-
偈颂三十四首·其二十六
古诗《偈颂三十四首·其二十六》宋·释如净,昨日一线短,今朝一线长。针眼里过,尺寸上量。短长蓦劄断,巧绣出鸳鸯。
-
偈颂三十八首·其一
古诗《偈颂三十八首·其一》宋·释如净,净慈门下,牛栏马厩。一拶透关,豁开宇宙。咦,切忌追风捕影。
-
偈颂二十五首·其四
古诗《偈颂二十五首·其四》宋·释如净,炉炭为床,镬汤为座。口吐黑烟,弥天罪过。
-
偈颂十六首·其十五
古诗《偈颂十六首·其十五》宋·释如净,到纯无学处,语路若何生。意气天然别,神笔画不成。
-
起净慈方丈
古诗《起净慈方丈》宋·释如净,方方一丈牯牛栏,佛祖驱来要透关。聊借眉毛相架搆,遮天盖地黑漫漫。
-
偈颂三十八首·其十七
古诗《偈颂三十八首·其十七》宋·释如净,寿皇顶?老冤魔,痛念先师旧草窠。聊借蒲团供打坐,大家拍手唱山歌。
-
偈颂二十五首·其十七
古诗《偈颂二十五首·其十七》宋·释如净,金刚王宝剑在匣,有望风不犯之威。天童喝下飞出,变作无孔铁锤。辊入荒田乱草,任教日炙风吹。拈匙把箸知多少,不是知音不易知。
-
临济赞
古诗《临济赞》宋·释如净,捏个空拳,嚇杀天下。这般祖师,畜生驴马。
-
偈颂三十四首·其十二
古诗《偈颂三十四首·其十二》宋·释如净,春风轻,春日晴。柳眼青,黄莺鸣。郁郁葱葱生瑞气,世上老人天上星。释迦赞叹,弥勒證明,蟠桃仙果笑中呈。林下衲僧将何酬献,手中千古一枝藤。
-
偈颂三十八首·其二十七
古诗《偈颂三十八首·其二十七》宋·释如净,连雨初晴九月一,日头依旧东边出。照见五蕴皆空,衲僧参学事毕。一尺水,一丈波,谢郎船上唱山歌。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂二十五首·其三
古诗《偈颂二十五首·其三》宋·释如净,横一丈,竖一丈。文殊维摩,隔壁抓痒。尽大地人,不钓自上。
-
偈颂九首·其七
古诗《偈颂九首·其七》宋·释如净,平地起骨堆,虚空剜窟笼。蓦透两重关,拈却黑漆桶。
-
偈颂十八首·其十二
古诗《偈颂十八首·其十二》宋·释如净,万派朝宗一派收,扬清激浊几经秋。忽然到底都乾却,露柱灯笼笑不休。
-
化炭
古诗《化炭》宋·释如净,一刀两段没商量,透出无明大火坑。再入死灰烹得活,岁寒声价转峥嵘。
-
偈颂三十八首·其三十二
古诗《偈颂三十八首·其三十二》宋·释如净,人从平江来,却得福州信。寒食拜新年,虚空突出柄。咦,打破虚空笑不休,大家彻底验聱头。
-
偈颂三十八首·其十一
古诗《偈颂三十八首·其十一》宋·释如净,四月十五日结夏,老鼠入饭瓮。七月十五日解夏,乌龟上竹竿。诸方恁么,净慈不然。翻身透出竿头路,开眼掀翻瓮里天。咄,两段不同休寐语,机先鹞子隔驴...
-
偈颂十二首·其七
古诗《偈颂十二首·其七》宋·释如净,斩鲸龙头角,截虎豹爪牙。烂泥团受用不尽,踏著刺方见作家。谁在画楼沽酒处,相邀来吃赵州茶。
-
颂古八首·其八
古诗《颂古八首·其八》宋·释如净,策起眉毛答问端,亲曾见佛不相瞒。至今应供四天下,春在梅梢带雪寒。
-
偈颂十六首·其三
古诗《偈颂十六首·其三》宋·释如净,是不是是江光铺练,非不是非花岳叠锦。举竟合成什么边事,三界无法何处求心。
-
偈颂十八首·其十四
古诗《偈颂十八首·其十四》宋·释如净,惆怅杜鹃鸟,哀哀昼夜啼。落花飞絮怨流水,芳草懊恨迷东西。呜呼,春光浩荡可吊而不可送,醉倒愁人烂似泥。若匪丹山凤,徒劳语楚鸡。