-
忆梦吟
古诗《忆梦吟》宋·邵雍,心足而家贫,体疏而情亲。开襟知骨瘦,发语见天真。
-
天津闻乐吟
古诗《天津闻乐吟》宋·邵雍,名园相倚洛阳春,巷陌无尘罗绮新。何处青楼隔桃李,乐声时复到天津。
-
选官图
古诗《选官图》宋·邵雍,虚名虚利太无端,自方□□寸进难。大抵人生只如此,采来谁不做高官。
-
天津感事二十六首·其十一
古诗《天津感事二十六首·其十一》宋·邵雍,烟树尽归秋色里,人家常在水声中。数行旅雁斜飞去,一簇楼台峭倚空。
-
经世吟
古诗《经世吟》宋·邵雍,羲轩尧舜,汤武桓文;皇王帝伯,父子君臣。四者之道,理限于秦。降及两汉,又历三分。东西俶扰,南北纷纭。五胡十姓,天纪几焚。非唐不济,非宋不存。...
-
义利吟
古诗《义利吟》宋·邵雍,贲于丘园,束帛戋戋。义既在前,利在其间。舍尔灵龟,观我朵颐。义既失之,利何能为。尚义必让,君子道长。尚利必争,小人道行。
-
闲吟四首·其四
古诗《闲吟四首·其四》宋·邵雍,欲有一瓢乐,曾无二顷田。丹诚未贯日,白发已华颠。云意寒尤淡,松心老益坚。年来疏懒甚,时忆旧林泉。
-
影论吟
古诗《影论吟》宋·邵雍,性在体内,影在形外。性往体随,形行影会。体性不存,形影安在。影外之言,曾何足怪。
-
窥开吟·其三
古诗《窥开吟·其三》宋·邵雍,物理窥开后,人情照破时。正如携宝剑,切玉过如泥。
-
不可知吟
古诗《不可知吟》宋·邵雍,犁牛生骍角,老蚌产明珠。人虽欲勿用,山川其舍诸。事固不可知,物亦难其拘。一归于臆度,义失乎精粗。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
里闬吟·其一
古诗《里闬吟·其一》宋·邵雍,里闬闲过从,太平之盛事。吾乡多吉人,况与他乡异。
-
接花吟
古诗《接花吟》宋·邵雍,物为万民生,人为万物灵。人非物不活,物待人而兴。男女天所生,夫妻人所成。天人相与外,率是皆虚名。
-
谢城南张氏四弟兄冒雪载肴酒见过
古诗《谢城南张氏四弟兄冒雪载肴酒见过》宋·邵雍,久旱几逾冬,川守祈未得。雁行联镳来,佳雪遽盈尺。酒面生红光,客心喜何极。上夜离天津,天津陡岑寂。
-
感事吟·芝兰种不荣
古诗《感事吟·芝兰种不荣》宋·邵雍,芝兰种不荣,荆棘剪不去。二者无奈何,徘徊岁将暮。
-
天津晚步
古诗《天津晚步》宋·邵雍,芝盖久稀疏,暮云空坱北。千年旧都城,一片闲宫阙。禁籞尚连延,觚棱犹巀嶭。桥势横雌霓,堤形偃初月。瀍涧岸已深,汉唐时既歇。危亭独坐人,浪把兴亡...
-
小车六言吟
古诗《小车六言吟》宋·邵雍,昔人乘车是常,今见乘车仓皇。既有前车戒慎,岂无覆辙兢庄。将出必用茶饮,欲登先须道装。轸边更挂诗帙,辕畔仍悬酒缸。轮缓为移芳草,盖低因碍垂杨。...
-
谢人惠笔
古诗《谢人惠笔》宋·邵雍,爱重寄文房,慇勤谢远将。兔毫刚且健,筠管直而长。静录新诗稿,闲抄旧药方。自馀无所用,足以养锋铓。
-
盗伯吟·其一
古诗《盗伯吟·其一》宋·邵雍,盗伯窥财物,其心不虑他。取时唯恐少,败后只嫌多。
-
共城十吟·其五·曰春郊寒食
古诗《共城十吟·其五·曰春郊寒食》宋·邵雍,郭外花亦繁,不谓繁华失。幸非在郭中,不见繁华物。不寒不暖天,半阴半晴日。花外秋千鸣,月隔秋千出。
-
多事吟
古诗《多事吟》宋·邵雍,多事招忧,多疑招闷。多与招吝,多取招损。