-
投知
古诗《投知》唐·李咸用,西望长安路几千,迟回不为别家难。酌量才地心虽动,点检囊装意又阑。自是远人多蹇滞,近来仙榜半孤寒。嘶风重诉牵盐耻,伯乐何妨转眼看。
-
绯桃花
古诗《绯桃花》唐·李咸用,茫茫天意为谁留,深染夭桃备胜游。未醉已知醒后忆,欲开先为落时愁。痴蛾乱扑灯难灭,跃鲤傍惊电不收。何事梨花空似雪,也称春色是悠悠。
-
大雪歌
古诗《大雪歌》唐·李咸用,同云惨惨如天怒,寒龙振鬣飞乾雨。玉圃花飘朵不匀,银河风急惊砂度。谢客凭轩吟未住,望中顿失纵横路。应是羲和倦晓昏,暂反元元归太素。归太素,不知...
-
寓意
古诗《寓意》唐·李咸用,直道荆棘生,斜径红尘起。苍苍杳无言,麒麟回瑞趾。东风如未来,飞雪终不已。不知姜子牙,何处钓流水。
-
读修睦上人歌篇
古诗《读修睦上人歌篇》唐·李咸用,李白亡,李贺死。陈陶赵睦寻相次,须知代不乏骚人。贯休之后,惟修睦而已矣。睦公睦公真可畏,开口向人无所忌。才似烟霞生则媚,直如屈轶佞则指。意下...
-
送从兄入京
古诗《送从兄入京》唐·李咸用,柳转春心梅艳香,相看江上恨何长。多情流水引归思,无赖严风促别觞。大抵男儿须振奋,近来时事懒思量。云帆高挂一挥手,目送烟霄雁断行。
-
投所知
古诗《投所知》唐·李咸用,手欠东堂桂一枝,家书不敢便言归。挂檐晚雨思山阁,拂岸烟岚忆钓矶。公道甚平才自薄,丹霄好上力犹微。谁能借与抟扶势,万里飘飘试一飞。
-
妾薄命
古诗《妾薄命》唐·李咸用,妾命何太薄,不及宫中水。时时对天颜,声声入君耳。
-
题陈正字林亭
古诗《题陈正字林亭》唐·李咸用,晓烟轻翠拂帘飞,黄叶飘零弄所思。正是低摧吾道日,不堪惆怅异乡时。家林蛇豕方群起,宫沼龟龙未有期。赖有平原怜贱子,满亭山色借吟诗。
-
同友生题僧院杜鹃花
古诗《同友生题僧院杜鹃花》唐·李咸用,若比众芳应有在,难同上品是中春。牡丹为性疏南国,朱槿操心不满旬。留得却缘真达者,见来宁作独醒人。鹤林太盛今空地,莫放枝条出四邻。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送钱契明尊师归庐山
古诗《送钱契明尊师归庐山》唐·李咸用,瘦倚青竹杖,炉峰指欲归。霜黏行日屦,风暖到时衣。凭槛云还在,攀松鹤不飞。何曾有别恨,杨柳自依依。
-
和殷衙推春霖即事
古诗《和殷衙推春霖即事》唐·李咸用,东风吹暖雨,润下不能休。古道云横白,移时客共愁。绿沈莎似藻,红泛叶为舟。忽起江湖兴,疑邻畎浍流。此时无胜会,何处滞奇游?阵急如酣战,点粗成乱...
-
论交
古诗《论交》唐·李咸用,行亏何必富,节在不妨贫。易得笑言友,难逢终始人。松篁贞管鲍,桃李艳张陈。少见岁寒后,免为霜雪尘。
-
途中作
古诗《途中作》唐·李咸用,瘦马倦行役,斜阳劝著鞭。野桥寒树亚,山店暮云连。退鹢风虽急,攀龙志已坚。路人休莫笑,百里有时贤。
-
冬日喜逢吴价
古诗《冬日喜逢吴价》唐·李咸用,垂杨烟薄井梧空,千里游人驻断蓬。志意不因多事改,鬓毛难与别时同。莺迁犹待销冰日,鹏起还思动海风。穷达他年如赋命,且陶真性一杯中。
-
宿渔家
古诗《宿渔家》唐·李咸用,促杼声繁萤影多,江边秋兴独难过。云遮月桂几枝恨,烟罩渔舟一曲歌。难世斯人虽隐遁,明时公道复如何。陶家壁上精灵物,风雨未来终是梭。
-
与刘三礼陈孝廉言志
古诗《与刘三礼陈孝廉言志》唐·李咸用,真宰无私造化均,年年分散月中春。皆期早蹑青云路,谁肯长为白社人。宋国高风休敛翼,圣朝公道易酬身。大须审固穿杨箭,莫遣参差鬓雪新。
-
昭君
古诗《昭君》唐·李咸用,古帝修文德,蛮夷莫敢侵。不知桃李貌,能转虎狼心。日暮边风急,程遥碛雪深。千秋青冢骨,留怨在胡琴。
-
题王处士山居
古诗《题王处士山居》唐·李咸用,云木沈沈夏亦寒,此中幽隐几经年。无多别业供王税,大半生涯在钓船。蜀魄叫回芳草色,鹭鸶飞破夕阳烟。干戈猬起能高卧,只个逍遥是谪仙。
-
晓望
古诗《晓望》唐·李咸用,露惊松上鹤,晓色动扶桑。碧浪催人老,红轮照物忙。世情随日变,利路与天长。好驾觥船去,陶陶入醉乡。