-
感时
古诗《感时》宋·释文珦,厚地产桑谷,为民衣食资。井田取什一,公私两俱宜。今者异古昔,苛征常倍蓰。倍蓰犹未厌,泛索仍无时。官因字民设,胡为反害之。尽以应上求,民病莫能...
-
言交
古诗《言交》宋·释文珦,结交贵同心,心同难间疏。尝闻胶漆固,亦曰金兰如。君子要其终,小人变厥初。宜当作管鲍,慎勿为耳馀。
-
山人居涧上号涧居因涧作池名鉴止为赋是诗
古诗《山人居涧上号涧居因涧作池名鉴止为赋是诗》宋·释文珦,幽人临涧居,为爱涧中水。泠泠出云窦,决决漱石齿。流行本无意,遇坎还自止。坎深遂成池,寒光映窗几。于以鉴禅心,清净绝尘滓。唯供种白莲,不洗闻尧...
-
闲居·其二
古诗《闲居·其二》宋·释文珦,萧然谢尘境,日夕心悠哉。厨空无鼠雀,径僻多莓苔。麻衣足自蔽,柴门讵曾开。坐听风叶鸣,疑有幽人来。
-
江山县旅夜
古诗《江山县旅夜》宋·释文珦,江郎峰头云漠漠,江郎庙前风雨作。路傍古寺不可栖,破屋残僧情味恶。重寻野店度前林,夜寒无奈春衣薄。惭愧主人能会意,地炉爇火深相慰。何似山中梦觉...
-
惟初
古诗《惟初》宋·释文珦,惟初结发时,志气凌苍昊。飘然去园庐,名山纵幽讨。流光暗相催,于今已衰老。满眼皆少年,谁堪写怀抱。潜踪寂寞滨,萧飒同霜草。谓可安馀龄,异俗惊我...
-
为先云洲赋尘外地
古诗《为先云洲赋尘外地》宋·释文珦,狂贾何人斯,曾莫犬豕若。包藏窃国机,直尔弃天爵。逆罪浮草莽,盗术逾蹠蹻。殛死于荒陬,厉肉不中臛。窜贼亦云晚,帝脉以微弱。仓扁皆拱手,神圣难救...
-
事君尽忠行
古诗《事君尽忠行》宋·释文珦,为子当尽孝,事君当尽忠。凡人不知此,斯与犬豕同。臣子固贞亮,君父或颛蒙。乃知守忠孝,亦系于遭逢。比干忠以戮,申生孝而终。忠戮得称仁,孝终宜曰...
-
晓步十韵示山友
古诗《晓步十韵示山友》宋·释文珦,隐居绝他营,晓步缘涧壑。水深鱼影闲,林密鸟声乐。晴空极清明,孤云何住著。原穷得危磴,路转见横彴。啸响空谷传,吟情古灵觉。所遇皆隐沦,论心遗厚...
-
闲静词
古诗《闲静词》宋·释文珦,自从住山来,未尝离于山。予爱山之静,山亦多予闲。闲静两相得,悠然真意存。白云乃知此,难与躁者言。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠牛羊司范月溪
古诗《赠牛羊司范月溪》宋·释文珦,莫嫌司职小,先圣亦曾为。蕃息更何事,萧闲且赋诗。尔牲诚具止,尔牧自来思。考牧宣王雅,应拈短笛吹。
-
齿脱
古诗《齿脱》宋·释文珦,老齿皆脱落,十中无二三。存者一动摇,咀嚼宁复堪。荼荠均一咽,尽略苦与甘。世味非道腴,正尔不欲耽。
-
过贾似道葛岭旧居
古诗《过贾似道葛岭旧居》宋·释文珦,顺逆人兽心,成败翻覆手。鬼神不相容,子孙岂能守。昔者过此门,歌钟会群丑。今者过此门,阗然已丰蔀。羞死满院花,颦残数株柳。空室走鼪鼯,荒池长蝌...
-
哭李雪林
古诗《哭李雪林》宋·释文珦,昔者闻卢殷,颇为世所推。读书过万卷,尽以资于诗。复闻孟东野,气清而色夷。平生嗜章句,有甚于渴饥。二士举无子,所学竟不施。昌黎为买棺,又作铭墓...
-
偶泛
古诗《偶泛》宋·释文珦,偶泛扁舟向海埏,初非有意访神仙。蓬莱方丈不可问,汉武秦皇空复然。水上楼台皆蜃气,石间膏馥是龙涎。麻姑曾共方平说,行复扬尘变土田。
-
苕溪夜泛
古诗《苕溪夜泛》宋·释文珦,萍踪人泛清苕去,水宿风餐几度经。结网灯沈渔浦雾,待艐船泊酒家亭。树头栖鹭疑残雪,草上流萤似乱星。夜后梦回寒月上,棹歌声里弁山青。
-
散人咏
古诗《散人咏》宋·释文珦,金散免镕冶,木散逃斧斤。人散外荣辱,所以为散人。世皆贱吾散,此散吾自珍。偃蹇不任用,庶足全其身。
-
出越城访归隐庵主人
古诗《出越城访归隐庵主人》宋·释文珦,何事相寻向此游,入城不似出城幽。山于屋外参差见,水到门前款曲流。树腹半空栖伏翼,竹梢初动蔓牵牛。分明记得前回过,斜月疏钟到客舟。
-
怀天目西尖隐者
古诗《怀天目西尖隐者》宋·释文珦,西尖高插白云里,下视行人细如蚁。客至山翁禅不起,天风吹落青松子。
-
游仙·其三
古诗《游仙·其三》宋·释文珦,喧嚣非所事,灵府自怡神。食每吸丹景,饮常漱玄津。洞览周八极,内照唯一真。体妙含至精,希微难具陈。