-
书桃花坞周处士壁
古诗《书桃花坞周处士壁》唐·方干,醉吟雪月思深苦,思苦神劳华发生。自学古贤修静节,唯应野鹤识高情。细泉出石飞难尽,孤烛和云湿不明。何事懒于嵇叔夜,更无书札答公卿。
-
送王侍郎浙东入朝
古诗《送王侍郎浙东入朝》唐·方干,自将苦节酬清秩,肯要庞眉一个钱。恩爱已苏句践国,程途却上大罗天。鱼池菊岛还公署,沙鹤松栽入画船。密奏无非经济术,从容几刻在炉烟。
-
项洙处士画水墨钓台
古诗《项洙处士画水墨钓台》唐·方干,画石画松无两般,犹嫌瀑布画声难。虽云智惠生灵府,要且功夫在笔端。泼处便连阴洞黑,添来先向朽枝乾。我家曾寄双台下,往往开图尽日看。
-
途中寄刘沆
古诗《途中寄刘沆》唐·方干,登车误相远,谈笑亦何因。路入潇湘树,书随巴蜀人。敛衣寒犯雪,倾箧病看春。莫负髫年志,清朝作献臣。
-
送人宰永泰
古诗《送人宰永泰》唐·方干,北人虽泛南流水,称意南行莫恨赊。道路先经毛竹岭,风烟渐近刺桐花。舟停渔浦犹为客,县入樵溪似到家。下马政声王事少,应容闲吏日高衙。
-
叙雪献员外
古诗《叙雪献员外》唐·方干,纷纭宛转更堪看,压竹摧巢井径漫。风柳细条粘不得,春溪绿色蔽应难。清辉直认中庭月,湿气偏添半夜寒。谢守来吟才更逸,郢词先至彩毫端。
-
陪王大夫泛湖
古诗《陪王大夫泛湖》唐·方干,去去凌晨回见星,木兰舟稳画桡轻。白波潭上鱼龙气,红树林中鸡犬声。蜜炬烧残银汉昃,羽觞飞急玉山倾。此时检点诸名士,却是渔翁无姓名。
-
僧院小泉井
古诗《僧院小泉井》唐·方干,亦恐浅深同禹穴,兼云制度象污樽。窥寻未见泉来路,缅想应穿石裂痕。片段似冰犹可把,澄清如镜不曾昏。欲知到底无尘染,堪与吾师比性源。
-
赠中岩王处士
古诗《赠中岩王处士》唐·方干,垂杨袅袅草芊芊,气象清深似洞天。援笔便成鹦鹉赋,洗花须用桔槔泉。商于避世堪同日,渭曲逢时必有年。直恐刚肠闲未得,醉吟争奈被才牵。
-
偶作
古诗《偶作》唐·方干,直为篇章非动众,遂令轩盖不经过。未妨溪上泛渔艇,又为门前张雀罗。夜学事须凭雪照,朝厨争奈绝烟何。若于岩洞求伦类,今古疏愚似我多。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
与乡人鉴休上人别
古诗《与乡人鉴休上人别》唐·方干,此日因师话乡里,故乡风土我偏谙。一枝竹叶如溪北,半树梅花似岭南。山夜猎徒多信犬,雨天村舍未催蚕。如今休作还家意,两须垂丝已不堪。
-
山中言事八韵寄李支使
古诗《山中言事八韵寄李支使》唐·方干,岂知经史深相误,两鬓垂丝百事休。受业几多为弟子,成名一半作公侯。前时射鹄徒抛箭,此日求鱼未上钩。竹里断云来枕上,岩边片月在床头。过庭急雨和花...
-
怀州客舍
古诗《怀州客舍》唐·方干,误饮覃怀酒,谁知滞去程。朝昏太行色,坐卧沁河声。白道穿秦甸,严鼙似戍城。邻鸡莫相促,游子自晨征。
-
赠玛瑙山禅者
古诗《赠玛瑙山禅者》唐·方干,芿草不停兽,因师山更灵。村林朝乞食,风雨夜开扃。井味兼松粉,云根着净瓶。尘劳如醉梦,对此暂能醒。
-
路支使小池
古诗《路支使小池》唐·方干,儿童戏穿凿,咫尺见津涯。藓岸和纤草,松泉溅浅沙。光含半床月,影入一枝花。到此无醒日,当时有习家。
-
与清溪赵明府
古诗《与清溪赵明府》唐·方干,清规暂趋府,独立与谁亲。遂性无非酒,求闲却爱贫。林泉应入梦,印绶莫留人。王事闻多暇,吟来几首新。
-
哭江西处士陈陶
古诗《哭江西处士陈陶》唐·方干,寿尽天年命不通,钓溪吟月便成翁。虽云挂剑来坟上,亦恐藏书在壁中。巢父精灵归大夜,客儿才调振遗风。南华至理须齐物,生死即应无异同。
-
送永嘉王令之任二首·其二
古诗《送永嘉王令之任二首·其二》唐·方干,虽展县图如到县,五程犹入缙云东。山间阁道盘岩底,海界孤峰在浪中。礼法未闻离汉制,土宜多说似吴风。字人若用非常术,唯要旬时便立功。
-
题澄圣塔院上方
古诗《题澄圣塔院上方》唐·方干,地灵直是饶风雨,杉桧老于云雨间。只讶窗中常见海,方知砌下更多山。远泉势曲犹须引,野果枝低可要攀。若把重门谕玄寂,何妨善闭却无关。
-
上杭州姚郎中
古诗《上杭州姚郎中》唐·方干,能除疾瘼似良医,一郡乡风当日移。身贵久离行药伴,才高独作后人师。春游下马皆成宴,吏散看山即有诗。借问公方与文道,而今中夏更传谁。