-
山中寡妇
古诗《山中寡妇》唐·杜荀鹤,夫因兵死守蓬茅,麻苎衣衫鬓发焦。桑柘废来犹纳税,田园荒后尚征苗。时挑野菜和根煮,旋斫生柴带叶烧。任是深山更深处,也应无计避征徭。
-
乱后逢村叟
古诗《乱后逢村叟》唐·杜荀鹤,经乱衰翁居破村,村中何破不伤魂。因供寨木无桑柘,为著乡兵绝子孙。还似平宁征赋税,未尝州县略安存。至今鸡犬皆星散,日落前山独倚门。
-
闽中秋思
古诗《闽中秋思》唐·杜荀鹤,雨匀紫菊丛丛色,风弄红蕉叶叶声。北畔是山南畔海,只堪图画不堪行。
-
送友人牧江州
古诗《送友人牧江州》唐·杜荀鹤,本国兵戈后,难官在此时。远分天子命,深要使君知。但遂生灵愿,当应雨露随。江山胜他郡,闲赋庾楼诗。
-
春日山中对雪有作
古诗《春日山中对雪有作》唐·杜荀鹤,竹树无声或有声,霏霏漠漠散还凝。岭梅谢后重妆蕊,岩水铺来却结冰。牢系鹿儿防猎客,满添茶鼎候吟僧。好将膏雨同功力,松径莓苔又一层。
-
观棋
古诗《观棋》唐·杜荀鹤,对面不相见,用心同用兵。算人常欲杀,顾己自贪生。得势侵吞远,乘危打劫赢。有时逢敌手,当局到深更。
-
乱后送友人归湘中
古诗《乱后送友人归湘中》唐·杜荀鹤,家枕三湘岸,门前即钓矶。渔竿壮岁别,鹤发乱时归。岳暖无猿叫,江春有燕飞。平生书剑在,莫便学忘机。
-
送人游吴
古诗《送人游吴》唐·杜荀鹤,君到姑苏见,人家尽枕河。古宫闲地少,水港小桥多。夜市卖菱藕,春船载绮罗。遥知未眠月,乡思在渔歌。
-
题所居村舍
古诗《题所居村舍》唐·杜荀鹤,家随兵尽屋空存,税额宁空减一分。衣食旋营犹可过,赋输长急不堪闻。蚕无夏织桑充寨,田废春耕犊劳军。如此数州谁会得,杀民将尽更邀勋。
-
旅泊遇郡中叛乱示同志
古诗《旅泊遇郡中叛乱示同志》唐·杜荀鹤,握手相看谁敢言,军家刀剑在腰边。遍收宝货无藏处,乱杀平人不怕天。古寺拆为修寨木,荒坟开作甃城砖。郡侯逐出浑闲事,正是銮舆幸蜀年。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春宫怨
古诗《春宫怨》唐·杜荀鹤,早被婵娟误,欲妆临镜慵。承恩不在貌,教妾若为容。风暖鸟声碎,日高花影重。年年越溪女,相忆采芙蓉。
-
赠质上人
古诗《赠质上人》唐·杜荀鹤,枿坐云游出世尘,兼无瓶钵可随身。逢人不说人间事,便是人间无事人。
-
旅舍遇雨
古诗《旅舍遇雨》唐·杜荀鹤,月华星彩坐来收,岳色江声暗结愁。半夜灯前十年事,一时和雨到心头。
-
舟行即事
古诗《舟行即事》唐·杜荀鹤,年少髭须雪欲侵,别家三日几般心。朝随贾客忧风色,夜逐渔翁宿苇林。秋水鹭飞红蓼晚,暮山猿叫白云深。重阳酒熟茱萸紫,却向江头倚棹吟。
-
泾溪
古诗《泾溪》唐·杜荀鹤,泾溪石险人兢慎,终岁不闻倾覆人。却是平流无石处,时时闻说有沉沦。
-
题衡阳隐士山居
古诗《题衡阳隐士山居》唐·杜荀鹤,闲居不问世如何,云起山门日已斜。放鹤去寻三岛客,任人来看四时花。松醪腊酝安神酒,布水宵煎觅句茶。毕竟金多也头白,算来争得似君家。
-
雪
古诗《雪》唐·杜荀鹤,风搅长空寒骨生,光于晓色报窗明。江湖不见飞禽影,岩谷时闻折竹声。巢穴几多相似处,路岐兼得一般平。拥袍公子休言冷,中有樵夫跣足行。
-
闲居书事
古诗《闲居书事》唐·杜荀鹤,竹门茅屋带村居,数亩生涯自有馀。鬓白祗应秋鍊句,眼昏多为夜抄书。雁惊风浦渔灯动,猿叫霜林橡实疏。待得功成即西去,时清不问命何如。
-
感秋
古诗《感秋》唐·杜荀鹤,年年名路谩辛勤,襟袖空多马上尘。画戟门前难作客,钓鱼船上易安身。冷烟黏柳蝉声老,寒渚澄星雁叫新。自是侬家无住处,不关天地窄于人。
-
蚕妇
古诗《蚕妇》唐·杜荀鹤,粉色全无饥色加,岂知人世有荣华。年年道我蚕辛苦,底事浑身着苎麻。