-
红薇
古诗《红薇》唐·李咸用,春雨有五色,洒来花旋成。欲留池上景,别染草中英。画出看还欠,蓪为插未轻。王孙多好事,携酒寄吟倾。
-
金谷园
古诗《金谷园》唐·李咸用,石家旧地聊登望,宠辱从兹信可惊。鸟度野花迷锦障,蝉吟古树想歌声。虽将玉貌同时死,却羡苍头此日生。多积黄金买刑戮,千秋成得绿珠名。
-
春雨
古诗《春雨》唐·李咸用,大帝闲吹破冻风,青云融液流长空。天人醉引玄酒注,倾香旋入花根土。湿尘轻舞唐唐春,神娥无迹莓苔新。老农私与牧童论,纷纷便是仓箱本。
-
物情
古诗《物情》唐·李咸用,谁分万类二仪间,禀性高卑各自然。野鹤不栖葱茜树,流莺长喜艳阳天。李斯溷鼠心应动,庄叟泥龟意已坚。成是败非如赋命,更教何处认愚贤。
-
自君之出矣
古诗《自君之出矣》唐·李咸用,自君之出矣,鸾镜空尘生。思君如明月,明月逐君行。
-
谢僧寄茶
古诗《谢僧寄茶》唐·李咸用,空门少年初志坚,摘芳为药除睡眠。匡山茗树朝阳偏,暖萌如爪拿飞鸢。枝枝膏露凝滴圆,参差失向兜罗锦。倾筐短甑蒸新鲜,白纻眼细匀于研。砖排古砌春苔...
-
君子行
古诗《君子行》唐·李咸用,君子慎所履,小人多所疑。尼甫至圣贤,犹为匡所縻。
-
送谭孝廉赴举
古诗《送谭孝廉赴举》唐·李咸用,鼓鼙声里寻诗礼,戈戟林间入镐京。好事尽从难处得,少年无向易中轻。也知贵贱皆前定,未见疏慵遂有成。吾道近来稀后进,善开金口答公卿。
-
湘浦有怀
古诗《湘浦有怀》唐·李咸用,鸿雁哀哀背朔方,馀霞倒影画潇湘。长汀细草愁春浪,古渡寒花倚夕阳。鬼树夜分千炬火,渔舟朝巷一蓬霜。侬家本是持竿者,为爱明时入帝乡。
-
轻薄怨
古诗《轻薄怨》唐·李咸用,花骢躞蹀游龙骄,连连宝节挥长鞘。凤雏麟子皆至交,春风相逐垂杨桥。捻笙软玉开素苞,画楼闪闪红裙摇。碧蹄偃蹇连金镳,狂情十里飞相烧。西母青禽轻飘...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
庭竹
古诗《庭竹》唐·李咸用,嫩绿与老碧,森然庭砌中。坐销三伏景,吟起数竿风。叶影重还密,梢声远或通。更期春共看,桃映小花红。
-
长歌行
古诗《长歌行》唐·李咸用,要衣须破束,欲炙须解牛。当年不快意,徒为他人留。百岁之约何悠悠,华发星星稀满头。蛾眉螓首聊我仇,圆红阙白令人愁,何不夕引清奏?朝登翠楼,逢花...
-
春风
古诗《春风》唐·李咸用,青帝使和气,吹嘘万国中。发生宁有异,先后自难同。辇草不消力,岩花应费功。年年三十骑,飘入玉蟾宫。
-
冬夕喜友生至
古诗《冬夕喜友生至》唐·李咸用,天涯行欲遍,此夜故人情。乡国别来久,干戈还未平。灯残偏有焰,雪甚却无声。多少新闻见,应须语到明。
-
萱草
古诗《萱草》唐·李咸用,芳草比君子,诗人情有由。只应怜雅态,未必解忘忧。积雨莎庭小,微风藓砌幽。莫言开太晚,犹胜菊花秋。
-
关山月
古诗《关山月》唐·李咸用,离离天际云,皎皎关山月。羌笛一声来,白尽征人发。嘹唳孤鸿高,萧索悲风发。雪压塞尘清,雕落沙场阔。何当胡无人,荷戈朝凤阙。