-
寄修睦上人
古诗《寄修睦上人》唐·李咸用,衣服田方无内客,一入庐云断消息。应为山中胜概偏,惠持惠远多踪迹。寻阳有个虚舟子,相忆由来无一事。江边月色到岩前,此际心情必相似。似不似,寄数...
-
冬夜与修睦上人宿远公亭寄南岳玄泰禅师
古诗《冬夜与修睦上人宿远公亭寄南岳玄泰禅师》唐·李咸用,丈室掩孤灯,更深霰雹增。相看云梦客,共忆祝融僧。语合茶忘味,吟欹卷有棱。楚南山水秀,行止岂无凭。
-
边城听角
古诗《边城听角》唐·李咸用,戍楼鸣画角,寒露滴金枪。细引云成阵,高催雁著行。唤回边将梦,吹薄晓蟾光。未遂终军志,何劳思故乡。
-
携手曲
古诗《携手曲》唐·李咸用,携手春复春,未尝渐离别。夭夭风前花,纤纤日中雪。不敢怨于天,唯惊添岁月。不敢怨于君,只怕芳菲歇。芳菲若长然,君恩应不绝。
-
惜别
古诗《惜别》唐·李咸用,细雨妆行色,霏霏入户来。须知相识喜,却是别愁媒。白刃方盈国,黄金不上台。俱为邹鲁士,何处免尘埃。
-
牡丹
古诗《牡丹》唐·李咸用,少见南人识,识来嗟复惊。始知春有色,不信尔无情。恐是天地媚,暂随云雨生。缘何绝尤物,更可比妍明。
-
寄楚琼上人
古诗《寄楚琼上人》唐·李咸用,遥知无事日,静对五峰秋。鸟隔寒烟语,泉和夕照流。凭栏疏磬尽,瞑目远云收。几句出人意,风高白雪浮。
-
寄题从兄坤载村居
古诗《寄题从兄坤载村居》唐·李咸用,邻并无非樵钓者,庄生物论宛然齐。雨中寒树愁鸱立,江上残阳瘦马嘶。说与众佣同版筑,吕将群叟共磻溪。覆巢破卵方堪惧,取次梧桐凤且栖。
-
春暮途中
古诗《春暮途中》唐·李咸用,细雨如尘散暖空,数峰春色在云中。须知触目皆成恨,纵道多文争那穷。飞燕有情依旧阁,垂杨无力受东风。谁能会得乾坤意,九土枯荣自不同。
-
酬进士秦颙若
古诗《酬进士秦颙若》唐·李咸用,莺默平林燕别轩,相逢相笑话生前。低飞旅恨看霜叶,曲写归情向暮川。在野孤云终捧日,朝宗高浪本蒙泉。何劳怅望风雷便,且混鱼龙黩武年。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
览友生古风
古诗《览友生古风》唐·李咸用,伯牙鸣玉琴,幽音随指发。不是钟期听,俗耳安能别。高山闲巍峨,流水声呜咽。一卷冰雪言,清泠冷心骨。分明古雅声,讽谕成凄切。皴皵老松根,晃朗骊龙...
-
旅馆秋夕
古诗《旅馆秋夕》唐·李咸用,牢落生涯在水乡,只思归去泛沧浪。秋风萤影随高柳,夜雨蛩声上短墙。百岁易为成荏苒,丹霄谁肯借梯航。若教名路无知己,匹马尘中是自忙。
-
荆山
古诗《荆山》唐·李咸用,良工指君疑,真玉却非玉。寄言怀宝人,不须伤手足。
-
谢所知
古诗《谢所知》唐·李咸用,狂歌狂舞慰风尘,心下多端亦懒言。早是乱离轻岁月,谁能愁悴过朝昏。圣朝公道如长在,贱子谋身自有门。却愧此时叨厚遇,他年何以报深恩。
-
江南曲
古诗《江南曲》唐·李咸用,江南四月薰风低,江南女儿芳步齐。晚云接水共渺弥,远沙叠草空萋萋。白苎不堪论古意,数花犹可醉前溪。孤舟有客归未得,乡梦欲成山鸟啼。
-
西门行
古诗《西门行》唐·李咸用,劳禽不择枝,饥虎不畏槛。君子当固穷,无为仲由滥。尔奋空拳彼击剑,水纵长澜火飞焰。汉高偶试神蛇验,武王龟筮惊人险。四龙或跃犹依泉,小狐勿恃冲波...
-
别友
古诗《别友》唐·李咸用,北吹微微动旅情,不堪分手在平明。寒鸡不待东方曙,唤起征人踏月行。
-
秋日送严湘侍御归京
古诗《秋日送严湘侍御归京》唐·李咸用,蟾影圭圆湖始波,楚人相别恨偏多。知君有路升霄汉,独我无由出薜萝。虽道危时难进取,到逢清世又如何。谁听宁戚敲牛角,月落星稀一曲歌。
-
早蝉
古诗《早蝉》唐·李咸用,门柳不连野,乍闻为早蝉。游人无定处,入耳更应先。暂默斜阳雨,重吟远岸烟。前年湘竹里,风激绕离筵。
-
雪
古诗《雪》唐·李咸用,上帝无私意甚微,欲教霖雨更光辉。也知出处花相似,可到贫家影便稀。云汉风多银浪溅,昆山火后玉灰飞。高楼四望吟魂敛,却忆明皇月殿归。