-
寄杨轩
古诗《寄杨轩》宋·邵雍,淇水清且泚,泉源发吾地。流到君家时,尽是思君意。
-
无行吟
古诗《无行吟》宋·邵雍,无行少年子,京都来往频。功名一生事,歌酒十年春。有数黄金尽,无情白发新。朋从消散尽,赢得病随身。
-
安乐窝中酒一樽
古诗《安乐窝中酒一樽》宋·邵雍,安乐窝中酒一樽,非唯养气又颐真。频频到口微成醉,拍拍满怀都是春。何异君臣初际会,又同天地乍絪纭。醺酣情味难名状,酝酿功夫莫指陈。斟有浅深存燮...
-
闲适吟
古诗《闲适吟》宋·邵雍,春看洛城花,秋玩天津月。夏披嵩岑风,冬赏龙山雪。
-
心安吟
古诗《心安吟》宋·邵雍,心安身自安,身安室自宽。心与身俱安,何事能相干?谁谓一身小,其安若泰山。谁谓一室小,宽如天地间。
-
名利吟
古诗《名利吟》宋·邵雍,名利到头非乐事,风波终久少安流。稍邻美誉无多取,才近清欢与剩求。美誉既多须有患,清欢虽剩且无忧。滔滔天下曾知否,覆辙相寻卒未休。
-
至诚吟
古诗《至诚吟》宋·邵雍,不多求故得,不杂学故明。欲得心常明,无过用至诚。
-
欢喜吟
古诗《欢喜吟》宋·邵雍,欢喜又欢喜,喜欢更喜欢。吉士为我友,好景为我观。美酒为我饮,美食为我餐。此身生长老,尽在太平间。
-
四不可吟
古诗《四不可吟》宋·邵雍,言不可妄,行不可隳。命不可忽,天不可违。
-
莫如吟·其一
古诗《莫如吟·其一》宋·邵雍,亲莫如父子,远莫如蛮夷。蛮夷和亦至,父子失须离。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和商守登楼看雪
古诗《和商守登楼看雪》宋·邵雍,西楼赏雪眼偏明,次第身疑在水晶。千片万片巧妆地,半舞半飞斜犯楹。形如玉屑依还碎,体似杨花又更轻。谁谓天涯有羁客,一般对酒两般情。
-
洛阳春吟·其三
古诗《洛阳春吟·其三》宋·邵雍,桃李花开人不窥,花时须是牡丹时。牡丹花发酒增价,夜半游人犹未归。
-
小人吟
古诗《小人吟》宋·邵雍,小人无耻,重利轻死。不畏人诛,岂顾物议。
-
偶书·天生万物
古诗《偶书·天生万物》宋·邵雍,天生万物,各遂其一。唯人最灵,万物能并。芝兰芬芳,麒麟凤凰。此类之人,鲜有不臧。狼毒冶葛,枭鸩蛇蝎。此类之人,鲜有不孽。臧唯思安,孽唯思残。...
-
洛阳春吟·其一
古诗《洛阳春吟·其一》宋·邵雍,四方景好无如洛,一岁花奇莫若春。景好花奇精妙处,又能分付与闲人。
-
安乐窝中一炷香
古诗《安乐窝中一炷香》宋·邵雍,安乐窝中一炷香,凌晨焚意岂寻常。祸如许免人须謟,福若待求天可量。且异缁黄徼庙貌,又殊儿女䙚衣裳。中孚起信宁烦祷,无妄生灾未易禳。虚室清泠都是...
-
为善吟
古诗《为善吟》宋·邵雍,人之为善事,善事义当为。金石犹能动,鬼神其可欺。事须安义命,言必道肝脾。莫问身之外,人知与不知。
-
思山吟·其一
古诗《思山吟·其一》宋·邵雍,看即青山与白云,寻思没量大功勋。未知乐处缘何事,岂止饥时会茹荤。千首拙诗难著怨,一樽芳醑别涵春。壶中日月长多少,能老红尘几辈人。
-
盆池
古诗《盆池》宋·邵雍,三五小圆荷,盆容水不多。虽非大薮泽,亦有小风波。粗起江湖趣,殊无鸳鹭过。幽人兴难遏,时绕醉吟哦。
-
君子行
古诗《君子行》宋·邵雍,何者为君子,君子固可修。是知君子途,使人从之游。与义不与利,记恩不记雠。扬善不扬恶,主喜不主忧。