-
樊登见寄四首·其一
古诗《樊登见寄四首·其一》唐·唐彦谦,新辞剪秋水,洗我胸中尘。无由惬良会,极目空怀人。醉来拔剑歌,字字皆阳春。
-
留别四首·其二
古诗《留别四首·其二》唐·唐彦谦,野花红滴滴,江燕语喃喃。鼓吹翻新调,都亭酒正酣。
-
咏马二首·其一
古诗《咏马二首·其一》唐·唐彦谦,紫云团影电飞瞳,骏骨龙媒自不同。骑过玉楼金辔响,一声嘶断落花风。
-
东韦曲野思
古诗《东韦曲野思》唐·唐彦谦,淡雾轻云匝四垂,绿塘秋望独颦眉。野莲随水无人见,寒鹭窥鱼共影知。九陌要津劳目击,五湖闲梦诱心期。孤灯夜夜愁欹枕,一觉沧洲似昔时。
-
樊登见寄四首·其四
古诗《樊登见寄四首·其四》唐·唐彦谦,悠悠括城北,眄眄岩泉西。宿草暝烟绿,苦竹含云低。幽怀不可托,鹧鸪空自啼。
-
春风四首·其一
古诗《春风四首·其一》唐·唐彦谦,春风吹愁端,散漫不可收。不如古溪水,只望乡江流。
-
无题十首·其九
古诗《无题十首·其九》唐·唐彦谦,杨柳青青映画楼,翠眉终日锁离愁。杜鹃啼落枝头月,多为伤春恨不休。
-
南梁戏题汉高庙
古诗《南梁戏题汉高庙》唐·唐彦谦,数载从军似武夫,今随戎捷气偏粗。汉皇若问何为者,免道高阳旧酒徒。
-
春风四首·其三
古诗《春风四首·其三》唐·唐彦谦,回头语春风,莫向新花丛。我见朱颜人,多金亦成翁。
-
春草·其一
古诗《春草·其一》唐·唐彦谦,随梦入池塘,无心在金谷。春风自年年,吹遍天涯绿。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春深独行马上有作
古诗《春深独行马上有作》唐·唐彦谦,日烈风高野草香,百花狼籍柳披猖。连天瑞霭千门远,夹道新阴九陌长。众饮不欢逃席酒,独行无味放游缰。年来与问闲游者,若个伤春向路旁。
-
春风四首·其二
古诗《春风四首·其二》唐·唐彦谦,新花红烁烁,旧花满山白。昔日金张门,狼籍馀废宅。
-
夜坐
古诗《夜坐》唐·唐彦谦,愁鬓丁年白,寒灯丙夜青。不眠惊戍鼓,久客厌邮铃。汹汹城喷海,疏疏屋漏星。十年穷父子,相守慰飘零。
-
无题十首·其十
古诗《无题十首·其十》唐·唐彦谦,云色鲛绡拭泪颜,一帘春雨杏花寒。几时重会鸳鸯侣,月下吹笙和彩鸾。
-
句
古诗《句》唐·唐彦谦,独来成怅望,不去泥栏干。
-
留别
古诗《留别》唐·唐彦谦,丹湖湖上送行舟,白雁啼残芦叶秋。采石江头旧时路,题诗还忆水边楼。
-
樊登见寄四首·其二
古诗《樊登见寄四首·其二》唐·唐彦谦,轻黄著柳条,新春喜更始。感时重搔首,怅望不能已。无由托深情,倾泻芳尊里。
-
乱后经表兄琼华观旧居
古诗《乱后经表兄琼华观旧居》唐·唐彦谦,一去仙居似转蓬,再经花谢倚春丛。醉中篇什金声在,别后音书锦字空。长忆映碑逢若士,未曾携杖逐壶公。东风狼籍苔侵径,蕙草香销杏带红。
-
韦曲
古诗《韦曲》唐·唐彦谦,欲写愁肠愧不才,多情练漉已低摧。穷郊二月初离别,独傍寒村嗅野梅。
-
高平九日
古诗《高平九日》唐·唐彦谦,云净南山紫翠浮,凭陵绝顶望悠悠。偶逢佳节牵诗兴,漫把芳尊遣客愁。霜染鸦枫迎日醉,寒冲泾水带冰流。乌纱频岸西风里,笑插黄花满鬓秋。