-
天津弊居蒙诸公共为成买作诗以谢
古诗《天津弊居蒙诸公共为成买作诗以谢》宋·邵雍,重谢诸公为买园,买园城里占林泉。七千来步平流水,二十馀家争出钱。嘉祐卜居终是僦,熙宁受券遂能专。凤凰楼下新闲客,道德坊中旧散仙。洛浦清风朝满...
-
和君实端明洛阳看花·其二
古诗《和君实端明洛阳看花·其二》宋·邵雍,洛阳花木夸天下,吾辈游胜庶士游。重念东君分付意,忍于佳处不迟留。
-
寄谢三城太守韩子华舍人
古诗《寄谢三城太守韩子华舍人》宋·邵雍,洛阳自为都,二千有馀年。举步图籍中,开目今古间。西北岌宫殿,东南倾山川。照人伊洛清,迎门嵩少寒。水竹最佳处,履道之南偏。下有幽人室,一径通柴...
-
谢人惠石笋
古诗《谢人惠石笋》宋·邵雍,谁将天柱峰,快刀割一半。泉漱痕微清,云抱色犹见。权门不能移,富室不能转。则予何人哉,当阎君之献。
-
吴越吟二首·其二
古诗《吴越吟二首·其二》宋·邵雍,乙未阖庐凌楚岁,戊辰勾践破吴时。正如当日乘虚事,三十四年人不知。
-
负河阳河清济源三处之约以诗愧谢之
古诗《负河阳河清济源三处之约以诗愧谢之》宋·邵雍,秋霖积久泥正滑,念念何日天开晴。亲朋延望固已甚,衰躯怯寒难远行。一程相去虽不远,两次讲行终未成。二事交战乎胸中,隐几愁坐无由平。
-
不愿吟
古诗《不愿吟》宋·邵雍,不愿朝廷命官职,不愿朝廷赐粟帛。惟愿朝廷省徭役,庶几天下少安息。
-
自馀吟
古诗《自馀吟》宋·邵雍,身生天地后,心在天地前。天地自我出,自馀何足言。
-
秋日雨霁闲望
古诗《秋日雨霁闲望》宋·邵雍,水冷云疏霜意早,岁华虽晚黄花好。饶教四面远山围,奈何一片秋光老。上天生物固无私,圣人馀事人难晓。陈言生活不须矜,自是中才皆可了。
-
莫如吟·其二
古诗《莫如吟·其二》宋·邵雍,仁莫如父子,义莫如君臣。二者尚有失,自馀恶足论。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
再用晴窗气暖墨花春谢王胜之谏议惠金雀砚
古诗《再用晴窗气暖墨花春谢王胜之谏议惠金雀砚》宋·邵雍,砚名金雀世难伦,用报惭无天下珍。国士有诗偏雅处,晴窗气暖墨花春。
-
四公子吟
古诗《四公子吟》宋·邵雍,时去三王,事归五霸。七雄既争,四子乃诧。孟尝居先,信陵居亚。平原居中,春申居下。
-
偶见吟·其一
古诗《偶见吟·其一》宋·邵雍,富贵多傲人,人情有时移。道德不傲人,人情久益归。道德有常理,富贵无定期。蒿莱霜至萎,松柏雪更滋。
-
去事吟
古诗《去事吟》宋·邵雍,君子去事,民有馀祥。小人去事,民有馀殃。
-
同诸友城南张园赏梅·其三
古诗《同诸友城南张园赏梅·其三》宋·邵雍,清香冷艳偏多处,猛雨狂风未有前。赏意正浓红日坠,如何既去遂经年。
-
过永济桥二首·其一
古诗《过永济桥二首·其一》宋·邵雍,山背锦屏开,河临永济回。土田平似掌,桑柘大如槐。斜日射虹去,低云将雨来。无涯负清景,长是愧非才。
-
秋怀三十六首·其四
古诗《秋怀三十六首·其四》宋·邵雍,疏雨滴高梧,微风挼弱柳。此景岁岁同,世人自白首。俗虑易萦仍,尘襟难抖擞。浮生已梦中,其间强为有。
-
秋怀三十六首·其六
古诗《秋怀三十六首·其六》宋·邵雍,昨日思沃浆,今日思去扇。岂止人戈矛,炎凉自交战。利害生乎情,好尚存乎见。欲人为善人,必须自为善。
-
训世孝弟诗十首·其七
古诗《训世孝弟诗十首·其七》宋·邵雍,子孝亲兮弟敬哥,光阴掷过疾如梭。庭闱乐处儿孙乐,兄弟和时妯娌和。孝弟传家名不朽,金银满匮富如何。要知美誉传今古,子孝亲兮弟敬哥。
-
登封县宇观少室
古诗《登封县宇观少室》宋·邵雍,天地始融结,此山已高极。群峰拥旌幢,巨石罗剑戟。日出崖先红,雨馀岚更碧。安知无神仙,其间久遁迹。