-
送静上人
古诗《送静上人》宋·释子淳,本自圆成不在言,泥牛耕破劫初田。夜来风月霜威重,天晓昆崙戴雪还。
-
送庞婆
古诗《送庞婆》宋·释子淳,刹刹西来意,尘尘古佛心。眉毛为道侣,鼻孔作知音。借问牛头何处去,衔花幽鸟杳难寻。
-
颂古一○一首·其四十一
古诗《颂古一○一首·其四十一》宋·释子淳,寂光影里现全身,贵异天然迥出伦。家富儿奴偏得力,夜分灯火照西邻。
-
偈二十二首·其六
古诗《偈二十二首·其六》宋·释子淳,屈指忻逢腊月八,释迦成道是斯辰。二千年后追先事,重把香汤浴净身。
-
寄度兄道友
古诗《寄度兄道友》宋·释子淳,寂照含虚未兆身,翛然那与物为邻。任经风月霜威重,枯木花芳不犯春。
-
寄随守向大夫三首·其二
古诗《寄随守向大夫三首·其二》宋·释子淳,道同曾未隔毫端,相别相逢会者难。偶此又蒙清照及,松风桂月袭人寒。
-
丹霞开山天然禅师
古诗《丹霞开山天然禅师》宋·释子淳,丹山月冷,祖室穴清。瞻之仰之,千载扬名。古佛不存檀佛像,寒岩曾许铁牛耕。
-
颂古一○一首·其十
古诗《颂古一○一首·其十》宋·释子淳,偶尔垂言借问伊,知音争使落今时。胡笳不犯宫商曲,玉笛横时劫外吹。
-
颂古一○一首·其五十二
古诗《颂古一○一首·其五十二》宋·释子淳,京师出大黄,熟处最难忘。道吾常作舞,元是谢三郎。
-
任善友求颂
古诗《任善友求颂》宋·释子淳,差别道难通,应须识自宗。无根枯树子,月夜影重重。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈二十二首·其五
古诗《偈二十二首·其五》宋·释子淳,山上今冬少阴雪,晴和天气如春月。斯辰又喜一阳生,梅根占得先开发。
-
山居五首·其三
古诗《山居五首·其三》宋·释子淳,家近乱山根,日高懒启门。樵歌云外唱,胡曲句前论。路僻无人到,庭荒有藓痕。萧萧岩石畔,祇么老烟村。
-
寄随守向大夫三首·其三
古诗《寄随守向大夫三首·其三》宋·释子淳,无弦琴上有希声,此遇知音作證明。不犯指端弹一曲,碧琉璃界月三更。
-
偈二十二首·其十六
古诗《偈二十二首·其十六》宋·释子淳,七佛前前旷路赊,碧琉璃界锁蟾华。披衣出户更犹永,撒手还家日未斜。
-
无缝塔
古诗《无缝塔》宋·释子淳,月皎渔舟瑞气旋,芦花深处夜涛寒。可怜无限垂丝者,随例忙忙失钓竿。
-
因禅人发明以颂示之
古诗《因禅人发明以颂示之》宋·释子淳,水阔云深古路赊,五湖禅侣共同家。夜来喜得真消息,无影林中圬木花。
-
送觉上人
古诗《送觉上人》宋·释子淳,异类潜行未兆前,昂藏头角耸摩天。回途莫守寒岸草,耕破威音那畔田。
-
偈二十二首·其一
古诗《偈二十二首·其一》宋·释子淳,骊珠未剖价难酬,灼烁寒光映碧流。罔象未能知去处,更凭子细说端由。