-
游衢州乌石山观僧房画山水
古诗《游衢州乌石山观僧房画山水》宋·释文珦,苔径高低草树寒,云从随处有飞湍。山中老宿居来熟,却画他山水石看。
-
蚕妇叹
古诗《蚕妇叹》宋·释文珦,吴侬三月春尽时,蚕已三眠蚕正饥。家贫无钱买桑喂,奈何饥蚕不生丝。妇姑携篮自相语,谁知我侬心里苦。姑年二十无嫁衣,官中催税声如虎。无衣衣姑犹可...
-
边思
古诗《边思》宋·释文珦,少年为远戍,两鬓已䰄䰄。百战功谁赏,空闺信不来。乡关成梦境,边月是愁媒。听彻胡笳曲,寒声转更哀。
-
重逢故人
古诗《重逢故人》宋·释文珦,不见生公四十秋,中间多少别离愁。重逢宁用伤头白,难得相看尽白头。
-
钱塘江潮
古诗《钱塘江潮》宋·释文珦,初闻万马声,渐觉似长城。远自三山起,高连两岸平。凌风添怒势,映日作虚明。若是吴胥魄,如何渡越兵。
-
物外
古诗《物外》宋·释文珦,物外烟霞古,幽深断送迎。聩僧唯反听,啼鸟自春声。望岳山心静,临池水观成。岂知趋世者,终日但营营。
-
雪屋
古诗《雪屋》宋·释文珦,风落晓空寒,茅檐一尺宽。乱声依竹密,斜片打窗残。绝谷炊烟断,开门去路难。枕书眠白昼,人说似袁安。
-
萤火
古诗《萤火》宋·释文珦,尔质非天赋,唯从腐草生。细微曾未觉,变化亦难明。自照光宁远,群飞体更轻。空教征戍妇,容易动离情。
-
黄葵花
古诗《黄葵花》宋·释文珦,一入长门只淡妆,秋衣犹是旧宫黄。到头不信君恩断,日日倾心向太阳。
-
吾年·其二
古诗《吾年·其二》宋·释文珦,吾年易逾迈,感慨难具陈。齿发半缺秃,肌肤多不仁。屏迹于空山,几与木石邻。忆昔少年时,秉志将求伸。所交四方士,一一非常人。论文穷道要,日夕长相...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
孤客
古诗《孤客》宋·释文珦,众人皆汲汲,孤客自俞俞。方外居来久,囊中物尽无。行将筇作伴,讲以石为徒。若问何宗旨,饥来饭一盂。
-
出游归隐
古诗《出游归隐》宋·释文珦,出游归隐两无心,非慕沃洲支道林。啖柏自然闲土锉,制荷曾不费金针。悠悠往事空尘梦,冉冉馀生任陆沉。颇谓天闲千里马,难胜寥廓九皋禽。
-
山林·其三
古诗《山林·其三》宋·释文珦,旧无卓锥地,今者亦忘锥。中心子无着,清净如流离。野猿偶然来,问我何所为。道我此意真,长啸不相疑。
-
乌栖曲
古诗《乌栖曲》宋·释文珦,白露生庭芜,明月照栖乌。栖乌啼不已,闺人中夜起。起视西北方,翩翩雁南翔。幽燕戍未返,云胡不悽伤。
-
阙题·其一
古诗《阙题·其一》宋·释文珦,大药生自心田,神方蕴乎灵府。不论火候抽添,万病自然良愈。
-
重阜崔嵬行
古诗《重阜崔嵬行》宋·释文珦,重阜何崔嵬,遥瞻北邙路。旷野无人居,高低尽丘墓。不知古与新,落落似棋布。下有荒草丛,上有白杨树。树顶啸鸱鸢,草根穴狐兔。嗟哉昔为人,妻子相爱...
-
有适
古诗《有适》宋·释文珦,破屋无兄弟,拙者所栖息。衡门未尝启,声利讵能迫。资身不求备,百事遂省力。粪扫皆可衣,草木皆可食。春来有馀暇,手种豆一席。秋深叶黄陨,霜荚渐开...
-
孤雁
古诗《孤雁》宋·释文珦,万里孤飞羽翼残,一声时复叫云寒。江湖群侣今难得,随处烟波且自安。
-
渔艇·其一
古诗《渔艇·其一》宋·释文珦,炊菰青芦丛,钓鱼白蘋洲。扁舟不用楫,荡漾随春流。
-
青松篇
古诗《青松篇》宋·释文珦,西山有孤松,亭亭高百尺。冰雪屡凌厉,难变青青色。东园盛桃李,摇艳矜春容。少皞布秋律,扫地无遗踪。青松固真心,桃李乏坚操。君子与小人,自古不同...