-
颂古一○一首·其七十四
古诗《颂古一○一首·其七十四》宋·释子淳,无相光中未兆身,清虚渺邈岂为邻。一轮明月当轩照,玉殿萧萧不见人。
-
丹霞第三代安禅师
古诗《丹霞第三代安禅师》宋·释子淳,龙准高不高,虎颐短不短。半夜昆崙儿,两手扶银碗。
-
酬寂道人
古诗《酬寂道人》宋·释子淳,言前无句拟何伸,妙语玄谈眼里尘。一邑毗耶金粟众,想应翻笑住山人。
-
颂古一○一首·其十六
古诗《颂古一○一首·其十六》宋·释子淳,镬汤炉炭几何般,地狱三途未苦酸。须信新丰亲切语,袈裟之下莫颟顸。
-
偈二十二首·其二十一
古诗《偈二十二首·其二十一》宋·释子淳,大地雪漫漫,临行一句难。泥牛沉巨浸,玉马火中寒。
-
颂古一○一首·其四十五
古诗《颂古一○一首·其四十五》宋·释子淳,依依半月沉寒水,耿耿三星落碧巑。昔日云岩曾漏泄,金轮王子宝花冠。
-
和净因老师渔父词·其二
古诗《和净因老师渔父词·其二》宋·释子淳,洪鳞每自藏深派,今朝钓得真奇怪。鼓棹惊波桑田改,三灾坏,恁时方称生涯在。
-
颂古一○一首·其七十七
古诗《颂古一○一首·其七十七》宋·释子淳,三脚灵龟荒径走,一枝瑞草乱峰垂。昆冈含玉山先润,凉兔怀胎月未知。
-
送环知客归省亲
古诗《送环知客归省亲》宋·释子淳,清风明月秋光半,环禅别我云南归。当堂子母相逢日,妙圆孰敢分离微。咦,拨转吾家向上机,回头触处生光辉。
-
颂古一○一首·其二十九
古诗《颂古一○一首·其二十九》宋·释子淳,太平乡国路空赊,归兴悠悠思莫涯。撒手到家何所有,琉璃宝殿锁蟾华。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
自宗
古诗《自宗》宋·释子淳,空劫自己无依守,佛祖从来难启口。九年面壁太多端,那堪更强分妍丑。
-
丹霞誧法弟新建暖堂以颂庆之
古诗《丹霞誧法弟新建暖堂以颂庆之》宋·释子淳,暖堂新构侵云表,桂月松风常满抱。玉烛光中静应时,言前妙唱般阳道。
-
颂古一○一首·其七十八
古诗《颂古一○一首·其七十八》宋·释子淳,出门遍界无知己,入户盈眸不见亲。虚室夜寒何所有,碧天明月颇为邻。
-
颂古一○一首·其九十八
古诗《颂古一○一首·其九十八》宋·释子淳,星流水国夜然灯,月印江天明似镜。隐显无私位不该,依稀拟动成偏正。
-
颂古一○一首·其八十二
古诗《颂古一○一首·其八十二》宋·释子淳,白藕未萌非隐的,红花出水不当阳。游人莫用传消息,自有清风透远香。
-
偈二十二首·其二
古诗《偈二十二首·其二》宋·释子淳,萧索茅庵草乱埋,柴扉日午尚慵开。冥然独坐枯眼上,孰谓殊恩云外来。
-
颂古一○一首·其六十九
古诗《颂古一○一首·其六十九》宋·释子淳,四十九年成露布,五千馀轴尽言诠。妙明一句威音外,折角泥牛雪里眠。
-
偈二十二首·其十四
古诗《偈二十二首·其十四》宋·释子淳,少林九年垂一语,流布诸方多赚举。大洪今日老婆心,未免分明细说与。
-
和张伯威见寄
古诗《和张伯威见寄》宋·释子淳,今日重来坐暖霞,故人笑谓老年华。劫空别有壶春在,云对青山兴莫涯。
-
颂古一○一首·其二十一
古诗《颂古一○一首·其二十一》宋·释子淳,威音那畔不能行,撒手还家懒问程。寝殿无人空寂寂,满窗唯有月虚明。