-
偈颂三十八首·其三十六
古诗《偈颂三十八首·其三十六》宋·释如净,春雨洗春雪,雪消湖上山。雨晴相对看,突兀髑髅寒。
-
偈颂十六首·其二
古诗《偈颂十六首·其二》宋·释如净,山披锦云而烂成春意,水含碧月而淡存秋容。恁么也恁么,说似曾不中。黄头并碧眼,消息子难通。
-
偈颂十八首·其九
古诗《偈颂十八首·其九》宋·释如净,者个是百尺竿头,进一步则有象,退一步则无踪。进退全机变,从衡振祖风。都在南山掌握中。
-
偈颂三十四首·其八
古诗《偈颂三十四首·其八》宋·释如净,一举首登龙虎榜,太平亲到凤凰池。全生全杀超言象,更透机先向上机。
-
偈颂三十四首·其二十一
古诗《偈颂三十四首·其二十一》宋·释如净,龙生龙,凤生凤,指天指地独称尊,老鼠养儿巡屋栋。共将恶水蓦头浇,万两黄金也合消。
-
源山主求赞顶相
古诗《源山主求赞顶相》宋·释如净,个是净慈毛和尚,口言祸福有定当。逐日随缘去赴斋,是谓两脚功德藏。彫装千佛,布砌两廊。判断一切魍魉鬼,主管五百罗汉堂。至于修桥造路,与夫浴主街...
-
偈颂十六首·其一
古诗《偈颂十六首·其一》宋·释如净,灵灵而时时昧,不得月随流水。历历而处处混,不得雨逐行云。
-
偈颂二十五首·其十九
古诗《偈颂二十五首·其十九》宋·释如净,眼见黄叶落,耳闻孤雁鸣。咦,溪上秋光分外清。
-
赠僧
古诗《赠僧》宋·释如净,喝声霹雳震晴空,白棒飞星化活龙。不入这般儿女队,乱花翻袖舞春风。
-
偈颂十六首·其十二
古诗《偈颂十六首·其十二》宋·释如净,心田法地有灵苗,不动金锄耕步休。何事长松脩竹下,风师雨客逐春秋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂二十五首·其七
古诗《偈颂二十五首·其七》宋·释如净,冤有头,债有主。一剑当锋,豁开门户。拽队成群恁么来,放火杀人相合聚。老胡顶?跨龙虎。
-
偈颂二十五首·其十六
古诗《偈颂二十五首·其十六》宋·释如净,窦八布衫穿,大家出只手。横须弥为槩,量大海为斗。生杀在前,收放在后,归功塞破虚空口。天童不敢相辜,甘作啼鸡吠狗。
-
颂古五首·其五
古诗《颂古五首·其五》宋·释如净,衲衣下事火烧山,腊月家贫彻骨寒。堪笑连延曾未息,眉毛焦赤面皮乾。
-
送僧见明极和尚
古诗《送僧见明极和尚》宋·释如净,机丝抽尽万缘平,休倚寒岩转路程。千圣不携无影像,那边借伴月华明。
-
颂古八首·其一
古诗《颂古八首·其一》宋·释如净,清贫三盏便轻酬,万里曹门出郑州。尽情斫却月中桂,恼乱春风卒未休。
-
偈颂三十四首·其一
古诗《偈颂三十四首·其一》宋·释如净,截断程途蓦直来,乾坤洞彻此门开。左边拍兮右边吹,倒翻关捩起风雷。
-
南山律师赞
古诗《南山律师赞》宋·释如净,优波离后身,韦将军捧足。布衣真童男,瓦钵天厨食。咦,历劫戒光秋月明,南山静照烟霜色。
-
偈颂十六首·其八
古诗《偈颂十六首·其八》宋·释如净,一机织作锦衣裳,是可太平君子床。只许宝山堆这里,细把玉针贞上方。
-
偈颂二十五首·其二十五
古诗《偈颂二十五首·其二十五》宋·释如净,进院得住便住,退院要行便行。个条乌拄杖,莫怪太生狞。
-
偈颂十六首·其十一
古诗《偈颂十六首·其十一》宋·释如净,云形水意拥通身,德用不孤道正亲。年少风流犹一段,花棚铺锦蝶飞频。