-
送春
古诗《送春》唐·李咸用,四时为第一,一岁一重来。好景应难胜,馀花虚自开。相思九个月,得信数枝梅。不向东门送,还成负酒杯。
-
鸡鸣曲
古诗《鸡鸣曲》唐·李咸用,海树相扶乌影翘,戴红拍翠声胶胶。鸳瓦冻危金距趫,夸雄斗气争相高。漏残雨急风萧萧,患乱忠臣欺宝刀。霜浓月薄星昭昭,太平才子能歌谣。山翁梦断出衡...
-
送黄宾于赴举
古诗《送黄宾于赴举》唐·李咸用,秋风昨夜满潇湘,衰柳残蝉思客肠。早是乱来无胜事,更堪江上揖离觞。澄潭跃鲤摇轻浪,落日飞凫趁远樯。渔父不须探去意,一枝春袅月中央。
-
同友人秋日登庾楼
古诗《同友人秋日登庾楼》唐·李咸用,兰摧菊暗不胜秋,倚著高楼思莫收。六代风光无问处,九条烟水但凝愁。谁能百岁长闲去,只个孤帆岂自由。欲学仲宣知是否,臂弓腰剑逐时流。
-
和友人喜相遇十首·其六
古诗《和友人喜相遇十首·其六》唐·李咸用,已向丘门老此躯,可堪空作小人儒。吟中景象千般有,书外囊装一物无。润屋必能知早散,辉山应是不轻沽。短衣宁倦重修谒,谁识高阳旧酒徒。
-
陈正字山居
古诗《陈正字山居》唐·李咸用,一叶闲飞斜照里,江南仲蔚在蓬蒿。天衢云险驽骀蹇,月桂风和梦想劳。绕枕泉声秋雨细,对门山色古屏高。此中即是神仙地,引手何妨一钓鳌。
-
同友生春夜闻雨
古诗《同友生春夜闻雨》唐·李咸用,春雨三更洗物华,乱和丝竹响豪家。滴繁知在长条柳,点重愁看破朵花。檐静尚疑兼雾细,灯摇应是逐风斜。此时童叟浑无梦,为喜流膏润谷芽。
-
题刘处士居
古诗《题刘处士居》唐·李咸用,压破岚光半亩馀,竹轩兰砌共清虚。泉经小槛声长急,月过修篁影旋疏。溪鸟时时窥户牖,山云往往宿庭除。干戈谩道因天意,渭水高人自钓鱼。
-
题陈正字山居
古诗《题陈正字山居》唐·李咸用,怪来忘禄位,习学近潇湘。见处云山好,吟中岁月长。花光笼晚雨,树映浸寒塘。几日凭栏望,归心自不忙。
-
升天行
古诗《升天行》唐·李咸用,堂堂削玉青蝇喧,寒鸦啄鼠愁飞鸾。梳玄洗白逡巡间,兰言花笑俄衰残。盘金束紫身属官,强仁小德终无端。不如服取长流丹,潜神却入黄庭闲。志定功成飞九...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋望
古诗《秋望》唐·李咸用,云阴惨澹柳阴稀,游子天涯一望时。风闪雁行疏又密,地回江势急还迟。荣枯物理终难测,贵贱人生自不知。未达谁能多叹息,尘埃争损得男儿。
-
送人
古诗《送人》唐·李咸用,一轴烟花满口香,诸侯相见肯相忘。未闻圭璧为人弃,莫倦江山去路长。盈耳暮蝉催别骑,数杯浮蚁咽离肠。眼前多少难甘事,自古男儿当自强。
-
雪十二韵
古诗《雪十二韵》唐·李咸用,六出凝阴气,同云指上天。结时风乍急,集处霰长先。草穗翘祥燕,陂桩吐白莲。犬狂南陌上,竹醉小池前。樵径花黏履,渔舟玉帖舷。阵经旸谷薄,势想朔方...
-
秋日访同人
古诗《秋日访同人》唐·李咸用,忽忆金兰友,携琴去自由。远寻寒涧碧,深入乱山秋。见后却无语,别来长独愁。幸逢三五夕,露坐对冥搜。
-
酬蕴微
古诗《酬蕴微》唐·李咸用,白衣经乱世,相遇一开颜。得句禅思外,论交野步间。举朝无旧识,入眼只青山。几度斜阳寺,访君还独还。
-
山中
古诗《山中》唐·李咸用,一簇烟霞荣辱外,秋山留得傍檐楹。朝钟暮鼓不到耳,明月孤云长挂情。世上路岐何缭绕,水边蓑笠称平生。寻思阮籍当时意,岂是途穷泣利名。
-
览文僧卷
古诗《览文僧卷》唐·李咸用,虽无先圣耳,异代得闻昭。怪石难为古,奇花不敢妖。调高非郢雪,思静碍箕瓢。未可重吟过,云山兴转饶。
-
宿隐者居
古诗《宿隐者居》唐·李咸用,永日连清夜,因君识躁君。竹扉难掩月,岩树易延云。曙鸟枕前起,寒泉梦里闻。又须随计吏,鸡鹤迥然分。
-
题王氏山居
古诗《题王氏山居》唐·李咸用,檐有烟岚色,地多松竹风。自言离乱后,不到鼓鼙中。径柳拂云绿,山樱带雪红。南边青嶂下,时见采芝翁。
-
江行
古诗《江行》唐·李咸用,潇湘无事后,征棹复呕哑。高岫留斜照,归鸿背落霞。鱼残沙岸草,蝶寄洑流槎。共说干戈苦,汀洲减钓家。