-
爽口吟
古诗《爽口吟》宋·邵雍,爽口之物少茹,爽心之行少虑。爽意之言少语,爽身之事少做。
-
演绎吟·其三
古诗《演绎吟·其三》宋·邵雍,何者谓知音,知音只在心。肝脾无效验,钟鼓漫搜寻。既若能开物,何须更鼓琴。来仪非为凤,只是感人深。
-
一等吟
古诗《一等吟》宋·邵雍,欲出第一等言,须有第一等意。欲为第一等人,须作第一等事。
-
庶几吟
古诗《庶几吟》宋·邵雍,以圣责人,固未完备。以人望人,自有馀地。责人无难,受责非易。其殆庶几,犹望颜子。
-
过永济桥二首·其二
古诗《过永济桥二首·其二》宋·邵雍,一水一溪门,溪门云复屯。珍禽啭乔木,幽鹿走荒榛。雨脚拖平地,稻畦扶远村。高城半颓缺,兴废事休论。
-
见义吟
古诗《见义吟》宋·邵雍,见善必为,不见则已。量力而动,力尽而止。
-
窥开吟·其十
古诗《窥开吟·其十》宋·邵雍,物理窥开后,人情照破休。止堪初看望,不可久延留。
-
立秋日川上作
古诗《立秋日川上作》宋·邵雍,富贵固难爱,贫寒易得愁。休将少时态,移作老年羞。既有非常乐,须防不次忧。谁能保终始,长作国公侯。
-
自和打乖吟
古诗《自和打乖吟》宋·邵雍,安乐窝中好打乖,自知元没出人才。老年多病不服药,少日壮心都已灰。庭草刬除终未尽,槛花抬举尚难开。轻风吹动半醺酒,此乐直从天外来。
-
秋怀三十六首·其十八
古诗《秋怀三十六首·其十八》宋·邵雍,断续蝉声外,稀疏雁下前。年光空去也,人事益萧然。洗竹留新笋,翻书得旧编。谁知养心者,肯与世争权。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
盆池吟
古诗《盆池吟》宋·邵雍,有客无知,唯知不为。不为无他,唯求不欺。我有人是,人无我非。因开瓮牖,遂凿盆池。都邑地贵,江湖景奇。能游泽国,不下堂基。帘外青草,轩前黄陂。...
-
再答王宣徽·其一
古诗《再答王宣徽·其一》宋·邵雍,自有吾儒乐,人多不肯循。以禅为乐事,又起一重尘。
-
秋怀三十六首·其三十三
古诗《秋怀三十六首·其三十三》宋·邵雍,草绿露沾衣,草衰风切肌。物情非作异,人意强生疑。岐动杨朱泣,丝添墨子悲。知之何太晚,徒自泪淋漓。
-
登朝元阁
古诗《登朝元阁》宋·邵雍,绣岭岌层峦,岧峣十九盘。微微经雨后,杳杳出云端。往事金舆远,遗踪玉像残。至今临渭水,依旧见长安。
-
昼梦
古诗《昼梦》宋·邵雍,梦里到乡关,乡关二十年。依稀新国土,隐约旧山川。身已烟霞外,人家道路边。觉来犹在目,一饷但萧然。
-
代书寄南阳太守吕献可谏议
古诗《代书寄南阳太守吕献可谏议》宋·邵雍,一别星霜二纪中,升沉音问不相通。林间谈笑须归我,天下安危宜系公。万乘几前常蹇谔,百花洲上略从容。不知月白风清夜,能忆伊川旧钓翁。
-
林下五吟·其一
古诗《林下五吟·其一》宋·邵雍,真工造化岂容私,拙者为谋亦甚微。安乐窝深初起后,太和汤酽半醺时。长年国里篮舁往,永熟乡中杖策归。身似升平无一事,数茎髭白任风吹。
-
后园即事三首·其三
古诗《后园即事三首·其三》宋·邵雍,年来得疾号诗狂,每度诗狂必命觞。乐道襟怀忘检束,任真言语省思量。宾朋款密过从久,云水优闲兴味长。始信渊明深意在,北窗当日比羲皇。
-
代书寄北海幕赵充道太博
古诗《代书寄北海幕赵充道太博》宋·邵雍,自从终鲜罢吟哦,聊为临风一浩歌。别易会难情不已,登高望远兴如何。百年可惜时无再,千里相思事更多。今日樽罍真北海,况君雅重几人过。
-
东轩消梅初开劝客酒二首·其一
古诗《东轩消梅初开劝客酒二首·其一》宋·邵雍,为爱消梅胜早梅,数枝先发日徘徊。若教岭表腊前尽,安有洛阳正后开。香逐暖风初出谷,艳随芳酒正浮醅。佳宾会取东君意,莫负乘春此际来。