-
和王安之少卿韵
古诗《和王安之少卿韵》宋·邵雍,却恐乡人未甚知,相知深后又何疑。贫时与禄是可受,老后得官难更为。自有林泉安素志,况无才业动丹墀。荀杨若守吾儒分,免被韩文议小疵。
-
和和承制见赠
古诗《和和承制见赠》宋·邵雍,自度无能处世间,经冬经夏掩柴关。青云路稳无功上,翠竹丛疏有分闲。犹许艳花酬素志,更将佳酒发酡颜。年来老态非常甚,长惧英才未易攀。
-
把酒
古诗《把酒》宋·邵雍,把酒嘱儿男,吾今六十三。处身虽未至,讲道固无惭。世上荣都谢,林间乐尚贪。语其贪一也,且免世猜嫌。
-
病中吟
古诗《病中吟》宋·邵雍,尧夫三月病,忧损洛阳人。非止交朋意,都如骨肉亲。荐医心恳切,求药意殷勤。安得如前日,登门谢此恩。
-
清风短吟
古诗《清风短吟》宋·邵雍,清风兴况未全衰,岂谓天心便弃遗。长具斋庄缘读易,每惭疏散为吟诗。人间好景皆输眼,世上闲愁不到眉。生长太平无事日,又还身老太平时。
-
观棋小吟
古诗《观棋小吟》宋·邵雍,谁言博弈尚优游,利害相磨未始休。初得手时宜顾望,合行权处莫迟留。二年乃正三监罪,七日能尸两观囚。天下太平无一事,南阳高卧更何求。
-
代书寄鄞江知县张太博
古诗《代书寄鄞江知县张太博》宋·邵雍,长忆当年扫弊庐,弟兄同受策名初。一生不记寻常事,千里犹通咫尺书。风月遥知四明好,江山况是九秋馀。片帆未得闲飞去,徒见严君问起居。
-
秋暮西轩
古诗《秋暮西轩》宋·邵雍,绕栏种菊一齐芳,户牖轩窗总是香。得意不能无兴咏,乐时况复遇丰穰。深秋景物随宜好,向老筋骸粗且康。饮罢何妨更登眺,烂霞堆里有斜阳。
-
春日园中吟
古诗《春日园中吟》宋·邵雍,春暖游园乃是常,城中殊不异仙乡。竹间日日同真侣,水畔时时泛羽觞。雨后鸟声移树啭,风前花气触人香。林间富贵一般乐,更纵其来更不妨。
-
依韵寄成都李希淳屯田
古诗《依韵寄成都李希淳屯田》宋·邵雍,思君君未还,君恋蜀中官。白首虽知倦,清衷宜自宽。花时难得会,蚕市易成欢。莫叹归休晚,生涯苦未完。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
惜芳菲
古诗《惜芳菲》宋·邵雍,细算人间千万事,皆输花底共开颜。芳菲大率一春内,烂漫都无十日间。亦恐忧愁为龃龉,更防风雨作艰难。莫教此后成遗恨,把火樽前尚可攀。
-
吾庐吟
古诗《吾庐吟》宋·邵雍,吾亦爱吾庐,吾庐似野居。性随天共淡,身与世俱疏。遍地长芳草,满床堆乱书。自从无事后,更不著工夫。
-
追和王常侍登郡楼望山
古诗《追和王常侍登郡楼望山》宋·邵雍,四贤当日此盘桓,千百年人尚厚颜。天下有名难避世,胸中无物漫居山。事观今古兴亡后,道在君臣进退间。若蕴奇才必奇用,不然须负一生闲。
-
义利吟
古诗《义利吟》宋·邵雍,意不若义,义不若利。利之使人,能忘生死。利不若义,义不若意。意之使人,能动天地。
-
乞笛竹
古诗《乞笛竹》宋·邵雍,洛人好种花,唯我好种竹。所好虽不同,其心亦自足。花止十日红,竹能经岁绿。俱沾雨露恩,独无霜雪辱。
-
秋怀三十六首·其九
古诗《秋怀三十六首·其九》宋·邵雍,周诗云娶妻,周易云归妹。七夕世俗情,乞巧儿女态。日暮云雨过,人谓牛女会。云雨本无踪,牛女岂相配。
-
不去吟
古诗《不去吟》宋·邵雍,行年六十六,不去两般事。用诗赠真宰,以酒劝象帝。面未发酡颜,心先动和气。俯仰天地间,自知无所愧。
-
道装吟·其三
古诗《道装吟·其三》宋·邵雍,安车麈尾道衣装,里闬过从乃是常。闻说洞天多似此,吾乡殊不异仙乡。
-
天津感事二十六首·其十七
古诗《天津感事二十六首·其十七》宋·邵雍,名利从来本任才,行人不用苦相猜。壶中日月长多少,闲步天津看往来。
-
感事吟·四海三江与五湖
古诗《感事吟·四海三江与五湖》宋·邵雍,四海三江与五湖,只通舟楫不通车。往来无限安平者,岂是都由香一炉。