-
和人湘中作
古诗《和人湘中作》唐·李咸用,湘川湘岸两荒凉,孤雁号空动旅肠。一棹寒波思范蠡,满尊醇酒忆陶唐。年华蒲柳凋衰鬓,身迹萍蓬滞别乡。不及东流趋广汉,臣心日夜与天长。
-
闻泉
古诗《闻泉》唐·李咸用,淅淅梦初惊,幽窗枕簟清。更无人共听,秪有月空明。急想穿岩曲,低应过石平。欲将琴强写,不是自然声。
-
访友人不遇
古诗《访友人不遇》唐·李咸用,出门无至友,动即到君家。空掩一庭竹,去看何寺花。短童应捧杖,稚女学擎茶。吟罢留题处,苔阶日影斜。
-
春日
古诗《春日》唐·李咸用,浩荡东风里,裴回无所亲。危城三面水,古树一边春。衰世难修道,花时不称贫。滔滔天下者,何处问通津。
-
赠任肃
古诗《赠任肃》唐·李咸用,玄发难姑息,青云有路岐。莫言多事日,虚掷少年时。松色雪中出,人情难后知。圣朝公道在,中鹄勿差池。
-
途中逢友人
古诗《途中逢友人》唐·李咸用,大道将穷阮籍哀,红尘深翳步迟回。皇天有意自寒暑,白日无情空往来。霄汉何年徵赋客,烟花随处作愁媒。相逢且快眼前事,莫厌狂歌酒百杯。
-
短歌行
古诗《短歌行》唐·李咸用,一樽绿酒绿于染,拍手高歌天地险。上得青云下不难,下在黄埃上须渐。少年欢乐须及时,莫学懦夫长泣岐。白日欲沈犹未沈,片月已来天半垂。坎鼓锵钟杀愁...
-
秋夕书怀寄所知
古诗《秋夕书怀寄所知》唐·李咸用,秋萤一点雨中飞,独立黄昏思所知。三岛路遥身汨没,九天风急羽差池。年华逐浪催霜发,旅恨和云拂桂知。不向故人言此事,异乡谁更念栖迟。
-
绯桃花歌
古诗《绯桃花歌》唐·李咸用,上帝春宫思丽绝,夭桃变态求新悦。便是花中倾国容,牡丹露泣长门月。野树滴残龙战血,曦车碾下朝霞屑。惆怅东风未解狂,争教此物芳菲歇。
-
题友生丛竹
古诗《题友生丛竹》唐·李咸用,菊华寒露浓,兰愁晓霜重。指佞不长生,蒲萐今无种。安如植丛篁,他年待栖凤。大则化龙骑,小可钓璜用。留烟伴独醒,回阴冷闲梦。何妨积雪凌,但为清风...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送边将
古诗《送边将》唐·李咸用,天骄频犯塞,铁骑又征西。臣节轻乡土,雄心生鼓鼙。地寒花不艳,沙远日难低。渐喜秋弓健,雕翻白草齐。
-
咏柳
古诗《咏柳》唐·李咸用,日近烟饶还有意,东垣西掖几千株。牵仍别恨知难尽,夸炫春光恐更无。解引人情长婉约,巧随风势强盘纡。天应绣出繁华景,处处茸丝惹路衢。
-
草虫
古诗《草虫》唐·李咸用,如缫如织暮㗀㗀,应节催年使我愁。行客语停孤店月,高人梦断一床秋。风低藓径疑偏急,雨咽槐亭得暂休。须付画堂兰烛畔,歌怀醉耳两悠悠。
-
远公亭牡丹
古诗《远公亭牡丹》唐·李咸用,雁门禅客吟春亭,牡丹独逞花中英。双成腻脸偎云屏,百般姿态因风生。延年不敢歌倾城,朝云暮雨愁娉婷。蕊繁蚁脚黏不行,甜迷蜂醉飞无声。庐山根脚含精...
-
和人咏雪
古诗《和人咏雪》唐·李咸用,轻轻玉叠向风加,襟袖谁能认六葩。高岫人迷千尺布,平林天与一般花。横空络绎云遗屑,扑浪翩联蝶寄槎。公子樽前流远思,不知何处客程赊。
-
送别
古诗《送别》唐·李咸用,别意说难尽,离杯深莫辞。长歌终此席,一笑又何时。棹入寒潭急,帆当落照迟。远书如不寄,无以慰相思。
-
和蒋进士秋日
古诗《和蒋进士秋日》唐·李咸用,晚雨霏微思杪秋,不堪才子尚羁游。尘随别骑东西急,波促年华日夜流。凉月云开光自远,古松风在韵难休。男儿但得功名立,纵是深恩亦易酬。
-
送从兄坤载
古诗《送从兄坤载》唐·李咸用,忍泪不敢下,恐兄情更伤。别离当乱世,骨肉在他乡。语尽意不尽,路长愁更长。那堪回首处,残照满衣裳。
-
题陈处士山居
古诗《题陈处士山居》唐·李咸用,莲绕闲停柳绕池,蝉吟暮色一枝枝。未逢皇泽搜遗逸,赢得青山避乱离。花圃春风邀客醉,茅檐秋雨对僧棋。樵童牧竖劳相问,岩穴从来出帝师。
-
题陈将军别墅
古诗《题陈将军别墅》唐·李咸用,明王猎士犹疏在,岩谷安居最有才。高虎壮言知鬼伏,葛龙闲卧待时来。云藏山色晴还媚,风约溪声静又回。不独春光堪醉客,庭除长见好花开。