-
教劝吟
古诗《教劝吟》宋·邵雍,若圣与仁吾岂敢,空言犹足慰虚生。明开教劝用常道,永使子孙持善名。此日贻谟情未显,他时受赐事非轻。庶几此意流天下,天下何由不太平。
-
谢富相公见示新诗一轴·其一
古诗《谢富相公见示新诗一轴·其一》宋·邵雍,通衢选地半松筠,元老辞荣向盛辰。多种好花观物体,每斟醇酒发天真。清朝将相当年事,碧洞神仙今日身。更出新诗二十首,其间字字敌阳春。
-
洛下园池
古诗《洛下园池》宋·邵雍,洛下园池不闭门,洞天休用别寻春。纵游只却输闲客,遍入何尝问主人。更小亭栏花自好,尽荒台榭景才真。虚名误了无涯事,未必虚名总到身。
-
和君实端明花庵独坐
古诗《和君实端明花庵独坐》宋·邵雍,静坐养天和,其来所得多。耽耽同厦宇,密密引藤萝。忘去贵臣度,能容野客过。系时休戚重,终不道如何。
-
暮春吟·其二
古诗《暮春吟·其二》宋·邵雍,春来蝴蝶乱,春去子规啼。安得如前日,和风初扇时。
-
雨后天津独步
古诗《雨后天津独步》宋·邵雍,洛阳宫殿锁晴烟,唐汉以来书可传。多少升沉都不见,空馀四面旧山川。
-
代简谢尹处初先生
古诗《代简谢尹处初先生》宋·邵雍,乐国久容人避乖,非窝何以状清怀。则予岂敢窥高躅,天险能升不用阶。
-
天宫小阁纳凉·其二
古诗《天宫小阁纳凉·其二》宋·邵雍,小阁于吾有大功,清凉冠绝洛城中。自惭虚薄诚多幸,襟袖长涵万里风。
-
十五日别福昌因有所感
古诗《十五日别福昌因有所感》宋·邵雍,连昌宫废昌河在,事去时移语浪传。下有荒祠难问处,古槐枝秃竹参天。
-
阁上招友人
古诗《阁上招友人》宋·邵雍,清风正蔼如,小阁枕通衢。不欲久独擅,能来同享无。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
依韵和浙宪任度支
古诗《依韵和浙宪任度支》宋·邵雍,官路寻知已得真,可堪轻负洛城春。江湖相望三千里,休使乡朋想望频。
-
寄吴传正寺丞
古诗《寄吴传正寺丞》宋·邵雍,天津风月一何孤,似我经秋相忆无。每仗晴波寄声去,不知曾得到东都。
-
百年吟
古诗《百年吟》宋·邵雍,百年嗟荏苒,千里痛萧条。忍逐东流水,无期任所飘。
-
又借出诗
古诗《又借出诗》宋·邵雍,安乐窝中乐,娲皇笙万攒。自从闲借出,客到遂无欢。
-
天津感事二十六首·其十三
古诗《天津感事二十六首·其十三》宋·邵雍,去年桥上凭栏人,今岁桥边骑马身。桥上桥边不知数,于今但记十三春。
-
天津感事二十六首·其二十四
古诗《天津感事二十六首·其二十四》宋·邵雍,云无一缕干明月,桥有千寻卧渌波。料得人间无此景,中秋对月兴如何。
-
晚晖亭
古诗《晚晖亭》宋·邵雍,高亭新建碍烟霞,暮景能留是可嘉。最近赏春来往路,游人应问是谁家。
-
簪花吟
古诗《簪花吟》宋·邵雍,簪花犹且强年少,诉酒固非佯小心。花好酒嘉情更好,奈何明日病还深。
-
题淮阴侯庙十首·其三
古诗《题淮阴侯庙十首·其三》宋·邵雍,生身既得逢真主,立事何须作假王。谁谓祸阶从此始,不宜回首怨高皇。
-
秋望吟
古诗《秋望吟》宋·邵雍,草色连云色,山光接水光。危楼一百尺,旅雁两三行。