-
颂古三十首·其二十二
古诗《颂古三十首·其二十二》宋·释怀深,蓦直去,蓦直去,草鞋跟断人无数。唱歌须是帝乡人,一个拍兮一个舞。舞得彻,勿多般,赵州婆子特用瞒。今古五台山下路,长松短桧耸云端。
-
题一笑庵·其一
古诗《题一笑庵·其一》宋·释怀深,旋转茅茨蔽雨风,土床蒲荐自雍容。荣枯过眼人间事,尽付山僧一笑中。
-
念弥陀颂·其四
古诗《念弥陀颂·其四》宋·释怀深,业报差殊事不同,劳生何地出樊笼。欲知自性弥陀佛,在汝朝昏一念中。
-
退步·其六
古诗《退步·其六》宋·释怀深,万事无如退步休,华言巧语诳时流。世间种种皆儿戏,何必区区弄笔头。
-
诫杀偈十首·其二
古诗《诫杀偈十首·其二》宋·释怀深,暇蟆蚵蚾形模丑,咂矢争蛆臭秽多。涴却娘生清净口,只应笑倒老维摩。
-
升堂颂古五十二首·其十八
古诗《升堂颂古五十二首·其十八》宋·释怀深,空王殿子几经秋,日晒风吹古路头。莫怪今朝聊点破,恐人一向外边修。
-
偈一百二十首·其九十七
古诗《偈一百二十首·其九十七》宋·释怀深,祖师妙诀,头头漏泄。众生日用不知,只管强生分别。岂不见灵云陌上桃花,赵州指出庭前柏。别别,正似红炉一点雪。
-
拟寒山寺·其六十五
古诗《拟寒山寺·其六十五》宋·释怀深,世人怕说死,说着死便讳。及期死到来,老眼先垂泪。恋妻复恋妾,见神并见鬼。不入祖师门,痴迷直到底。
-
偈一百二十首·其十五
古诗《偈一百二十首·其十五》宋·释怀深,沤生沤灭几千回,只为金刚眼不开。一日爱河波浪息,始知无去亦无来。
-
广瑞岩和尚呼主人公诺·其五
古诗《广瑞岩和尚呼主人公诺·其五》宋·释怀深,主人公诺听我嘱,今年已是五十六。为人终是费分疏,何日口边生白醭。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
拟寒山寺·其七十九
古诗《拟寒山寺·其七十九》宋·释怀深,世事多不平,平者唯有死。死若更不平,贫汉何时已。朱楼高插云,金带光照地。无常一日来,阎王谁管你。
-
偈一百二十首·其八十
古诗《偈一百二十首·其八十》宋·释怀深,著黑衣,护黑柱。虎不食斑,恶伤其侣。云何狮子身中虫,终朝返食狮子血。忍痛金毛不作声,个中滋味难分雪。从咬齧,愿尔回光返照时,始信虚空无两舌。
-
拟寒山寺·其八十一
古诗《拟寒山寺·其八十一》宋·释怀深,富甚足忧烦,贫甚多饥饿。要于贫富间,知足随缘过。人生不知足,贪财是贪祸。黑暗功德天,寻常一处坐。
-
诫杀偈十首·其一
古诗《诫杀偈十首·其一》宋·释怀深,利刀活斫当腰断,前脚犹能跳踯行。看著众生如是苦,异时果报不多争。
-
题吕城接待院
古诗《题吕城接待院》宋·释怀深,我来暂解包,困就长床歇。叮咛木上座,莫苦多饶舌。一身同逆旅,三界若空花。勉尔水云客,当求见作家。
-
偈一百二十首·其二十五
古诗《偈一百二十首·其二十五》宋·释怀深,太平山下曾相见,抚掌呵呵笑脸开。莫怪嘉声腾万口,杖藜方自日边来。
-
升堂颂古五十二首·其十九
古诗《升堂颂古五十二首·其十九》宋·释怀深,暖日晒开地面冻,春风吹拆岭头梅。他知物物无遮障,自是时人眼不开。
-
侩道成于金山住破屋一间有不下山戒喜其孤洁赠之以偈
古诗《侩道成于金山住破屋一间有不下山戒喜其孤洁赠之以偈》宋·释怀深,歇得心时自少魔,山头孤坐养天和。莫嫌茅舍不宽广,茅舍才宽事便多。
-
偈一百二十首·其四十八
古诗《偈一百二十首·其四十八》宋·释怀深,有一皆伎俩,尽是人妄想。少府打手力,笑杀韩官长。
-
拟寒山寺·其一○四
古诗《拟寒山寺·其一○四》宋·释怀深,人生被爱使,奔走如奴仆。爱官被官牵,爱财被财畜。昼夜不曾闲,身心一暂足。佛云恩爱奴,斯言真可录。