-
生日吟
古诗《生日吟》宋·邵雍,三万五千日,伊予享此身。当时才作物,此际始为人。久负阴阳力,终亏父母恩。一杯为寿酒,床下列儿孙。
-
思程氏父子兄弟因以寄之·其一
古诗《思程氏父子兄弟因以寄之·其一》宋·邵雍,年年时节近中秋,佳水佳山烂漫游。此际归期为君促,伊川不得久迟留。
-
旋风吟二首·其一
古诗《旋风吟二首·其一》宋·邵雍,安有太平人不平,人心平处固无争。棋中机械不愿看,琴里语言时喜听。少日挂心唯帝典,老年留意只羲经。自知别得收功处,松桂隆冬始见青。
-
冬不出吟
古诗《冬不出吟》宋·邵雍,冬非不欲出,欲出苦日短。年老恐话长,天寒怕归晚。山翁头有风,乡友情非浅。必欲相招延,春光况不远。
-
极论
古诗《极论》宋·邵雍,下有黄泉上有天,人人许住百来年。还知虚过死万遍,都似不曾生一般。要识明珠须巨海,如求良玉必名山。先能了尽世间事,然后方言出世间。
-
正性吟
古诗《正性吟》宋·邵雍,未生之前,不知其然。既生之后,乃知有天。有天而来,止物之性。君子践形,小人轻命。
-
观棋大吟
古诗《观棋大吟》宋·邵雍,人有精游艺,予尝观弈棋。算馀知造化,着外见几微。好胜心无已,争先意不低。当人尽宾主,对面如蛮夷。财利激于衷,喜怒见于頄。生杀在于手,与夺指于...
-
观盛化吟·其一
古诗《观盛化吟·其一》宋·邵雍,纷纷五代乱离间,一旦云开复见天。草木百年新雨露,车书万里旧山川。寻常巷陌犹簪绂,取次园亭亦管弦。人老太平春未老,莺花无害日高眠。
-
观事吟
古诗《观事吟》宋·邵雍,一岁之事慎在春,一日这事慎在晨。一生之事慎在少,一端之事慎在新。
-
自问二首·其一
古诗《自问二首·其一》宋·邵雍,因甚年来可作诗,奈何人老又春归。流莺不忍花离披,啼到黄昏犹自啼。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和邢和叔学士见别
古诗《和邢和叔学士见别》宋·邵雍,世路如何若大东,相逢不待语言通。观君自比诸葛亮,顾我殊非黄石公。讲道污隆无巨细,语时兴替有初终。出人才业尤须惜,慎勿轻为西晋风。
-
月陂闲步
古诗《月陂闲步》宋·邵雍,因随芳草行来远,为爱清波归去迟。独步独吟仍独坐,初凉天气未寒时。
-
暮春吟·春来小圃弄群芳
古诗《暮春吟·春来小圃弄群芳》宋·邵雍,春来小圃弄群芳,谁为贫居富贵乡。门外柳阴浮翠润,阶前花影溜红光。梁间新燕未调舌,天末归鸿已着行。自问心源无所有,答云疏懒味偏长。
-
代书寄白波张景真辇运
古诗《代书寄白波张景真辇运》宋·邵雍,秋入山河气象雄,不堪闲望老年中。金兰契重思无限,手足情多感未终。半局残棋销白昼,一簪华发乱西风。唯君父子相知久,松桂心同色更同。
-
昼睡
古诗《昼睡》宋·邵雍,昼睡功夫未易偕,羲皇以上合安排。心间无事饱食后,园里有时闲步回。未午庭柯莺屡啭,已残花径客稀来。请观世上多愁者,枕簟虽凉无此怀。
-
君子吟
古诗《君子吟》宋·邵雍,君子之去,亦如其来。小人之来,亦如其去。既有恩情,且无怨怒。既有憎嫌,且无思慕。
-
安乐窝中一部书
古诗《安乐窝中一部书》宋·邵雍,安乐窝中一部书,号云皇极意何如。春秋礼乐能遗则,父子君臣可废乎。浩浩羲轩开辟后,巍巍尧舜协和初。炎炎汤武干戈外,恟恟桓文弓剑馀。日月星辰高照...
-
大象吟
古诗《大象吟》宋·邵雍,大象自中虚,中虚真不渝。施为心事业,应对口功夫。伎俩千般有,忧愁一点无。人能知此理,胜读五车书。
-
天意吟
古诗《天意吟》宋·邵雍,天意无他只自然,自然之外更无天。不欺谁怕居暗室,绝利须求在一源。未吃力时犹有说,到收功处更何言。圣人能事人难继,无价明珠正在渊。
-
仁者吟
古诗《仁者吟》宋·邵雍,仁者难逢思有常,平居慎勿恃无伤。争先径路机关恶,近后语言滋味长。爽口物多须作疾,快心事过必为殃。与其病后能求药,不若病前能自防。