-
鲁风二首时闻孔中丞卒·其二
古诗《鲁风二首时闻孔中丞卒·其二》宋·刘敞,新甫之柏徂徕松,枯根高齐千仞峰。天令尔生禀刚直,寿比王乔谁与同。惊霆何时发岩底,坚节青姿化为燬。君不见蟠木但以左右为先容,能令人意尚奇诡。
-
自京师泛舟还郡作三首·其一
古诗《自京师泛舟还郡作三首·其一》宋·刘敞,秋夜何迢迢,一梦八九觉。孤舟寄风雨,短烛才自照。冥冥高云过,寂寂山鬼啸。展转谁与欢,漂泊未可料。昔我自兹迈,春华巧相笑。今我复来此,落叶纷满...
-
野望
古诗《野望》宋·刘敞,江水不可越,扁舟浮夕阳。高秋露寥落,远树出毫芒。涧水清兼浊,山苗绿映黄。渔翁岂招隐,何待唱沧浪。
-
上夏太尉
古诗《上夏太尉》宋·刘敞,四海传烽急,长安亦响振。老儒稽变事,强敌暴生民。廷议衣冠客,书闻草野臣。诸公咸世杰,天子识平津。开府三司旧,提兵十万新。丹青大信着,明白睿谋...
-
雪后登观风楼
古诗《雪后登观风楼》宋·刘敞,雪带郊原阔,城横碧玉齐。夕阳寒似落,远树望如迷。旅雁情更急,栖乌饥乱啼。强歌非郢客,竟日恋危梯。
-
蒲三首·其二
古诗《蒲三首·其二》宋·刘敞,青青水中蒲,秀色宜三春。常苦秋气早,飘飘悲路人。
-
寄隐直
古诗《寄隐直》宋·刘敞,会短别日长,愁多欢情少。古来人间世,于道同扰扰。我发日已苍,我颜日已槁。离忧固如此,四十未应老。谁能跨浮云,相与成莽眇。吾子心莫逆,庶当悟意...
-
五月十一日早行是日风寒如八九月
古诗《五月十一日早行是日风寒如八九月》宋·刘敞,晨兴事朝谒,星汉已阑干。云薄露犹湿,风高天正寒。尘衣先改素,蓬鬓强弹冠。兴在江湖永,空歌行路难。
-
危楼
古诗《危楼》宋·刘敞,尚有危楼在,犹传羽驾归。悲歌城郭是,故老姓名非。积水浮天宇,孤云绕翠微。远游悲世俗,思见菊花衣。
-
秋雨所居漏湿
古诗《秋雨所居漏湿》宋·刘敞,皇天不爱物,风雨害秋成。未恨泥涂辱,端忧柱石倾。淹留惊岁宴,坚卧怅鸡鸣。吾道还如此,商歌天未明。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
邻几挽词二首·其二
古诗《邻几挽词二首·其二》宋·刘敞,忘年一倾盖,适意两虚舟。老去翻相失,人生固若浮。萧条蒿里饯,零落竹林游。知与不知者,同时俱涕流。
-
久雨二首·其一
古诗《久雨二首·其一》宋·刘敞,江雨黄梅实,湖云起蛰龙。寒生夜床簟,声绝暮山钟。药裹添新粉,书编坼旧缝。虽知恨卑湿,凉夜尚吾容。
-
咏庭前箭竹
古诗《咏庭前箭竹》宋·刘敞,冉冉东南美,托根郡在兹。凤凰不可待,岁月方屡移。非复山林意,空馀霜霰姿。清风有时至,独与幽人期。
-
城南晚归
古诗《城南晚归》宋·刘敞,高秋变摇落,远水露澄明。飞鸟江中堕,孤帆木末征。逆风吹帽侧,疏雨逐云行。兴尽聊当反,涂穷眼自惊。
-
寒鸦
古诗《寒鸦》宋·刘敞,天清北风厉,日落乱鸦栖。望远影如叠,听长声渐低。月中惊不定,城上暗仍啼。出处乘朝夕,应无失旦迷。
-
有怀北归寄张四和弟
古诗《有怀北归寄张四和弟》宋·刘敞,安得生羽翼,超然成远游。探书下禹穴,问礼适东周。贤圣有遗迹,江山俱早秋。西风日夜急,无事独淹留。
-
永兴军作
古诗《永兴军作》宋·刘敞,凉风响高树,清露坠明河。谁谓夏夜短,已觉秋气多。艳肤丽华烛,皓齿扬清歌。临觞不作意,奈此粲者何。
-
再见禁卒住桂阳二首·其二
古诗《再见禁卒住桂阳二首·其二》宋·刘敞,肃肃卷征甲,萧萧出郢门。蛟螭雄步骤,鹰隼急飞翻。数有蛮夷警,遥怜赋税烦。唐虞两阶舞,帝肯用昌言。
-
寄因甫
古诗《寄因甫》宋·刘敞,君虽委计吏,官似宣尼公。贫贱更何恨,优游聊与同。忘怀鸱夷酒,乘兴松江风。此亦隐柱下,何用卧隆中。
-
晏公挽词三首·其一
古诗《晏公挽词三首·其一》宋·刘敞,望苑牧英隽,岩廊奉德音。功如四支重,化以二南深。安仰嗟维石,能传赖碎金。浮云送哀挽,惨澹更为霖。