-
年老吟
古诗《年老吟》宋·邵雍,岁华头上不能惊,唯有交亲眼更明。皓皓月常因坐看,深深酒不为愁倾。苟于心上无先觉,却似人间小后生。欲约何人为伴侣,江湖泛去一舟轻。
-
为客吟·其一
古诗《为客吟·其一》宋·邵雍,忽忆南秦为客日,洛阳东望隔秦川。云山去此二千里,岁月于今十九年。柳色得非新婀娜,江声应是旧潺湲。衰躯设使能重往,畴昔情怀奈杳然。
-
送王伯初学士赴北京机宜
古诗《送王伯初学士赴北京机宜》宋·邵雍,丈夫志气盖棺定,自有雄图系重轻。去路不能无感旧,到官争忍便忘情。闲时语话贵精密,先事经营在太平。谁谓御戎无上策,伐人谋处不须兵。
-
依韵和三王少卿同过弊庐
古诗《依韵和三王少卿同过弊庐》宋·邵雍,洛中诗有社,马上句如神。白首交情重,黄花节物新。见过心可荷,知愧道非淳。寂寞西风里,身闲半古人。
-
观盛化吟·其二
古诗《观盛化吟·其二》宋·邵雍,吾曹养拙赖明时,为幸居多宁不知。天下英才中遁迹,人间好景处开眉。生来只惯见丰稔,老去未尝经乱离。五事历将前代举,帝尧而下固无之。
-
秋日饮郑州宋园示管城簿周正叔
古诗《秋日饮郑州宋园示管城簿周正叔》宋·邵雍,二都相去四百里,中有名园属宋家。古木参天罗剑戟,长藤垂地走龙蛇。我来游日逢秋杪,君为开筵对晚花。饮散竹轩微雨后,凌晨归路起栖鸦。
-
谈诗吟
古诗《谈诗吟》宋·邵雍,诗者人之志,非诗志莫传。人和心尽见,天与意相连。论物生新句,评文起雅言。兴来如宿构,未始用雕镌。
-
感事吟·为善大宜量力分
古诗《感事吟·为善大宜量力分》宋·邵雍,为善大宜量力分,知机都在近人情。人情尽后疑难入,力分量时事自平。理顺面前皆道路,义乖门外是榛刑。何人肯认此言语,此语分明人不听。
-
题淮阴侯庙十首·其十
古诗《题淮阴侯庙十首·其十》宋·邵雍,若履暴荣须暴辱,既经多喜必多忧。功成能让封王印,世世长为列土侯。
-
兴亡吟·其一
古诗《兴亡吟·其一》宋·邵雍,孙陈李三人,亡国体相似。虽然少有文,何复语英气。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
缘饰吟
古诗《缘饰吟》宋·邵雍,缘饰了时称好手,作为成处是真家。须防冷眼人观觑,傀儡都无帐幕遮。
-
自况三首·其三
古诗《自况三首·其三》宋·邵雍,每恨性昏闻道晚,长惭智短适时难。人生三万六千日,二万日来身却闲。
-
归洛寄郑州祖择之龙图
古诗《归洛寄郑州祖择之龙图》宋·邵雍,恩深骨髓谓慈亲,义重丘山是故人。归过嵩阳旧游地,白云收得薜萝身。
-
十八日逾牵羊坂南达伊川坟上
古诗《十八日逾牵羊坂南达伊川坟上》宋·邵雍,三尺荒坟百尺山,生身慈爱在其间。此情至死不能尽,日暮徘徊又且还。
-
谢伯淳察院用先生不是打乖人
古诗《谢伯淳察院用先生不是打乖人》宋·邵雍,经纶事业须才者,燮理功夫有巨臣。安乐窝中闲偃仰,焉知不是打乖人。
-
归城中再用前韵·其二
古诗《归城中再用前韵·其二》宋·邵雍,初秋微雨造轻寒,倚遍东岑阁上栏。不谓是时烟霭里,松斋人作画图看。
-
笺年老逢春八首·其一·好花看到半开时
古诗《笺年老逢春八首·其一·好花看到半开时》宋·邵雍,风轻如笑处,露重似啼时。只向笑啼处,浓香惹满衣。
-
芍药四首·其四
古诗《芍药四首·其四》宋·邵雍,花不能言意已知,今君慵饮更无疑。但知白酒留佳客,直待琼丹覆玉彝。
-
有病吟
古诗《有病吟》宋·邵雍,一身如一国,有病当求医。病愈药便止,节宣良得宜。
-
富贵
古诗《富贵》宋·邵雍,富贵如将智力求,仲尼年少合封侯。世人不解青天意,空使身心半夜愁。