-
新丰
古诗《新丰》唐·唐彦谦,沛中歌舞百馀人,帝业功成里巷新。半夜素灵先哭楚,一星遗火下烧秦。貔貅扫尽无三户,鸡犬归来识四邻。惆怅故园前事远,晓风长路起埃尘。
-
蒲津河亭
古诗《蒲津河亭》唐·唐彦谦,宿雨清秋霁景澄,广亭高树向晨兴。烟横博望乘槎水,日上文王避雨陵。孤棹夷犹期独往,曲阑愁绝每长凭。思乡怀古多伤别,况此哀吟意不胜。
-
夜蝉
古诗《夜蝉》唐·唐彦谦,翠竹高梧夹后溪,劲风危露雨凄凄。那知北牖残灯暗,又送西楼片月低。清夜更长应未已,远烟寻断莫频嘶。羁人此夕如三岁,不整寒衾待曙鸡。
-
渔
古诗《渔》唐·唐彦谦,相聚即为邻,烟火自成簇。约伴过前溪,撑破蘼芜绿。
-
金陵九日
古诗《金陵九日》唐·唐彦谦,野菊西风满路香,雨花台上集壶觞。九重天近瞻钟阜,五色云中望建章。绿酒莫辞今日醉,黄金难买少年狂。清歌惊起南飞雁,散作秋声送夕阳。
-
试夜题省廊桂
古诗《试夜题省廊桂》唐·唐彦谦,麻衣穿穴两京尘,十见东堂绿桂春。今日竞飞杨叶箭,魏舒休作画筹人。
-
秋日感怀
古诗《秋日感怀》唐·唐彦谦,溪上芙蓉映醉颜,悲秋宋玉鬓毛斑。无情最恨东流水,暗逐芳年去不还。
-
寄徐山人
古诗《寄徐山人》唐·唐彦谦,一室清羸鹤体孤,气和神莹爽冰壶。吴中高士虽求死,不那稽山有谢敷。
-
春残
古诗《春残》唐·唐彦谦,景为春时短,愁随别夜长。暂棋宁号隐,轻醉不成乡。风雨曾通夕,莓苔有众芳。落花如便去,楼上即河梁。
-
曲江春望
古诗《曲江春望》唐·唐彦谦,杏艳桃光夺晚霞,乐游无庙有年华。汉朝冠盖皆陵墓,十里宜春汉苑花。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
绯桃
古诗《绯桃》唐·唐彦谦,短墙荒圃四无邻,烈火绯桃照地春。坐久好风休掩袂,夜来微雨已沾巾。敢同俗态期青眼,似有微词动绛唇。尽日更无乡井念,此时何必见秦人。
-
无题十首·其二
古诗《无题十首·其二》唐·唐彦谦,锦筝银甲响鹍弦,勾引春声上绮筵。醉倚阑干花下月,犀梳斜亸鬓云边。
-
玉蕊
古诗《玉蕊》唐·唐彦谦,玉蕊两高树,相辉松桂旁。向来尘不杂,此夜月仍光。秀掩丛兰色,艳吞秾李芳。世人嫌具美,何必更清香。
-
早行遇雪
古诗《早行遇雪》唐·唐彦谦,下马天未明,风高雪何急。须臾路欲迷,顷刻山尽白。鸡犬寂无声,曙光射寒色。荒村绝烟火,髯冻布袍湿。王事不可缓,行行动悽恻。
-
春日偶成
古诗《春日偶成》唐·唐彦谦,?筝箫管和琵琶,兴满金尊酒量赊。歌舞留春春似海,美人颜色正如花。
-
蟹
古诗《蟹》唐·唐彦谦,湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。蟛蜞石蟹已曾食,使我一见惊非常。买之最厌黄髯...
-
梅
古诗《梅》唐·唐彦谦,玉人下瑶台,香风动轻素。画角弄江城,鸣珰月中堕。
-
翡翠
古诗《翡翠》唐·唐彦谦,莎草江汀漫晚潮,翠华香扑水光遥。玉楼春暖笙歌夜,妆点花钿上舞翘。
-
亲仁里闻猿
古诗《亲仁里闻猿》唐·唐彦谦,朱雀街东半夜惊,楚魂湘梦两徒清。五更撩乱趋朝火,满口尘埃亦数声。
-
寄怀
古诗《寄怀》唐·唐彦谦,有客伤春复怨离,夕阳亭畔草青时。泪从红蜡无由制,肠比朱弦恐更危。梅向好风惟是笑,柳因微雨不胜垂。双溪未去饶归梦,夜夜孤眠枕独欹。