-
春行
古诗《春行》宋·真山民,东风物物新,花外步清晨。蕉叶卷舒雨,鸠声问答春。园林三月景,诗酒百年身。试数交游侣,如今有几人。
-
丹山书堂
古诗《丹山书堂》宋·真山民,作室悬知要肯堂,而翁家学颇增光。一朝衿佩儒簪合,千古诗书屋壁香。鉴曲烟霞归羽馆,钟山风月落僧房。如何只揭精庐扁,解续斯文气燄长。
-
山行
古诗《山行》宋·真山民,林梢初日弄阴晴,露浥溪花笑欲迎。涧暗只闻泉滴沥,山青剩见鹭分明。远峰忽转还如绕,险径徐行亦似平。莫谓诗成无与和,风篁也解作吟声。
-
吉水夜泊
古诗《吉水夜泊》宋·真山民,入夜始维舟,黄芦古渡头。眠鸥知让客,飞过蓼花洲。
-
兴福寺
古诗《兴福寺》宋·真山民,为厌市喧杂,携诗来此吟。鸟声山路静,花影寺门深。楼阁庄严界,池塘清净心。松风亦好事,送客出前林。
-
百舌
古诗《百舌》宋·真山民,花间报晓晴,巧弄百般声。未可嫌饶舌,犹胜雁不鸣。
-
夏晚江行
古诗《夏晚江行》宋·真山民,行尽山头路,江空带夕晖。风蝉声不定,水鸟影同飞。萧散乌藤杖,轻鬖白苧衣。试呼垂钓者,分我半苔矶。
-
年少春游
古诗《年少春游》宋·真山民,锦袍朱带玉花骢,著意追欢紫陌东。只道春风属杨柳,不知杨柳有秋风。
-
岁除寄王中斋
古诗《岁除寄王中斋》宋·真山民,徂岁已匆匆,何人似此翁。事虽随世异,道不与冬穷。身老心犹壮,髯斑脸自红。椒花一杯酒,明日又春风。
-
王廉使
古诗《王廉使》宋·真山民,鼻祖名高三谏官,耳孙玉立又台端。气增浙左霜威动,面带终南山色寒。揽辔肯教狼卧地,归班便合豸峨冠。公馀诗兴清于雪,细嚼梅花入肺肝。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春游和胡叔芳韵
古诗《春游和胡叔芳韵》宋·真山民,春光泼眼明,占胜得新亭。棠醉风扶起,柳眠莺唤醒。非无杯泛绿,安得鬓皆青。且事日为乐,歌声莫暂停。
-
楼居
古诗《楼居》宋·真山民,携书来过此,便觉少尘埃。檐冷留云宿,窗明报月来。閒愁山隔断,幽梦鸟呼回。湖海元龙气,从渠俗子猜。
-
兵后寓舍送春
古诗《兵后寓舍送春》宋·真山民,触景多怀旧,凭栏易怆神。飞花游荡子,古木老成人。世换山如醉,田荒草自新。乡关渺何处,回首暗风尘。
-
溪行
古诗《溪行》宋·真山民,春暖溪西路,行吟又几回。水清明白鹭,花落失青苔。云过日吞吐,树摇风往来。渔歌听未了,欲去又徘徊。
-
閒吟初冬
古诗《閒吟初冬》宋·真山民,一架琴书一笔床,杜门荏苒送年光。囊空尽可偿诗债,脚倦犹能入醉乡。既老菊花偏耐久,未开梅蕊已先香。眼边管领閒风景,不识人间更有忙。
-
夜饮赵园次徐君实韵
古诗《夜饮赵园次徐君实韵》宋·真山民,银台绛蜡泪成堆,四面轩窗尽放开。花影忽生知月到,竹梢微响觉风来。豪挥彩笔诗千首,醉倚红妆酒百杯。游玩未阑归未得,高城漏箭几相催。
-
渡江之越宿萧山县
古诗《渡江之越宿萧山县》宋·真山民,昨夜大江舟,今宵小驿楼。只身千里客,孤枕一灯秋。市酒难成醉,乡书莫寄愁。胸中无史记,浪作会稽游。
-
李修伯山居·其一
古诗《李修伯山居·其一》宋·真山民,俗子自不到,幽扉何必扃。苔衣和月卧,山雨杂泉听。有发徒斑白,无名入汗青。未应閒此事,尚可扫玄经。
-
新凉
古诗《新凉》宋·真山民,烟火人幽处,田园秋暮时。深村人到少,闰月稻黄迟。旋决渠分水,新编竹补篱。地炉煨芋栗,莫遣贵人知。
-
冬雪
古诗《冬雪》宋·真山民,雪冻飞禽少,林深落叶多。寒塘倒山影,空谷答樵歌。不有梅花在,其如诗思何。霜风吹落帽,应叹鬓丝皤。