-
秋怀
古诗《秋怀》宋·释文珦,西风吹客襟,客正白头吟。无复欢娱意,惟伤迟暮心。饮虹明远浦,饥鹘下荒林。日月不相贷,人生那易禁。
-
余与筼房秋崖冬日会于沙溪春复会于龟溪适逢祠山诞辰二翁有诗见贻依韵酬答
古诗《余与筼房秋崖冬日会于沙溪春复会于龟溪适逢祠山诞辰二翁有诗见贻依韵酬答》宋·释文珦,沙溪溪上看梅夕,苔径荒凉月晕黄。何事重寻老吟伴,为难同入少年场。和风澹澹行花坞,春水溶溶满柳塘。尚欲重听送神曲,只愁明月雨淋浪。
-
夏暑正隆望秋得雨因赋长句
古诗《夏暑正隆望秋得雨因赋长句》宋·释文珦,夏日烈烈扬晖光,阳气入土土力强。望秋三日雨滂滂,庶物浡然俱阜昌。雨旸时若异咎恒,粳稻薿薿如人长。西风朝夕吹新凉,风来已作酒饭香。老农再拜谢穹...
-
别山中友
古诗《别山中友》宋·释文珦,人生贵适意,穷达奚足论。此意君能知,方喜吾道存。于心既莫逆,彼此俱忘言。胡为又当别,谁能不消魂。
-
赠道士褚雪巘
古诗《赠道士褚雪巘》宋·释文珦,褚君乐嘉遁,门径多青芜。心同水月皎,身与山云俱。古壁悬篆籀,不爱烧药炉。南华注已毕,终然得玄珠。高风度寥廓,逸韵淩江湖。策杖时过我,以我机事...
-
华阴有山行
古诗《华阴有山行》宋·释文珦,华阴有山,上与天齐。仰望莫及,云烟朝隮。人迹罕到,群仙所栖。餐食沆瀣,乘驾虹霓。下视万国,大仓一稊。我欲从之,恨无飞梯。何当遭逢,授以刀圭。...
-
秋兴
古诗《秋兴》宋·释文珦,秋云满茅屋,秋风响枫林。杖藜步幽径,落叶数寸深。悠然拾叶归,写我闲中吟。坐客兴亦闲,弹入青瑶琴。曲终各无语,山水遗清音。
-
永嘉迪古岩作亭梅竹间东阁为摘少陵天寒翠袖薄日暮倚修竹句扁曰寒倚书来索诗寄题四韵
古诗《永嘉迪古岩作亭梅竹间东阁为摘少陵天寒翠袖薄日暮倚修竹句扁曰寒倚书来索诗寄题四韵》宋·释文珦,凛凛冰玉质,亭亭雪霜姿。共此岁寒操,不与东风期。群芳性苦殊,道人心自知。悠然澹相对,千载有遐思。
-
秋日禅房
古诗《秋日禅房》宋·释文珦,绝巘秋光里,禅房夜气清。天风吹鹤梦,山月照猿声。性懒诸缘绝,身闲四体轻。生来自萧散,不是彊遗名。
-
偶作·其一
古诗《偶作·其一》宋·释文珦,风露洗空寒,秋清四体安。偶扶筇杖出,因采菊花餐。老觉心情懒,闲知世界宽。寒山诗一卷,随意作经看。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送僧
古诗《送僧》宋·释文珦,云作达人性,东西无定居。重逢在京阙,忽忆归园庐。水宿傍江市,山行见樵车。后期难重寻,握手空踌躇。
-
别日何易行
古诗《别日何易行》宋·释文珦,别日何易,会日何难。道路修阻,山川郁盘。寤寐怀思,涕泣汍澜。思君不已,损我容颜。时歌旧章,期以自宽。歌终太息,反开忧端。孤鸿嘹唳,过彼云间。...
-
晨兴
古诗《晨兴》宋·释文珦,晨兴启蓬户,当面来清风。初日丽乔林,光影尤玲珑。悠然与心会,物物皆冲融。得丧岂吾事,此道足自终。
-
舟中·其二
古诗《舟中·其二》宋·释文珦,小艇不施楫,飘飘信天风。夷犹清川上,远近秋光同。听牧弄牛笛,看渔收钓筒。闲人有至乐,何须作三公。赤舄乃桎梏,玄衮为牢笼。终输玄真子,寄傲烟波...
-
途中感兴
古诗《途中感兴》宋·释文珦,悠悠涉长途,西日照禾黍。回首睇关山,故乡在何许。秋风吹栎林,忧思莫能禁。同怀不可见,日暮空沉吟。方矜美少年,倏忽伤丑老。百年能几何,况复不长...
-
镜中放歌
古诗《镜中放歌》宋·释文珦,日日行镜中,身与白鸥同。闲踪无滞留,清兴何始终。红蕖耀晨妆,绿蒲媚新丛。长歌对渔父,沧浪有遗风。
-
夏日过隐人湖居
古诗《夏日过隐人湖居》宋·释文珦,轩窗临水开,洁莹如冰镜。含风柳千丝,清暑荷万柄。近结鸥鹭盟,远寄江湖兴。吾亦爱君庐,为发沧浪咏。
-
秋晓访菊
古诗《秋晓访菊》宋·释文珦,醉陶为尔早辞官,醒屈曾将当夕餐。我爱露丛深似染,晓寻特地犯清寒。
-
怀别越中友人
古诗《怀别越中友人》宋·释文珦,白首苍山里,生涯旧已空。别离人易远,江海意无穷。夜月悲新蛩,秋烟落断鸿。遥思来往处,朝暮有樵风。
-
远游
古诗《远游》宋·释文珦,林憩无完室,舟行避恶滩。异乡为客久,浮俗定交难。草引春愁长,霜侵晓梦残。忽闻城角动,归思若为安。