-
旱雨
古诗《旱雨》宋·释文珦,骤雨幡然下,风雷驾疾威。乌兼巢穴堕,龙挟水云飞。物象回生意,神功解旱围。田间喜相语,点点胜珠玑。
-
尘表
古诗《尘表》宋·释文珦,尘表多年住,身闲人事稀。或时联敝衲,终日掩柴扉。野鹤惟孤唳,寒鸦作阵飞。物情从自异,于我总忘机。
-
夜思
古诗《夜思》宋·释文珦,静坐四无邻,看山待明月。池边暑气尽,竹上凉飔发。伏翼打窗飞,孤萤随草没。予心适有会,还就幽人说。
-
平斋老先生游霅城叶氏园池有作俾次元韵
古诗《平斋老先生游霅城叶氏园池有作俾次元韵》宋·释文珦,名园无俗情,渔子往来密。凭阑古城近,屏翳秀石出。弁衡山献青,苕霅水□碧。好景吟不穷,烟霏又将夕。
-
腊月立春雪后溪行偶作
古诗《腊月立春雪后溪行偶作》宋·释文珦,踽踽白头人,江湖寡所亲。故乡千里念,闰岁两番春。北雪歌黄竹,东风变绿蘋。此中来往熟,不问自知津。
-
闭户
古诗《闭户》宋·释文珦,闭户日无事,山光满盈几。饭馀曲肱睡,一觉颇酣美。心平不作梦,境寂如止水。山童为煎茶,茶熟我当起。
-
翩翩春燕行
古诗《翩翩春燕行》宋·释文珦,翩翩春燕,厥有常心。来以春阳,去以秋阴。不爽于社,为时所钦。玄衣济济,美度愔愔。差池其羽,下上其音。如服仁义,如鼓瑟琴。缮垒杏梁,衔泥柳林。...
-
杜鹃
古诗《杜鹃》宋·释文珦,游魂变化事无涯,吴蜀相望万里赊。回首故宫归不得,声声啼血染山花。
-
四皓
古诗《四皓》宋·释文珦,皓首四老人,独见何明彻。耻为暴秦污,商山永归洁。暂出正前星,遄回卧松雪。终令汉天子,不敢乱适孽。舒卷尽天机,非徒上名节。
-
深居
古诗《深居》宋·释文珦,湖海同流尽,深居独系匏。已全忘疏钞,亦不事推敲。水石为清供,烟霞作澹交。随行一枝锡,高挂在松梢。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题画·其一
古诗《题画·其一》宋·释文珦,鸥鹭雪衣明,忘机更闲暇。青青芳草间,袅袅垂杨下。
-
幽怀
古诗《幽怀》宋·释文珦,野僧如野鹿,畏下白云层。迟暮知身幻,疏慵奈世憎。烟埋秋径竹,风闪夜堂灯。万事何须问,幽怀自可凭。
-
山中雪
古诗《山中雪》宋·释文珦,中宵霰雪零,寒气晓来凝。崖树当中折,山池到底冰。芎糜强食肉,松火胜添缯。篱户牢关上,何人唤得应。
-
宿灵鹫澜师房
古诗《宿灵鹫澜师房》宋·释文珦,清泉绕砌流,境界极深幽。有客暂投宿,羡君长此留。诗成云满涧,人静月当楼。忽听清猿啸,南山山树秋。
-
秋思
古诗《秋思》宋·释文珦,听说相思情绪,难禁最是秋时。燕去重增别恨,雁来不报归期。
-
寄山中友人·其一
古诗《寄山中友人·其一》宋·释文珦,闻道幽栖野思饶,径无尘迹草萧萧。长松架壑因为屋,老榉横溪便作桥。煮石未须闲水碓,漱流何必弃风瓢。吾生更爱深居乐,定拟相从不待招。
-
送禅上人归日本
古诗《送禅上人归日本》宋·释文珦,今日送君归日东,便成永别恨难穷。海邦万里波涛隔,不似青山有路通。
-
山深·其二
古诗《山深·其二》宋·释文珦,山深寒易得,九月已萧然。况是衰迟者,非同少壮年。玄裘如艾絮,禅榻藉蒲毡。童子烧枯叶,先教閟暖烟。
-
山中·其一
古诗《山中·其一》宋·释文珦,世独休分渭与泾,鸿飞只合自冥冥。也知鬓发变霜雪,终爱山光来户庭。蟆傍花阴窥蛱蝶,蜾归筠管祝螟蛉。从今万事都抛弃,尽读香山一藏经。
-
秋兴
古诗《秋兴》宋·释文珦,昔人苦悲秋,我独爱秋色。无云天万里,远峤出寒碧。枫林叶如丹,溪水清见石。饱雨豆荚肥,经霜栗包拆。连畴稻正黄,冒野荞亦白。篱菊忽盈把,山萸又堪...