-
五位·其五
古诗《五位·其五》宋·释子淳,兼中到,及尽有无真个妙。披毛戴角火中行,纵横不落今时道。
-
颂古一○一首·其四十
古诗《颂古一○一首·其四十》宋·释子淳,虽然答尽深深意,争奈投机句未亲。欲曾本来无垢的,更须入水见长人。
-
颂古一○一首·其六十四
古诗《颂古一○一首·其六十四》宋·释子淳,瑞霭祥烟锁玉楼,妙年王子恣优游。琉璃殿上骑金马,明月堂前辊绣毬。
-
颂古一○一首·其十七
古诗《颂古一○一首·其十七》宋·释子淳,平地无端凿陷坑,木桥拈起使人行。沉沉寒水如何渡,月夜金鸡报五更。
-
送化工
古诗《送化工》宋·释子淳,春云不世情,滋泽兴还普。从龙向海飞,散作人间雨。幽洞无门任卷舒,悠悠莫忘青山父。
-
颂古一○一首·其九十六
古诗《颂古一○一首·其九十六》宋·释子淳,六国清平贺圣年,珠帘高卷月明前。金轮那肯当堂坐,不用丹墀击静鞭。
-
颂古一○一首·其二十六
古诗《颂古一○一首·其二十六》宋·释子淳,这般消息不寻常,蟾桂枝枝布远香。昨夜姮娥呈巧妙,眼睛直上绣鸳鸯。
-
偈二十二首·其七
古诗《偈二十二首·其七》宋·释子淳,三德齐敷结净缘,十方僧宝世良田。愿将此日无为福,上祝皇图亿万年。
-
颂古一○一首·其四十六
古诗《颂古一○一首·其四十六》宋·释子淳,身光炽盛相巍巍,妙手如何彩绘伊。休问僧繇吴道士,志公佗日不能知。
-
送止维那作丐
古诗《送止维那作丐》宋·释子淳,常思止禅者,返本如婴儿。一念万年去,春秋都不知。斫倒寒岩无影树,回头焰里再抽枝。春老别吾入郦去,缘生会有归山咦。净榻相看坐,清风起四维。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
颂古一○一首·其九十三
古诗《颂古一○一首·其九十三》宋·释子淳,荆山美玉何须辨,赤水玄珠不用拈。罔象无心黄帝重,卞和有智楚王嫌。
-
颂古一○一首·其八十八
古诗《颂古一○一首·其八十八》宋·释子淳,妙圆无相劫前人,随类权分百亿身。月夜御楼才报晓,平明六国尽逢春。
-
渔父词五首·其三
古诗《渔父词五首·其三》宋·释子淳,青虚为钓复为钩,断索篮儿没底舟。随放荡,任横流,玉浪堆中得自由。
-
颂古一○一首·其五十一
古诗《颂古一○一首·其五十一》宋·释子淳,清风吹动钓鱼船,鼓起澄波浪拍天。堪笑锦鳞争戏水,到头俱被钓丝牵。
-
颂古一○一首·其四十四
古诗《颂古一○一首·其四十四》宋·释子淳,月沉碧海龙非隐,雾锁苍梧凤不知。劫外森森无影木,垂阴自有未萌枝。
-
酬刘书记朝奉二首·其二
古诗《酬刘书记朝奉二首·其二》宋·释子淳,应现宰官人不识,栖心祖域道情腴。不怜金印大如斗,自贵衣中无价珠。
-
默曜堂访预监寺不遇
古诗《默曜堂访预监寺不遇》宋·释子淳,昔年摩竭令,今日孰知恩。句外潜心体,言前密意论。松风清宇宙,桂月曜乾坤。出户虽无往,争如静掩门。
-
偈五首·其二
古诗《偈五首·其二》宋·释子淳,我宗有语句,金刀剪不开。深深玄妙旨,玉女夜怀胎。
-
颂古一○一首·其六
古诗《颂古一○一首·其六》宋·释子淳,垂手还他作者机,寻常语里布鎗旗。重询拟进归方丈,一句分明更不疑。
-
谢王宣教见访
古诗《谢王宣教见访》宋·释子淳,柴扉常对白云开,玉凤衔花去又回。不学东林远沽酒,渊明多谢入山来。