-
颂古一○一首·其九十一
古诗《颂古一○一首·其九十一》宋·释子淳,劫火洞然无相宅,金门不睹玉楼家。宝天云淡银河冷,浩浩波澜岂动沙。
-
颂古一○一首·其五十七
古诗《颂古一○一首·其五十七》宋·释子淳,色自色兮声自声,新莺啼处柳烟轻。门门有路通京国,三岛斜横海月明。
-
送法弟应首座
古诗《送法弟应首座》宋·释子淳,落叶纷纷万卉凋,云衣轻卷下岧峣。他年花萼?荣日,灵树无根暗长苗。
-
颂古一○一首·其五十四
古诗《颂古一○一首·其五十四》宋·释子淳,门头户尾事千差,了尽犹来未到家。明月堂前无影木,严凝雪夜正开花。
-
五位·其二
古诗《五位·其二》宋·释子淳,偏中正,嫫母临妆羞照镜。三更玉户不挑灯,混融非露当年影。
-
颂古一○一首·其八十
古诗《颂古一○一首·其八十》宋·释子淳,体妙探玄尽涉程,争如野老异中行。功忘日月平怀稳,免事君王宠辱惊。
-
退居后以二偈示预环二禅者·其一
古诗《退居后以二偈示预环二禅者·其一》宋·释子淳,十年同此振网维,万种誵讹悉共知。今日脱然无一事,坐观明月照琉璃。
-
五位·其四
古诗《五位·其四》宋·释子淳,偏中至,大用无私何拟议。当锋那肯落今时,他来自有超伦志。
-
谢安抚张学士惠茸毡
古诗《谢安抚张学士惠茸毡》宋·释子淳,虚室更深冷不眠,翛翛孤坐几经年。昨宵又觉还耽睡,元是新铺白玉毡。
-
赵州婆子勘破话
古诗《赵州婆子勘破话》宋·释子淳,木人岭上歌,石女溪边舞。明月共同途,无私照今古。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈二十二首·其十三
古诗《偈二十二首·其十三》宋·释子淳,碧玉界中无变异,虚明地上有虽微。妙圆一句如何说,隐显含融岂间违。
-
颂古一○一首·其三十五
古诗《颂古一○一首·其三十五》宋·释子淳,曹溪源派古之今,意识徒将渡浅深。好是昔人游戏处,虽然入井不曾沉。
-
颂古一○一首·其四十三
古诗《颂古一○一首·其四十三》宋·释子淳,芳草漫漫岂变秋,牧童白牯恣优游。异中有路人难见,却谓骑牛不识牛。
-
颂古一○一首·其八十三
古诗《颂古一○一首·其八十三》宋·释子淳,这边那畔总难逢,一句无私不处中。红日暮沉西嶂外,空留孤影照溪东。
-
颂古一○一首·其六十三
古诗《颂古一○一首·其六十三》宋·释子淳,金乌玉兔两交驰,照破威音未兆时。若谓青霄别在路,木人依旧皴双眉。
-
颂古一○一首·其十一
古诗《颂古一○一首·其十一》宋·释子淳,烧香人静杳无声,苔满丹墀皓月明。入户当堂慵正坐,出门尤懒下阶行。
-
颂古一○一首·其八十五
古诗《颂古一○一首·其八十五》宋·释子淳,妙体堂堂相好全,青霄独步蹑金莲。千华台上犹慵坐,弊垢襕衫岂肯穿。
-
酬刘书记朝奉二首·其一
古诗《酬刘书记朝奉二首·其一》宋·释子淳,生涯得力句,尽被维摩说。空劫一壶天,泥牛耕破月。
-
颂古一○一首·其五
古诗《颂古一○一首·其五》宋·释子淳,玄微及尽本翛然,若谓渠闲万八千。月印澄江鱼不见,钓人何必更抛筌。
-
颂古一○一首·其七十六
古诗《颂古一○一首·其七十六》宋·释子淳,祖代家风没一文,清贫中更是清贫。著衣吃饭随丰俭,物物头角用最亲。