-
自缙云赴郡溪流百里轻棹一发曾不崇朝叙事四韵寄献段郎中
古诗《自缙云赴郡溪流百里轻棹一发曾不崇朝叙事四韵寄献段郎中》唐·方干,激箭溪湍势莫凭,飘然一叶若为乘。仰瞻青壁开天罅,斗转寒湾避石棱。巢鸟夜惊离岛树,啼猿昼怯下岩藤。此中明日寻知己,恐似龙门不易登。
-
途中言事寄居远上人
古诗《途中言事寄居远上人》唐·方干,举目时时似故园,乡心自动向谁言。白云晓湿寒山寺,红叶夜飞明月村。震泽风帆归橘岸,钱塘水府抵城根。羡师了达无牵束,竹径生苔掩竹门。
-
送僧归日本
古诗《送僧归日本》唐·方干,四极虽云共二仪,晦明前后即难知。西方尚在星辰下,东域已过寅卯时。大海浪中分国界,扶桑树底是天涯。满帆若有归风便,到岸犹须隔岁期。
-
题应天寺上方兼呈谦上人
古诗《题应天寺上方兼呈谦上人》唐·方干,中天坐卧见人寰,峭石垂藤不易攀。晴卷风雷归故壑,夜和猿鸟锁寒山。势横绿野苍茫外,影落平湖潋滟间。师在西岩最高处,路寻之字见禅关。
-
上张舍人
古诗《上张舍人》唐·方干,海内芳声谁可并,承家三代相门深。剖符已副东人望,援笔曾传圣主心。此地清廉惟饮水,四方焦热待为霖。他年莫学鸱夷子,远泛扁舟用铸金。
-
于秀才小池
古诗《于秀才小池》唐·方干,一泓潋滟复澄明,半日功夫斸小庭。占地未过四五尺,浸天唯入两三星。鹢舟草际浮霜叶,渔火沙边驻小萤。才见规模识方寸,知君立意象沧溟。
-
岁晚苦寒
古诗《岁晚苦寒》唐·方干,地气寒不畅,严风无定时。挑灯青烬少,呵笔尺书迟。白兔没已久,晨鸡僵未知。伫看开圣历,喧煦立为期。
-
赠美人四首·其三
古诗《赠美人四首·其三》唐·方干,酒蕴天然自性灵,人间有艺总关情。剥葱十指转筹疾,舞柳细腰随拍轻。常恐胸前春雪释,惟愁座上庆云生。若教梅尉无仙骨,争得仙娥驻玉京。
-
别从兄郜
古诗《别从兄郜》唐·方干,展翅开帆只待风,吹嘘成事古今同。已呼断雁归行里,全胜枯鳞在辙中。若许死前恩少报,终期言下命潜通。临岐再拜无馀事,愿取文章达圣聪。
-
赠天台叶尊师
古诗《赠天台叶尊师》唐·方干,莫见平明离少室,须知薄暮入天台。常时爱缩山川去,有夜自携星月来。灵药不知何代得,古松应是长年栽。先生暗笑看棋者,半局棋边白发催。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
初归镜中寄陈端公
古诗《初归镜中寄陈端公》唐·方干,去岁离家今岁归,孤帆梦向鸟前飞。必知芦笋侵沙井,兼被藤花占石矶。云岛采茶常失路,雪龛中酒不关扉。故交若问逍遥事,玄冕何曾胜苇衣。
-
寄李频
古诗《寄李频》唐·方干,众木又摇落,望君还不还。轩车在何处,雨雪满前山。思苦文星动,乡遥钓渚闲。明年见名姓,唯我独何颜。
-
东山瀑布
古诗《东山瀑布》唐·方干,遥夜看来疑月照,平明失去被云迷。挂岩远势穿松岛,击石残声注稻畦。素色喷成三伏雪,馀波流作万年溪。不缘真宰能开决,应向前山杂淤泥。
-
题睦州郡中千峰榭
古诗《题睦州郡中千峰榭》唐·方干,岂知平地似天台,朱户深沈别径开。曳响露蝉穿树去,斜行沙鸟向池来。窗中早月当琴榻,墙上秋山入酒杯。何事此中如世外,应缘羊祜是仙才。
-
游竹林寺
古诗《游竹林寺》唐·方干,得路到深寺,幽虚曾识名。藓浓阴砌古,烟起暮香生。曙月落松翠,石泉流梵声。闻僧说真理,烦恼自然轻。
-
送从兄郜
古诗《送从兄郜》唐·方干,道路本无限,又应何处逢。流年莫虚掷,华发不相容。野渡波摇月,空城雨翳钟。此心随去马,迢递过千峰。
-
詹碏山居
古诗《詹碏山居》唐·方干,爱此栖心静,风尘路已赊。十馀茎野竹,一两树山花。绕石开泉细,穿萝引径斜。无人会幽意,来往在烟霞。
-
元日·晨鸡两遍报
古诗《元日·晨鸡两遍报》唐·方干,晨鸡两遍报更阑,刁斗无声晓漏干。暖日映山调正气,东风入树舞残寒。轩车欲识人间感,献岁须来帝里看。才酌屠苏定年齿,坐中惟笑鬓毛斑。
-
睦州吕郎中郡中环溪亭
古诗《睦州吕郎中郡中环溪亭》唐·方干,为是仙才登望处,风光便似武陵春。闲花半落犹迷蝶,白鸟双飞不避人。树影兴馀侵枕簟,荷香坐久着衣巾。暂来此地非多日,明主那容借寇恂。
-
早春
古诗《早春》唐·方干,运行元化不参差,四极中华共一时。正气才随灰律变,残寒便被柳条欺。冰融大泽朝阳觉,草绿陈根夜雨知。不信风光疾于箭,年来年去变霜髭。