-
依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其七
古诗《依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其七》宋·邵雍,林下狂歌不帖腔,帖腔安得谓之狂。小车行处莺花闹,大笔落时神鬼忙。门掩柴荆阛阓远,墙开瓮牖薜萝香。一般天下难寻物,洛浦清风拂面凉。
-
答会计杜孝锡寺丞见赠
古诗《答会计杜孝锡寺丞见赠》宋·邵雍,四方多善人,予善未毫分。有意空求志,无功漫爱君。闲行观止水,静坐看归云。老向太平里,朝廷正右文。
-
笺年老逢春诗
古诗《笺年老逢春诗》宋·邵雍,年老逢春春莫疑,老年才会惜芳菲。自知一赏有分付,谁让万金无孑遗。美酒饮教微醉后,好花看到半开时。这般意思难名状,只恐人间都未知。
-
自咏吟
古诗《自咏吟》宋·邵雍,老去无成齿发衰,年将七十待何为。居常无病不服药,间或有怀犹作诗。引水更怜鱼并至,折花仍喜蝶相随。平生积学无他效,只得胸中恁坦夷。
-
再和王不疑少卿见赠
古诗《再和王不疑少卿见赠》宋·邵雍,乍凉天气好,何处不堪游。鸿雁来宾日,鹰鹯得志秋。忘形终夕乐,失脚一生休。多少江湖上,舟船未到头。
-
天津感事二十六首·其十
古诗《天津感事二十六首·其十》宋·邵雍,轮蹄交错未尝停,去若相追来若争。料得中心无别事,苟非干利即干名。
-
谢君实端明诗
古诗《谢君实端明诗》宋·邵雍,人说昆仑多美玉,世传沧海有明珠。世传人说恐无据,今我家藏乃不虚。
-
晓事吟
古诗《晓事吟》宋·邵雍,晓物情人为晓事,知时态者号知人。知人失后却成害,晓事过时还不淳。
-
谢商守宋郎中寄到天柱山户帖仍依元韵·其二
古诗《谢商守宋郎中寄到天柱山户帖仍依元韵·其二》宋·邵雍,初心本欲践臣邻,帝里司回斗柄春。今日得居天柱下,不忧先有夜行人。
-
暮春吟·林下居常睡起迟
古诗《暮春吟·林下居常睡起迟》宋·邵雍,林下居常睡起迟,那堪车马近来稀。春深昼永帘垂地,庭院无风花自飞。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
同诸友城南张园赏梅·其一
古诗《同诸友城南张园赏梅·其一》宋·邵雍,东风一夜坼梅枝,舞蝶游蜂都不知。插了满头仍渍酒,任他人道拙于时。
-
题四皓庙四首·其一
古诗《题四皓庙四首·其一》宋·邵雍,强秦失御血横流,天下求君君不有。正是英雄较逐时,未知鹿入何人手。
-
十四日留题福昌县宇之东轩
古诗《十四日留题福昌县宇之东轩》宋·邵雍,洛川秋入景尤佳,微雨初过径路斜。水竹洞中藏县宇,烟岚坞里住人家。霜馀红间千重叶,天外晴排数缕霞。溪浅溪深清潋滟,峰高峰下碧查牙。鸟因择木飞还...
-
未有吟·其一
古诗《未有吟·其一》宋·邵雍,未有一分功,先立十分敌。所得无分毫,所丧无纪极。
-
南园赏花·其一
古诗《南园赏花·其一》宋·邵雍,三月初三花正开,闲同亲旧上春台。寻常不醉此时醉,更醉犹能举大杯。
-
人心
古诗《人心》宋·邵雍,弟兄尚路人,它人安可从。人心方寸间,山海几千重。轻言托朋友,对面九嶷峰。多花必早落,桃李不如松。管鲍死已久,何人继其踪。
-
太平吟
古诗《太平吟》宋·邵雍,太平时世园亭内,丰稔岁年村落间。情味一般难状处,风烟草木尽闲闲。
-
自谢用此乐直从天外来
古诗《自谢用此乐直从天外来》宋·邵雍,得自苦时终入苦,来从哀处卒归哀。既非哀苦中间得,此乐直从天外来。
-
大笔吟·其一
古诗《大笔吟·其一》宋·邵雍,诗成大字书,意快有谁如。巨浪银山立,风樯百尺馀。
-
谢君实端明惠牡丹
古诗《谢君实端明惠牡丹》宋·邵雍,霜台何处得奇葩,分送天津小隐家。初讶山妻忽惊走,寻常只惯插葵花。