗《陶诗》宋·李龙高,靖节当年不赋渠,仅题一字果何如。分明诗是梅花样,剩说梅花诗更癯。
-
罗浮
古诗《罗浮》宋·李龙高,谩说师雄醉月边,稚川曾隐此山巅。料伊不是丹砂力,只服梅花换得仙。
-
成都
古诗《成都》宋·李龙高,峡江西去锦官城,闻说梅龙绝可人。不识年来无恙否,武侯祠柏已成薪。
-
梅香
古诗《梅香》宋·李龙高,忍饥抱冻老穷崖,一点檀心未肯灰。夷甫彦回空似玉,却曾遗臭汗青来。
-
道山堂
古诗《道山堂》宋·李龙高,疏花斜映玉玲珑,曾见诚翁与放翁。犹有旧时相识在,几回搔首立春风。
-
买梅
古诗《买梅》宋·李龙高,担头挑得几枝斜,过我西湖处士家。莫向侯门高索价,贵人多爱牡丹花。
-
宫梅
古诗《宫梅》宋·李龙高,冰肤绰约活神仙,天上吹香几许年。见说额妆人去后,低头无语懒春妍。
-
宋赋
古诗《宋赋》宋·李龙高,姚子编文去取难,将渠例与白歌删。后人要识心如铁,却向桃花赋里看。