-
偈一百二十首·其六十五
古诗《偈一百二十首·其六十五》宋·释怀深,一居丈室,家风壁立。把断重关,有谁敢入。直饶铁眼铜睛汉,也是门头户底人。
-
偈一百二十首·其二十九
古诗《偈一百二十首·其二十九》宋·释怀深,心境顿消融,方明色与空。欲识本来体,青山白云中。
-
颂古三十首·其六
古诗《颂古三十首·其六》宋·释怀深,大士讲经竟,挥案成注脚。一丸疗众病,不假驴驼药。
-
颂古三十首·其二十七
古诗《颂古三十首·其二十七》宋·释怀深,赵州庭前柏,何似门外柳。大尽三十日,小尽二十九。更问事如何,合却□生口。
-
前往焦山历代尊宿真赞·佛印禅师
古诗《前往焦山历代尊宿真赞·佛印禅师》宋·释怀深,水翻千偈亦轻酬,一笑瓯峰万事休。今古碧桃湾底路,几多风月属渔舟。
-
偈一百二十首·其十六
古诗《偈一百二十首·其十六》宋·释怀深,病瘳鹤骨瘦棱棱,说妙谈玄总不能。赖有同行木上座,是渠强健更惺惺。
-
拟寒山寺·其一四○
古诗《拟寒山寺·其一四○》宋·释怀深,人生不满百,常怀千岁忧。犹嫌金玉少,更为子孙求。白日晓还黑,绿杨春复秋。无过富与贵,不奈水东流。
-
资福训童行颂·其十
古诗《资福训童行颂·其十》宋·释怀深,一等出家为弟子,事师如事在堂亲。添香换水宜勤谨,自有诸天鉴照人。
-
和尧峰泉老·偃盖松
古诗《和尧峰泉老·偃盖松》宋·释怀深,寒松门底如张盖,招引嘉宾眼倍青。方丈老人迎送少,未应因汝下幽庭。
-
偈一百二十首·其九十六
古诗《偈一百二十首·其九十六》宋·释怀深,慧林铁馒头,做来年已久。不是不拈出,自是人不受。觑著齿牙寒,咬著眉头皱。不是张鹏举,谁人敢下口。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
退步·其二
古诗《退步·其二》宋·释怀深,万事无如退步人,孤云野鹤自由身。松门十里时来往,笑揖峰头月一轮。
-
拟寒山寺·其三十
古诗《拟寒山寺·其三十》宋·释怀深,刀上有少蜜,小儿争欲舐。花底藏毒蛇,老翁不瞥地。割舌与伤身,皆从贪爱起。世上聪明人,往往皆如是。
-
拟寒山寺·其三十六
古诗《拟寒山寺·其三十六》宋·释怀深,黄犬被人杀,哀号告诉人。汝不辨犬语,犬必怨汝身。恶根今日种,苦果异时新。酬偿恐未已,早以戒香熏。
-
偈一百二十首·其三十三
古诗《偈一百二十首·其三十三》宋·释怀深,时人皆拜岁,山僧也贺年。光明一点在,从听二轮迁。顺俗高叉手,和光小说禅。个中如会得,佛祖本无传。
-
升堂颂古五十二首·其四十五
古诗《升堂颂古五十二首·其四十五》宋·释怀深,达磨西来,单传心印。不立文字,直指人心。
-
偈一百二十首·其六十二
古诗《偈一百二十首·其六十二》宋·释怀深,隈岩傍水养衰残,不谓虚名落世间。到此更无回避处,只应笑倒石公山。
-
睡起戏题
古诗《睡起戏题》宋·释怀深,吃粥吃饭过,听风听雨眠。莫将安乐法,容易与人传。
-
登云从禅师掩土
古诗《登云从禅师掩土》宋·释怀深,莫问青囊与紫囊,个中风水十分强。青龙东去云头转,白虎西来山脚长。江月松风皆旧物,绿苔芳草尽吾乡。琉璃殿上无知识,木马泥牛暗断肠。不问湘南潭北...
-
章学士避地毛公山号隐泉居士因相约作庐山饭携偈赴之
古诗《章学士避地毛公山号隐泉居士因相约作庐山饭携偈赴之》宋·释怀深,杖藜来赴庐由饭,喜见公家园有蔬。安得龙眠老居士,丹青重画隐泉图。
-
次日有鹊巢于庵前枣树上树高数尺因笔戏题
古诗《次日有鹊巢于庵前枣树上树高数尺因笔戏题》宋·释怀深,鹊巢低树绝惊猜,可验庵僧心已灰。与汝林间缄口过,不须虚喜报人来。