-
嘱花吟
古诗《嘱花吟》宋·邵雍,把酒嘱花枝,花枝亦要知。花无十日盛,人有百年期。据此销魂处,宁思中酒时。若非诗断割,难解一生迷。
-
代书寄商洛令陈成伯
古诗《代书寄商洛令陈成伯》宋·邵雍,此去替期犹半岁,商山穷僻少医名。感伤多后风防滞,暑湿偏时疾易生。圣智不能无蹇剥,贤才方善处哀荣。斯言至浅理非浅,少补英豪一二明。
-
代书答朝中旧友
古诗《代书答朝中旧友》宋·邵雍,少日治文章,亦曾观国光。山林虽不返,畎亩未尝忘。麋鹿宁无志,鹓鸿自有行。还知今日事,大故索思量。
-
和商守新岁
古诗《和商守新岁》宋·邵雍,衰躯在旅逢新岁,因感平生鬓易凋。饮罢襟怀还寂寞,欢馀情绪却无聊。望仙风月晴偏好,抹绿帘栊夜正遥。对此块然唯土木,降兹未始不魂销。
-
依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其三
古诗《依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其三》宋·邵雍,六翁谁让少年场,老不羞人任意狂。同向静中观物动,共于闲处看人忙。天心月满蟾蜍动,水面风微菡萏香。肯信人间有忧事,新醅正熟景初凉。
-
六十岁吟
古诗《六十岁吟》宋·邵雍,六十残躯鬓已斑,缪称仙术有□□。时来孺子成功易,势去圣人为力难。虽则筋骸精康健,奈何情意已阑珊。着身争处明开眼,三十年来看世间。
-
留题龙门二首·其一
古诗《留题龙门二首·其一》宋·邵雍,融结成来不记秋,断崖苍壁锁烟愁。中分洪造夏王力,横截大山伊水流。八节滩声长在耳,一川风景尽归楼。行人莫动凭栏兴,无限英雄浪白头。
-
依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其二
古诗《依韵和王安之少卿六老诗仍见率成七首·其二》宋·邵雍,六老相陪卿与郎,闲曹饶却不清狂。过从无事易成乐,职局向人难道忙。烟柳嫩垂低更绿,露桃红裛暖仍香。乘春醉卧花阴下,恰到花阴别是凉。
-
和商守雪霁对月
古诗《和商守雪霁对月》宋·邵雍,雪满群山霜满庭,光寒月碾一轮轻。羁怀殊少向时乐,皓彩空多此夜明。竹近帘栊饶碎影,风涵台榭有馀清。恨无好句酬佳景,徒自凄凉梦不成。
-
秋游六首·其四
古诗《秋游六首·其四》宋·邵雍,家住南城水竹涯,乘秋行乐未尝亏。轻寒气候我自爱,半醉光阴人莫知。信马天街微雨后,凭栏僧阁晚晴时。十年美景追寻遍,好向风前摘白髭。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
小车吟
古诗《小车吟》宋·邵雍,自从三度绝韦编,不读书来十二年。大?子中消白日,小车儿上看青天。闲为水竹云山主,静得风花雪月权。俯仰之间无所愧,任他人谤似神仙。
-
锦屏春吟
古诗《锦屏春吟》宋·邵雍,锦屏山下有家园,每岁家园过禁烟。早是三春天气好,那堪百里主人贤。同于一派水边饮,醉向万株花底眠。明日归鞍遂东指,上阳风景更暄妍。
-
桃李吟
古诗《桃李吟》宋·邵雍,桃李因风花满枝,因风桃李却离披。惨舒相继不离手,忧喜两般都在眉。泰到盛时须入蛊,否当极处却成随。今人休爱古人好,只为今人生较迟。
-
答人见寄
古诗《答人见寄》宋·邵雍,鬓毛不患渐成霜,有托琴书子一双。既乏长才康盛世,无如高枕卧南窗。明知筋力难为强,犹说云山未树降。多谢故人相爱甚,辙鱼幸免困西江。
-
读张子房传吟
古诗《读张子房传吟》宋·邵雍,汉室开基第一功,善哉能始又能终。直疑后日赤松子,便是当年黄石公。用舍随时无分限,行藏在我有穷通。古人已死不复见,痛惜今人少此风。
-
头风吟
古诗《头风吟》宋·邵雍,近日头风不奈何,未妨谈笑与高歌。人才相去不甚远,事体所争能许多。闭目面前都是暗,开怀天外更无他。若由智数经营得,大有英雄善揣摩。
-
思山吟·其二
古诗《思山吟·其二》宋·邵雍,只恐身闲心未闲,心闲何必住云山。果然得手情性上,更肯埋头利害间。动止未尝防忌讳,语言何复著机关。不图为乐至于此,天马无踪自往还。
-
可惜吟
古诗《可惜吟》宋·邵雍,可惜熙熙一片春,不多时节觅无因。眼前园苑知何限,只见莺啼不见人。
-
步月吟
古诗《步月吟》宋·邵雍,林罅天尤碧,风馀月更明。人间无事日,得向此中行。
-
三月吟
古诗《三月吟》宋·邵雍,满城尽日行春去,言会行春还有数。真宰何尝不发生,游人其那无凭据。梨花着雨漫成啼,柳絮因风争肯住。一片清明好意多,奈何意好难分付。