-
赠题兜率寺闲上人院
古诗《赠题兜率寺闲上人院》唐·杜荀鹤,人间寺应诸天号,真行僧禅此寺中。百岁有涯头上雪,万般无染耳边风。挂帆波浪惊心白,上马尘埃翳眼红。毕竟浮生谩劳役,算来何事不成空。
-
送友人入关
古诗《送友人入关》唐·杜荀鹤,此去青云莫更疑,出人才行足人知。况当朝野搜贤日,正是孤寒取士时。仙岛烟霞通鹤信,早春雷雨与龙期。我今不得同君去,两鬓霜欺桂一枝。
-
闲居即事
古诗《闲居即事》唐·杜荀鹤,形觉清羸道觉肥,竹门前径静相宜。一壶村酒无求处,数朵庭花见落时。章句偶为前辈许,话言多被俗人疑。一枝仙桂如攀得,祗此山前是老期。
-
秋夕
古诗《秋夕》唐·杜荀鹤,世间多少能诗客,谁是无愁得睡人。自我夜来霜月下,到头吟魄始终身。
-
经青山吊李翰林
古诗《经青山吊李翰林》唐·杜荀鹤,何为先生死,先生道日新。青山明月夜,千古一诗人。天地空销骨,声名不傍身。谁移耒阳冢,来此作吟邻。
-
山居寄同志
古诗《山居寄同志》唐·杜荀鹤,茅斋深僻绝轮蹄,门径缘莎细接溪。垂钓石台依竹垒,待宾茶灶就岩泥。风生谷口猿相叫,月照松头鹤并栖。不是无端过时日,拟从窗下蹑云梯。
-
醉书僧壁
古诗《醉书僧壁》唐·杜荀鹤,九华山色真堪爱,留得高僧尔许年。听我吟诗供我酒,不曾穿得判斋钱。
-
旅感
古诗《旅感》唐·杜荀鹤,白发根丛出,镊频愁不开。自怜空老去,谁信苦吟来。客路东西阔,家山早晚回。翻思钓鱼处,一雨一层苔。
-
题觉禅和
古诗《题觉禅和》唐·杜荀鹤,少见修行得似师,茅堂佛像亦随时。禅衣衲后云藏线,夏腊高来雪印眉。耕地诫侵连冢土,伐薪教护带巢枝。有时问着经中事,却道山僧总不知。
-
送蜀客游维扬
古诗《送蜀客游维扬》唐·杜荀鹤,见说西川景物繁,维扬景物胜西川。青春花柳树临水,白日绮罗人上船。夹岸画楼难惜醉,数桥明月不教眠。送君懒问君回日,才子风流正少年。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋夜晚泊
古诗《秋夜晚泊》唐·杜荀鹤,一望一苍然,萧骚起暮天。远山横落日,归鸟度平川。家是去秋别,月当今夕圆。渔翁似相伴,彻晓苇丛边。
-
送舍弟
古诗《送舍弟》唐·杜荀鹤,我受羁栖惯,客情方细知。好看前路事,不比在家时。勉汝言须记,闻人善即师。旅中无废业,时作一篇诗。
-
将游湘湖有作
古诗《将游湘湖有作》唐·杜荀鹤,一家相别意,不得不潸然。远作南方客,初登上水船。岳钟思冷梦,湘月少残篇。便有归来计,风波亦隔年。
-
溪兴
古诗《溪兴》唐·杜荀鹤,山雨溪风卷钓丝,瓦瓯篷底独斟时。醉来睡着无人唤,流下前溪也不知。
-
秋日山中寄李处士
古诗《秋日山中寄李处士》唐·杜荀鹤,吾辈道何穷,寒山细雨中。儿童书懒读,果栗树将空。言论关时务,篇章见国风。升平犹可用,应不废为公。
-
赠欧阳明府
古诗《赠欧阳明府》唐·杜荀鹤,贤宰宰斯邑,政闻闾里间。都缘民讼少,长觉吏徒闲。帆落樽前浦,钟鸣枕上山。回舟却惆怅,数宿钓鱼湾。
-
江岸秋思
古诗《江岸秋思》唐·杜荀鹤,驱马傍江行,乡愁步步生。举鞭挥柳色,随手失蝉声。秋稼缘长道,寒云约古城。家贫遇丰岁,无地可归耕。
-
献池州牧
古诗《献池州牧》唐·杜荀鹤,池阳今日似渔阳,大变凶年作小康。江路静来通客货,郡城安后绝戎装。分开野色收新麦,惊断莺声摘嫩桑。纵有逋民归未得,远闻仁政旋还乡。
-
送人游江南
古诗《送人游江南》唐·杜荀鹤,满酌劝君酒,劝君君莫辞。能禁几度别,即到白头时。晚岫无云蔽,春帆有燕随。男儿两行泪,不欲等闲垂。
-
寄李隐居
古诗《寄李隐居》唐·杜荀鹤,自小栖玄到老闲,如云如鹤住应难。溪山不必将钱买,赢得来来去去看。