-
春雨
古诗《春雨》唐·唐彦谦,绮陌夜来雨,春楼寒望迷。远客迎燕戏,乱响隔莺啼。有恨开兰室,无言对李蹊。花欹浑拂槛,柳重欲垂堤。灯檠昏鱼目,薰炉咽麝脐。别轻天北鹤,梦怯汝南...
-
夏日访友
古诗《夏日访友》唐·唐彦谦,堤树生昼凉,浓阴扑空翠。孤舟唤野渡,村疃入幽邃。高轩俯清流,一犬隔花吠。童子立门墙,问我向何处?主人闻故旧,出迎时倒屣。惊迓叙间阔,屈指越寒...
-
牡丹
古诗《牡丹》唐·唐彦谦,青帝于君事分偏,秾堆浮艳倚朱门。虽然占得笙歌地,将甚酬他雨露恩。
-
寄友三首·其一
古诗《寄友三首·其一》唐·唐彦谦,新酒秦淮缩项鳊,凌霄花下共流连。别来客邸空翘首,细雨春风忆往年。
-
宿独留
古诗《宿独留》唐·唐彦谦,日晚宿留城,人家半掩门。群鸦栖老树,一犬吠荒村。争买鱼添价,新篘酒带浑。船头对新月,谁与共清论。
-
鸂鶒
古诗《鸂鶒》唐·唐彦谦,一宿南塘烟雨时,好风摇动绿波微。惊离晓岸冲花去,暖下春汀照影飞。华屋撚弦弹鼓舞,绮窗含笔澹毛衣。画屏见后长回首,争得雕笼莫放归。
-
移莎
古诗《移莎》唐·唐彦谦,移从杜城曲,置在小斋东。正是高秋里,仍兼细雨中。结根方迸竹,疏荫托高桐。苒苒齐芳草,飘飘笑断蓬。片时留静者,一夜响鸣蛩。野露通宵滴,溪烟尽日...
-
汉代
古诗《汉代》唐·唐彦谦,汉代金为屋,吴宫绮作寮。艳词传静婉,新曲定妖娆。箭响犹残梦,签声报早朝。鲜明临晓日,回转度春宵。半袖笼清镜,前丝压翠翘。静多如有待,闲极似无...
-
无题十首·其一
古诗《无题十首·其一》唐·唐彦谦,细草铺茵绿满堤,燕飞晴日正迟迟。寻芳陌上花如锦,折得东风第一枝。
-
金陵怀古
古诗《金陵怀古》唐·唐彦谦,碧树凉生宿雨收,荷花荷叶满汀洲。登高有酒浑忘醉,慨古无言独倚楼。宫殿六朝遗古迹,衣冠千古漫荒丘。太平时节殊风景,山自青青水自流。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
登庐山
古诗《登庐山》唐·唐彦谦,五老峰巅望,天涯在目前。湘潭浮夜雨,巴蜀暝寒烟。泰华根同峙,嵩衡脉共联。凭虚有仙骨,日月看推迁。
-
留别
古诗《留别》唐·唐彦谦,西入潼关路,何时更盍簪。年来人事改,老去鬓毛侵。花染离筵泪,葵倾报国心。龙潭千尺水,不似别情深。
-
八月十六日夜月
古诗《八月十六日夜月》唐·唐彦谦,断肠佳赏固难期,昨夜销魂更不疑。丹桂影空蟾有露,绿槐阴在鹊无枝。赖将吟咏聊惆怅,早是疏顽耐别离。堪恨贾生曾恸哭,不缘清景为忧时。
-
松
古诗《松》唐·唐彦谦,托根蟠泰华,倚干蚀莓苔。谁云山泽间,而无梁栋材。
-
萤
古诗《萤》唐·唐彦谦,日下芜城莽苍中,湿萤撩乱起衰丛。寒烟陈后长门闭,夜雨隋家旧苑空。星散欲陵前槛月,影低如试北窗风。羁人此夕方愁绪,心似寒灰首似蓬。
-
春雪初霁杏花正芳月上夜吟
古诗《春雪初霁杏花正芳月上夜吟》唐·唐彦谦,霁景明如练,繁英杏正芳。姮娥应有语,悔共雪争光。
-
邓艾庙
古诗《邓艾庙》唐·唐彦谦,昭烈遗黎死尚羞,挥刀斫石恨谯周。如何千载留遗庙,血食巴山伴武侯。
-
牡丹
古诗《牡丹》唐·唐彦谦,颜色无因饶锦绣,馨香惟解掩兰荪。那堪更被烟蒙蔽,南国西施泣断魂。
-
秋霁丰德寺与玄贞师咏月
古诗《秋霁丰德寺与玄贞师咏月》唐·唐彦谦,露冷风轻霁魄圆,高楼更在碧山巅。四溟水合疑无地,八月槎通好上天。黯黯星辰环紫极,喧喧朝市匝青烟。夜深独与岩僧语,群动消声举世眠。
-
无题十首·其八
古诗《无题十首·其八》唐·唐彦谦,忆别悠悠岁月长,酒兵无计敌愁肠。柔丝漫折长亭柳,绾得同心欲寄将。