-
安乐窝前蒲柳吟
古诗《安乐窝前蒲柳吟》宋·邵雍,安乐窝前小江曲,新蒲细柳年年绿。眼前随分好光阴,谁道人生多不足。
-
观五帝吟
古诗《观五帝吟》宋·邵雍,进退肯将天下让,著何言语状雍容。衣裳垂处威仪盛,玉帛修时意思恭。物物尽能循至理,人人自愿立殊功。当时何故得如此,只被声明类日中。
-
绳水吟
古诗《绳水吟》宋·邵雍,水能平而不能直,绳能直而不能平。安得绳水为人情,而使天下都无争。
-
瓮牖吟
古诗《瓮牖吟》宋·邵雍,瓮破已甘弃,言收用有方。用时须藉口,照处便安床。不假轩窗力,能回日月光。清平卧其下,自可比羲皇。
-
恨月吟
古诗《恨月吟》宋·邵雍,我侬非是惜黄金,自是常娥爱负心。初未上时犹露滴,恰才圆处便天阴。栏干倚了还重倚,芳酒斟回又再斟。安得深闺与收管,奈何前后误人深。
-
弄笔吟
古诗《弄笔吟》宋·邵雍,人生所贵有精神,既有精神却不淳。弄假像真终是假,将勤补拙总输勤。因饥得饱饱犹病,为病求安安未真。人误圣人人不少,圣人无误世间人。
-
答友人
古诗《答友人》宋·邵雍,何者名为善处身,非惟能武又能文。可行可止存诸己,或是或非系在人。遍数古来贤所得,历观天下事须真。吉凶悔吝生乎动,刚毅木讷近于仁。易地皆然休计...
-
代书答淮南宪张司封
古诗《代书答淮南宪张司封》宋·邵雍,缘木求鱼固不能,缘鱼求炙恐能行。与其病后求良药,不若醉时辞大觥。芝草无根休用种,蟠桃有实岂难生。荷君见爱情非浅,一芥还同一芥荣。
-
李少卿见招代往吟
古诗《李少卿见招代往吟》宋·邵雍,洛城春去会仙才,春去还惊夏却来。微雨过牡丹初谢,轻风动芍药才开。绿杨阴里拥樽罍,身健时康好放怀。
-
观诗吟
古诗《观诗吟》宋·邵雍,爱君难得似当时,曲尽人情莫若诗。无雅岂明王教化,有风方识国兴衰。知音未若吴公子,润色曾经鲁仲尼。三百五篇天下事,后人谁敢更讥非。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
安分吟
古诗《安分吟》宋·邵雍,安分身无辱,知几心自闲。虽居人世上,却是出人间。
-
问春·其二
古诗《问春·其二》宋·邵雍,春归必竟归何处,无限春冤都未诉。欲托流莺问所因,子规又叫不如去。
-
花前劝酒
古诗《花前劝酒》宋·邵雍,春在对花饮,春归花亦残。对花不饮酒,欢意遂阑珊。酒向花前饮,花宜醉后看。花前不饮酒,终负一年欢。
-
黄金吟
古诗《黄金吟》宋·邵雍,身上有黄金,人无走陆沈。求时未必见,得处不因寻。辩捷非通物,涵容是了心。会弹无弦琴,然后能知音。
-
安乐窝中吟·其八
古诗《安乐窝中吟·其八》宋·邵雍,安乐窝中甚不贫,中间有榻可容身。儒风一变至于道,和气四时长若春。日月作明明主日,人言成信信由人。唯人与日不相远,过此何尝更语真。
-
依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其一
古诗《依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其一》宋·邵雍,六老皤然鬓似霜,纵心年至又非狂。园池共选何妨胜,樽俎相欢未始忙。杖屦烂游千载运,衣巾浓惹万花香。过从见率添成七,况复秋来亦渐凉。
-
东轩前添色牡丹一株开二十四枝成二绝呈诸公·其一
古诗《东轩前添色牡丹一株开二十四枝成二绝呈诸公·其一》宋·邵雍,牡丹一株开绝伦,二十四枝娇娥颦。天下唯洛十分春,邵家独得七八分。
-
题淮阴侯庙十首·其五
古诗《题淮阴侯庙十首·其五》宋·邵雍,韩信事刘元不叛,萧何惑汉竟生疑。当初若听蒯通语,高祖功名未可知。
-
文武吟
古诗《文武吟》宋·邵雍,既为文士,必有武备。文武之道,皆吾家事。
-
垂柳长吟
古诗《垂柳长吟》宋·邵雍,垂柳有两种,有长有短垂。唯兹长一种,偏与静相宜。院宇深春后,亭台晚景时。不胜烟幂幂,无奈日迟迟。霢霂雨初过,清泠风乍吹。章台街左右,华表柱东...