-
秦川吟二首·其一
古诗《秦川吟二首·其一》宋·邵雍,当时马上过秦川,倏忽于今二十年。因见夫君话家住,依稀记得旧风烟。
-
笺年老逢春八首·其四·年老逢春春莫疑
古诗《笺年老逢春八首·其四·年老逢春春莫疑》宋·邵雍,物理窥开后,人情照破时。且无形可见,只有意能知。
-
答人吟·林下闲言语
古诗《答人吟·林下闲言语》宋·邵雍,林下闲言语,何须更问为。自知无纪律,安得谓之诗。
-
战国吟
古诗《战国吟》宋·邵雍,七国之时尚战争,威强知诈一齐行。廉颇白起善用兵,苏秦张仪善纵横。朝为布衣暮公卿,昨日鼎食今鼎烹。范雎谢相何心情,蔡泽入秦何依凭。始皇奋袂天下...
-
久旱吟
古诗《久旱吟》宋·邵雍,久旱望雨,久雨思晴。天之常道,人之常情。
-
安分吟
古诗《安分吟》宋·邵雍,轻得易失,多谋少成。德无尽利,善无近名。
-
四可吟
古诗《四可吟》宋·邵雍,可勉者行,可信者言。可委者命,可托者天。
-
病亟吟
古诗《病亟吟》宋·邵雍,生于太平世,长于太平世,老于太平世,死于太平世。客问年几何,六十有七岁。俯仰天地间,浩然无所愧。
-
小园逢春
古诗《小园逢春》宋·邵雍,小隐园中百本花,各随红紫发新芽。东君见借阳和力,不减公侯富贵家。
-
借出诗
古诗《借出诗》宋·邵雍,诗狂书更逸,近岁不胜多。大半落天下,未还安乐窝。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
土木偶人
古诗《土木偶人》宋·邵雍,土木偶人,慎无相笑。天将大雨,止可相吊。
-
辩熊耳
古诗《辩熊耳》宋·邵雍,昔禹别九州,导洛自熊耳。熊耳自有两,未审孰为是。东者近成周,西者隔丹水。书传称上洛,斯言得之矣。
-
观物吟·时有代谢
古诗《观物吟·时有代谢》宋·邵雍,时有代谢,物有枯荣。人有衰盛,事有废兴。
-
思患吟
古诗《思患吟》宋·邵雍,缘饰近虚襟,虚襟后患深。疗饥当用食,救旱必须霖。
-
中原吟
古诗《中原吟》宋·邵雍,中原之师,仁义为主。仁义既无,四夷来侮。
-
窥开吟·其七
古诗《窥开吟·其七》宋·邵雍,物理窥开后,人情照破时。可嗟兼可唾,堪鄙又堪嗤。
-
治乱吟五首·其五
古诗《治乱吟五首·其五》宋·邵雍,天能生而不能养,地能养而不能生。火能烹而不能沃,水能沃而不能烹。天地尚犹无全功,水火何由有全能。得用二者交相养,反为二者交相凌。
-
人寿吟
古诗《人寿吟》宋·邵雍,人寿百年间,其间多少难。予今六十三,何止于一半。骨瘦固非清,发白岂谓算。便化不为夭,况且粗康健。
-
上下吟
古诗《上下吟》宋·邵雍,自下观上,无限富贵。自上观下,无限贱贫。自心观物,何物能一。自物观心,何心不均。
-
白头吟
古诗《白头吟》宋·邵雍,何人头不白,我白不因愁。只被人多欲,其如我不忧。不忧缘不动,多欲为多求。年老人常事,如何不白头。