-
升堂颂古五十二首·其三十五
古诗《升堂颂古五十二首·其三十五》宋·释怀深,击鼓三通绝是非,本来无悟亦无迷。山僧不是多唇吻,谩把空拳嚇小儿。
-
偈一百二十首·其二十八
古诗《偈一百二十首·其二十八》宋·释怀深,天面雁横七八点,海门日上两三竿。祖师心印分明在,自是时人不解看。
-
拟寒山寺·其一○○
古诗《拟寒山寺·其一○○》宋·释怀深,有福莫享尽,福尽身贫穷。有势莫使尽,势尽冤相逢。福兮常自惜,势兮常自恭。人生骄与侈,有始多无终。
-
枯骨颂·其二
古诗《枯骨颂·其二》宋·释怀深,皮包血肉骨缠筋,颠倒凡夫认作身。到此始知非是我,从前金玉付何人。
-
拟寒山寺·其九十三
古诗《拟寒山寺·其九十三》宋·释怀深,譬如临明镜,面目各相对。好者默自欣,丑者默自愧。唯镜两无情,光明常一体。若人心似镜,成佛在弹指。
-
偈一百二十首·其十九
古诗《偈一百二十首·其十九》宋·释怀深,今朝一阳生,明日便数九。张三依旧肥,李四从来瘠。吃尽天下药,旧病依前有。用尽自家心,笑破他人口。
-
省缘·其五
古诗《省缘·其五》宋·释怀深,学道先须要省缘,莫教到被世情牵。牵来牵去无休日,直到阎罗老子前。
-
偈一百二十首·其一○九
古诗《偈一百二十首·其一○九》宋·释怀深,炭头今日地炉开,涩雨悭风恼破怀。老僧向火吃酸豏,谁管檀那来不来。
-
拟寒山寺·其四十六
古诗《拟寒山寺·其四十六》宋·释怀深,世人无智慧,区区营口体。啜茶怕损脾,食蔬恐耗气。二毛今半百,千金买一醉。算来黠是痴,嗟君开眼睡。
-
初至包山大雪戏题
古诗《初至包山大雪戏题》宋·释怀深,老僧昨夜包山宿,茅屋青灯火满炉。料得山神心喜我,晓来岩树雪模糊。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
资福训童行颂·其六
古诗《资福训童行颂·其六》宋·释怀深,出家不断荤和酒,枉在伽蓝地上行。到老心田如未净,菩提种草亦难生。
-
诫参徒睡不脱衣
古诗《诫参徒睡不脱衣》宋·释怀深,孤舟共渡有夤缘,一众相依岂偶然。但我住山随处所,不令衲子脱衣眠。
-
念弥陀颂·其六
古诗《念弥陀颂·其六》宋·释怀深,不是山僧说是非,修行魔事要君知。直须紧峭草鞋底,透过娑婆五欲池。
-
乞退慧林寄佛果禅师
古诗《乞退慧林寄佛果禅师》宋·释怀深,单丝系住老牛脚,心欲东西未自由。凭仗东风齐著力,早教船子下扬州。
-
资福训童行颂·其二
古诗《资福训童行颂·其二》宋·释怀深,心猿易纵安教纵,意马难调亦要调。到老情尘扫不尽,出家四事恐难消。
-
偈一百二十首·其三十八
古诗《偈一百二十首·其三十八》宋·释怀深,白蘋红蓼岸边秋,短桨轻帆与自由。要会到这一句子,长江依旧水东流。
-
送印禅者
古诗《送印禅者》宋·释怀深,要如璞玉深藏器,莫比囊锥立露尖。随处关门安稳坐,不妨终日口如钳。
-
和信和尚·其二
古诗《和信和尚·其二》宋·释怀深,喜君胸次冰壶净,道富身贫只我谙。利火名汤方鼎沸,看人终日手争探。
-
升堂颂古五十二首·其六
古诗《升堂颂古五十二首·其六》宋·释怀深,咄哉异类身,轮转无休息。戴角复被毛,觳觫偿人力。我观佛与牛,其性本来一。良由昧此心,所以异形质。想汝为人时,岂信有今日。侵欺常住钱,互用招提...
-
念弥陀颂·其三
古诗《念弥陀颂·其三》宋·释怀深,鬓发看看染雪霜,心猿意马尚颠狂。一朝掩目空归去,始信泥犁岁月长。