-
乐物吟
古诗《乐物吟》宋·邵雍,日月星辰天之明,耳目口鼻人之灵。皇王帝伯由之生,天意不远人之情。飞走草木类既别,士农工商品自成。安得岁丰时长平,乐与万物同其荣。
-
依韵答王安之少卿
古诗《依韵答王安之少卿》宋·邵雍,叠巘如屏四面开,可堪虚使乱云堆。已曾同赏花无限,须约共游山几回。未老秋光诗拥笔,乍凉天气酒盈杯。轻风早是得人喜,更向芰荷深处来。
-
年老逢春十三首·其八
古诗《年老逢春十三首·其八》宋·邵雍,年老逢春春莫悭,春悭不当世艰难。四时只有三春好,一岁都无十日闲。酒盏不烦人诉免,花枝须念雨摧残。却愁千片飘零后,多少金能买此欢。
-
寄亳州秦伯镇兵部·其四
古诗《寄亳州秦伯镇兵部·其四》宋·邵雍,虽贫无害日高眠,人不堪忧我自便。煅炼物情时得意,新诗还有百来篇。
-
太平吟
古诗《太平吟》宋·邵雍,老者得其养,幼者得其仰。劳者得其饷,死者得其葬。
-
百病吟
古诗《百病吟》宋·邵雍,百病起于情,情轻病亦轻。可能无系累,却是有依凭。秋月千山静,春华万木荣。若论真事业,人力莫经营。
-
观物吟·淳厚之人少秀慧
古诗《观物吟·淳厚之人少秀慧》宋·邵雍,淳厚之人少秀慧,秀慧之人少审谛。安得淳厚又秀慧,与之共话人间事。
-
伊川吟
古诗《伊川吟》宋·邵雍,休嗟流年随逝水,但将清景逐闲情。山河天下从来广,日月林间长自明。幸有园林供笑傲,岂无诗酒乐升平。如何更得烟霞侣,好向伊川老此生。
-
题黄河
古诗《题黄河》宋·邵雍,谁言为利多于害,我谓长浑未始清。西至昆崙东至海,其间多少不平声。
-
和君实端明洛阳看花·其一
古诗《和君实端明洛阳看花·其一》宋·邵雍,洛阳最得中和气,一草一木皆入看。饮水也须无限乐,况能时复举杯盘。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和商洛章子厚长官早梅四首·其二
古诗《和商洛章子厚长官早梅四首·其二》宋·邵雍,梅覆春溪水绕山,梅花烂漫水潺湲。南秦地暖开仍早,比至春初已数番。
-
观三皇吟
古诗《观三皇吟》宋·邵雍,许大乾坤自我宣,乾坤之外复何言。初分大道非常道,才有先天未后天。作法极微难看迹,收功最久不知年。若教世上论勋业,料得更无人在前。
-
同诸友城南张园赏梅·其五
古诗《同诸友城南张园赏梅·其五》宋·邵雍,梅台赏罢意何如,归插梅花登小车。陌上行人应见笑,风情不薄是尧夫。
-
闲居述事·其二
古诗《闲居述事·其二》宋·邵雍,竹雨侵人气自凉,南窗睡起望潇湘。茅檐滴沥无休歇,却忆当初宿夜航。
-
天津感事二十六首·其八
古诗《天津感事二十六首·其八》宋·邵雍,自古别都多隙地,参天乔木乱昏鸦。荒垣坏堵人耕处,半是前朝卿相家。
-
杏香花
古诗《杏香花》宋·邵雍,客说河州事,经营杳未涯。讶予独无语,贪嗅杏香花。
-
观物吟四首·其一
古诗《观物吟四首·其一》宋·邵雍,日月无异明,昼夜有异体。人鬼无异情,生死有异理。既未能知生,又焉能知死。既未能事人,又焉能事鬼。
-
笺年老逢春八首·其三·年老才会惜芳菲
古诗《笺年老逢春八首·其三·年老才会惜芳菲》宋·邵雍,一岁正荣处,三春特盛时。是花堪爱惜,况见好花枝。
-
登石阁吟
古诗《登石阁吟》宋·邵雍,一般情意恶难羁,长怕登高望远时。今日凭栏异常日,几回将下又迟迟。
-
长短吟
古诗《长短吟》宋·邵雍,君子喜淳诚,小人喜欺罔。淳诚岁时长,欺罔日月短。