-
安乐窝中吟·其六
古诗《安乐窝中吟·其六》宋·邵雍,安乐窝中三月期,老来才会惜芳菲。自知一赏有分付,谁让万金无孑遗。美酒饮教微醉后,好花看到半开时。这般意思难名状,只恐人间都未知。
-
落花长吟
古诗《落花长吟》宋·邵雍,以酒战花秾,花秾酒更浓。花能十日尽,酒未百壶空。尚喜装衣袂,犹怜坠酒钟。多情唯粉蝶,薄幸是游蜂。减却墙头艳,添为径畔红。飘零深院宇,点缀静帘...
-
安乐窝中吟·其十二
古诗《安乐窝中吟·其十二》宋·邵雍,安乐窝中虽不拘,不拘终不失吾儒。轻醇酒用小盏饮,豪壮诗将大字书。花木暄妍春雨后,山川澄净九秋馀。闲中意思长多少,无忝人间一丈夫。
-
知音吟
古诗《知音吟》宋·邵雍,仲尼始可言无意,孟子方能不动心。莫向山中寻白玉,但于身上觅黄金。山中白玉有时得,身上黄金无处寻。我辈何人敢称会,安知世上无知音。
-
小车吟
古诗《小车吟》宋·邵雍,有客无知,唯知有家。有家能归,其归非遐。灵台莹静,天壤披葩。书用大笔,出乘小车。身为男子,生于中华。又居洛阳,为幸何多。天地中央,帝王贞宅。...
-
左衽吟
古诗《左衽吟》宋·邵雍,自古御戎无上策,唯凭仁义是中原。王师问罪固能道,天子蒙尘争忍言。二晋乱亡成茂草,三君屈辱落陈编。公闾延广何人也,始信兴邦亦一言。
-
哭张元伯职方
古诗《哭张元伯职方》宋·邵雍,近年老辈频凋落,使我中心又恻然。洛社挂冠高卧者,唯君清澈如神仙。昔日与君论少长,今日与君争后先。把酒酹君君必知,为君洒泪西风前。
-
思友吟
古诗《思友吟》宋·邵雍,欲见心无已,久违情奈何。云烟虽咫尺,不得屡相过。
-
三皇吟
古诗《三皇吟》宋·邵雍,三皇之世正熙熙,乌鹊之巢俯可窥。当日一般情味切,初春天气早晨时。
-
观物吟·百谷仰膏雨
古诗《观物吟·百谷仰膏雨》宋·邵雍,百谷仰膏雨,极枯变极荣。安得此甘泽,聊且振群生。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
伤心行
古诗《伤心行》宋·邵雍,不知何铁打成针,一打成针只刺心。料得人心不过寸,刺时须刺十分深。
-
代书寄前洛阳簿陆刚叔秘校
古诗《代书寄前洛阳簿陆刚叔秘校》宋·邵雍,洛城官满振衣裾,尘土何由浼远途。道在幸逢清日月,眼明应见旧江湖。知行知止唯贤者,能屈能伸是丈夫。归去何妨趁残水,三吴还似向时无。
-
独坐吟·其二
古诗《独坐吟·其二》宋·邵雍,天意自分明,人多不肯行。莺花春乍暖,风月雨初晴。静坐澄思虑,闲吟乐性情。谁能事闲气,浪与世人争。
-
窥开吟·其一
古诗《窥开吟·其一》宋·邵雍,物理窥开后,人情照破时。一身都是我,瘦了又还肥。
-
赏雪吟
古诗《赏雪吟》宋·邵雍,一片两片雪纷纷,三杯五杯酒醺醺。此时情状不可论,直疑天地才絪纭。
-
春水长吟
古诗《春水长吟》宋·邵雍,春在水自渌,春归渌遂休。清非不逮渌,春奈胜于秋。渌向阳中得,清于冷上求。加于清一等,用是渌为优。薄薄冰初泮,微微雨乍收。渺弥新岛屿,潋滟旧汀...
-
岁寒吟
古诗《岁寒吟》宋·邵雍,松柏入冬看,方能见岁寒。声须风里听,色更雪中观。
-
安乐窝中自贻
古诗《安乐窝中自贻》宋·邵雍,物如善得终为美,事到巧图安有公。不作风波于世上,自无冰炭到胸中。灾殃秋叶霜前坠,富贵春华雨后红。造化分明人莫会,枯荣消得几何功。
-
乾坤吟二首·其一
古诗《乾坤吟二首·其一》宋·邵雍,意亦心所至,言须耳所闻。谁云天地外,别有好乾坤。
-
能怀天下心
古诗《能怀天下心》宋·邵雍,能怀天下心,肯了人间事。岂止求于今,求古亦未易。