-
咏古诗十二首·其一
古诗《咏古诗十二首·其一》宋·刘敞,虹蜺明西方,五色相属联。浮云万里来,泱郁天宇间。白日晦无象,盛阳变为寒。洚水弥九土,陵谷相贸迁。盈虚叵前测,物理有固然。
-
竹床
古诗《竹床》宋·刘敞,栉栉裁修竹,荧荧粲寒光。浮筠凝烟雾,疏节留雪霜。甘寝百疾解,侧身夏日长。此时四海波,亦已如探汤。嗟我智虑短,苟为安一床。
-
闵雨诗·其三
古诗《闵雨诗·其三》宋·刘敞,天命降监,在我元圣。兼覆广裕,四方既定。惟民之恤,无所疵病。
-
东池避暑二首·其二
古诗《东池避暑二首·其二》宋·刘敞,翠石琅玕色,长杨风雨声。不须醉剧饮,此地有馀清。
-
秋园行
古诗《秋园行》宋·刘敞,空园过霜无馀绿,上有梧楸下兰菊。疏阴虽存不自蔽,残香已断谁更续。忆昔繁华今九秋,天时人事略相侔。放怀未能惊物化,烂醉聊可为君谋。
-
四皓歌·其二
古诗《四皓歌·其二》宋·刘敞,大风横厉,江海荡波。嗟汝鳞介,伤如之何。
-
咏史
古诗《咏史》宋·刘敞,主父希世者,画策妙纵横。指麾一言用,震动诸侯惊。日暮临远涂,中道方倒行。不忍藜藿食,意从五鼎烹。宁知鹿门翁,白首长躬耕。天下非所保,功名安足...
-
雷氏子推迹石鼓为隶古定圣俞作长诗叙之诸公继作予亦继其后
古诗《雷氏子推迹石鼓为隶古定圣俞作长诗叙之诸公继作予亦继其后》宋·刘敞,结绳既亡书契出,文字变化尤倏忽。太山七十有二代,遗事昏昏万无一。岐阳石鼓起晚周,宣王之诗史籀笔。天下金石凡几存,此当为甲彼皆乙。体势鸟迹杂蝌...
-
伤胡二
古诗《伤胡二》宋·刘敞,人生期百龄,子适四之一。人仕期万石,子适升斗秩。禀灵甚纯粹,守道复贞吉。无负于神明,如何有仓猝。虽登爵一命,亦治邑千室。名竟未达君,泽亦不被...
-
魏京诗·其九
古诗《魏京诗·其九》宋·刘敞,天子来止,士增其喜。孰偷其生,以不奋兴。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
农父·其二
古诗《农父·其二》宋·刘敞,鸟飞不远,暮还其宅。我独匪人,去从兵籍。释弃耒耜,顾贪朝夕。转徙异方,终世为客。
-
得邻几书
古诗《得邻几书》宋·刘敞,君乘使者车,我为列郡守。地理秦与越,天文井兼斗。梦寐且不通,言笑安得同。忽传咫尺书,远愧西南风。衰老容貌迁,忧患志气落。闻君白纷如,我亦不如...
-
宿乌沙
古诗《宿乌沙》宋·刘敞,朝离巴陵岸,暮投乌沙汀。大江屡回环,反顾犹洞庭。月色夺暗日,舟人各宵征。东南浮云际,极望都冥冥。不辨水与天,高低皆见星。分明银河流,来与江汉...
-
生槐
古诗《生槐》宋·刘敞,苒苒庭下槐,苍苍山中桧。臭味久矣殊,荣枯莫相待。胡为寓形生,曾不异风概。擢干初无根,交阴忽成籁。死生诣胶漆,幼壮姿姿态。本同非不佳,末异终恐...
-
寄裴吴江
古诗《寄裴吴江》宋·刘敞,王乔一双凫,乃是尚方履。误逐阊阖风,飘然太湖水。湖水连天涯,茫茫湛清辉。秋来兴不尽,似欲都忘归。玉叠鲙如雪,碧壶酒若渑。醉辄问左右,何如张季...
-
题梅尉春波亭
古诗《题梅尉春波亭》宋·刘敞,层栏压湖春水碧,日照高穹同一色。东风引浪飞鱼鳞,极目伤心如楚泽。茫茫白芷连芰荷,倚沼畦瀛遥望多。官贤与众共其乐,渔樵日暮常经过。君家德祖吴门...
-
入山
古诗《入山》宋·刘敞,连山何丛丛,相背复相向。盘溪殆千曲,险石弥万状。或疑天地翻,斗起渤碣浪。蹙沓更腾凌,变化倏奇壮。舟车未为用,夷夏永觖望。凿空伊谁氏,重译肇霸...
-
同圣俞十二月十三日喜雪
古诗《同圣俞十二月十三日喜雪》宋·刘敞,楚越祅氛杂炎瘴,凭陵中州冬益壮。天兵横厉江湖间,杀气冥冥逐飞将。南风不竞寒律回,暮雪远从阊阖来。云崩涛涌天地闭,扫洒万里空尘埃。公卿入贺陛下...
-
吴宫
古诗《吴宫》宋·刘敞,吴儿歈,郑女舞,彩衣姣服垂楚楚。姑苏台高春日迟,急节新声闹钟鼓。美人欢醉捧瑶爵,君王万寿长如许。吴宫四面尽山川,越兵那得到城下。
-
暖景偶作
古诗《暖景偶作》宋·刘敞,垂杨欲吐花,芳草遍抽芽。低风动帘幕,细雨湿堤沙。暖景荡愁思,一城千万家。