-
愁恨吟
古诗《愁恨吟》宋·邵雍,城里住烟霞,天津小隐家。经书为事业,水竹是生涯。恨为云遮月,愁因风损花。恨愁花月外,何暇更知他。
-
训世孝弟诗十首·其一
古诗《训世孝弟诗十首·其一》宋·邵雍,子孝亲兮弟敬哥,训贤妯娌事翁婆。好遵孟母三迁教,须读张公百忍歌。孝友睦姻兼任恤,智仁圣义与中和。当时曾子同杨博,子孝亲兮弟敬哥。
-
求信吟
古诗《求信吟》宋·邵雍,始则求人信,有知有不知。既而求自信,人或多知之。今我不求信,何人更起疑。无可无不可,安往不熙熙。
-
年老逢春十三首·其十三
古诗《年老逢春十三首·其十三》宋·邵雍,年老逢春认破春,破春不用苦伤神。身心自有安存地,草木焉能媚惑人。此日荣为他日瘁,今年陈是去年新。世间忧喜常相逐,多少酒能平得君。
-
安乐窝中吟·其七
古诗《安乐窝中吟·其七》宋·邵雍,安乐窝中春暮时,闭门慵坐客来稀。萧萧微雨竹间霁,嘒嘒翠禽花上飞。好景尽将诗记录,欢情须用酒维持。自馀身外无穷事,皆可掉头称不知。
-
月新吟
古诗《月新吟》宋·邵雍,月新与月残,形状两相似。奈何人之情,初见自欢喜。
-
答人书
古诗《答人书》宋·邵雍,卿相一岁俸,寒儒一生费。人爵固不同,天爵何尝匮。不有霜与雪,安知松与桂。虽无官自高,岂无道自贵。
-
自况三首·其一
古诗《自况三首·其一》宋·邵雍,名利场中难着脚,林泉路上早回头。不然半百残躯体,正被风波汨未休。
-
日中吟
古诗《日中吟》宋·邵雍,日中为噬嗑,交易是寻常。彼各不相识,何复更思量。
-
病起吟
古诗《病起吟》宋·邵雍,病作因循一月前,岂期为苦稍淹延。朝昏饮食是难进,躯体虚羸不可言。既劝佳宾持酒盏,更将大笔写诗篇。始知心者气之帅,心快沉疴自释然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
生日吟
古诗《生日吟》宋·邵雍,辛亥年,辛丑月,甲子日,甲戌辰。日辰同甲,年月同辛。吾于此际,生而为人。
-
春阴
古诗《春阴》宋·邵雍,日日是春阴,春阴又复沈。养花虽有力,爱月岂无心。月满方能看,花开始可吟。奈何花与月,殊不谅人深。
-
四贤吟
古诗《四贤吟》宋·邵雍,彦国之言铺陈,晦叔之言简当。君实之言优游,伯淳之言调畅。四贤洛阳之名望,是以在人之上。有宋熙宁之间,大为一时之壮。
-
思虑吟
古诗《思虑吟》宋·邵雍,思虑未起,鬼神莫知。不由乎我,更由乎谁。
-
思故人
古诗《思故人》宋·邵雍,芳酒一樽虽甚满,故人千里奈思何。柳拖池阁条偏细,花近檐楹香更多。
-
秋怀三十六首·其十九
古诗《秋怀三十六首·其十九》宋·邵雍,中秋光景好,中州烟水奇。天重初寒候,人便半醉时。榻缘明月扫,襟待好风吹。一点胸中事,人间都不知。
-
对花吟
古诗《对花吟》宋·邵雍,今年花似昔年开,今日人开昔日怀。烦恼全无半搯子,喜欢长有百来车。光阴已过意未过,齿发虽颓志未颓。人问尧夫曾出否,答云方自洞天回。
-
观物吟·物不两盛
古诗《观物吟·物不两盛》宋·邵雍,物不两盛,事难独行。荣瘁迭起,贤愚并行。
-
对花
古诗《对花》宋·邵雍,新花色鲜艳,故花色憔悴。明朝花更开,新花何有异。
-
依韵和张子坚太博
古诗《依韵和张子坚太博》宋·邵雍,八载相逢恨未平,如何别酒又还倾。虽惭坦率珠多类,却识清和玉有声。处世当为天下士,赏花须是洛阳城。也知今古真男子,造化功夫不易生。